بلاگرهای مخفی در کمین هستند

به گزارش سایت یستا به نقل از خراسان، تا چه اندازه به وبلاگ نویسانی که تبلیغ رستوران ها، فروشگاه ها، خدمات در زمینه زیبایی و… می کنند اعتماد دارید؟ دانستن اینکه آنها از صاحبان مشاغل پول گرفتند تا به گونه ای صحبت کنند که نتیجه کسب و کار افزایش درآمد مشتری و برند باشد. بنابراین بعید است که نقاط قوت و ضعف محصول را با هم ذکر کنند.

حتی این امکان وجود دارد که یک شرکت ویدئویی ایجاد کند و با استفاده از کلاهبرداری در فضای مجازی پخش کند. در این مورد، محتوای آن چندان قابل اعتماد نیست. پس راه حل چیست؟ شاید افزایش فعالیت وبلاگ نویسان زیرزمینی که روش متفاوتی برای بررسی محصولات و خدمات دارند بتواند در این زمینه به کاربران کمک کند، اما وبلاگ نویسان زیرزمینی چه می کنند؟ معرفی، نقد و تحلیل آن چقدر دقیق است و برای پنهان کردن آن به عنوان یک وبلاگ نویس چه باید کرد؟ آیا وبلاگ نویسان زیرزمینی اصلاً درآمد دارند؟ برای پاسخ به این سوالات با ما همراه باشید.

هزینه این سینی که گنجایش سه نفر را دارد فقط 299 هزار تومان است!
«باورش سخت است، این سینی کباب خوشمزه سه نفره، با این مقدار دارچین و فقط ۲۹۹ هزار تومان، در رستوران…» شاید برای شما هم پیش آمده باشد که با چنین تبلیغاتی که توسط وبلاگ نویسان ساخته شده و سپس به رستوران رفته اید، برخورد کرده باشید. با واکنش مواجه شد … دوره تخفیف به پایان رسید و شما که مسافت زیادی را طی کرده اید ترجیح می دهید غذا را با قیمت بالاتر سفارش دهید. یا قیمت یکسان بود، اما کیفیت و کمیت غذا با چیزی که من در تبلیغات دیدم، عمدتاً تبلیغات فضای مجازی، چه توسط کارگران ساختمانی، چه آرایشگاه ها، فروشگاه های آنلاین، فروشگاه های بازی، بسیار متفاوت بود. به خصوص رستوران ها، آنها را نمی توان تأیید کرد.

اینکه صاحب کسب و کار خودش ویدیویی تهیه کرده باشد یا پس از صرف هزینه زیاد، وظیفه معرفی محصول یا خدمات خود را به وبلاگ نویس معروف سپرده باشد. در دل این تبلیغات وعده های هیجان انگیزی وجود دارد که هیچ مخاطبی از نظر زمان تخفیف، کیفیت داستان و … نمی تواند آن ها را تایید کند. وبلاگ نویسان نیز بر درآمد خود تمرکز می کنند.

اینجاست که وبلاگ نویسان مخفی وارد می شوند، اما چرا یک راز؟ زیرا نه صاحبان مشاغل و نه کاربران آنها را نمی شناسند. دلیل این پنهان کاری چیست؟ از رستوران ها، فروشگاه ها و … بازدید می کنند، کیفیت کار، محصولات و خدمات را نقد می کنند و حتی مخفیانه عکس و فیلم می گیرند. این وبلاگ نویسان به کاربر اجازه می دهند تا برخورد واقعی تری با برند داشته باشد، اما چگونه؟

انواع وبلاگ نویسان مخفی
وبلاگ نویسان مخفی نیاز به صبر، سرمایه گذاری و انرژی زیادی دارند، زیرا در کوتاه مدت هیچ درآمدی ندارند و باید دائما هزینه کنند، اما به روش های مختلف.

1- تمرکز بر تبلیغات ویروسی برخی از وبلاگ نویسان زیرزمینی فقط روی تبلیغ ویروسی کار می کنند، یعنی وقتی یک فروشگاه یا رستوران یک کلیپ پرطرفدار می سازد، کاملاً ناشناس به آنجا می روند تا جایی که حریم خصوصی دیگران با غذای آنها نقض نشود. رسیدی که پرداخت کردند، تجربه ای که به دست آوردند، مانند ملاقات با صندوقدار و بقیه کارکنان با گرفتن فیلم و عکس یا افزودن صدا به عکس ها بعدا. اینجاست که می توانند خیلی صادقانه بگویند که تبلیغ چقدر درست است، نقاط قوت و ضعف طرح، محصول و غذا چیست و دیگران نظرات خود را در نظرات مطرح کنند. طبیعتاً این ترس نیز وجود دارد که یک وبلاگ نویس زیرزمینی ممکن است این کار را از روی خصومت انجام دهد. در اینجا تجربه دیگران در کامنت ها اعتبار آن وبلاگ نویس مخفی را مخدوش می کند و بنابراین چنین ریسکی نمی کند.

2- مقایسه محصول از دو برند شکل دیگر فعالیت وبلاگ نویسان مخفی این است که محصولی مانند قیمه پلو از دو برند معروف را با هم مقایسه می کنند، یعنی همان محصول را از دو رستوران به صورت حضوری و بیشتر اوقات به صورت آنلاین سفارش می دهند. پیک، بسته بندی، کیفیت غذا را مقایسه کنید، تحویل، وزن، اندازه و کیفیت را مقایسه کنید. خب اینجا هم کار وبلاگ نویس مخفی فقط خرج کردن است که بعد از مدتی صفحه اش بالا برود تعامل یعنی لایک و کامنت و ریدایرکت و در نتیجه بعد از مدتی زیاد شود. ، او می تواند این صفحه را به صورت محدود در استوری ها تبلیغ کند، اما اگر کار نکرد، پولی که خرج می کند هدر نمی رود و حداقل فرهنگ کمی دارد، برخلاف برخی وبلاگ نویسان که بیشتر وقت کاربر را تلف می کنند. زمان تا حد امکان کلیشه ای.

3- خرید آنلاین برخی از وبلاگ نویسان زیرزمینی که تعدادشان هنوز بسیار کم است، خریدار آنلاین هستند، یعنی محصولی را می خرند و آن را بررسی می کنند. گاهی اوقات برای آنها کار می کند و اگر می بینید که چیز بدی در مورد محصول نگفته اند، ممکن است برای آن پول دریافت کرده باشند. وبلاگ نویسان کتاب حتی ممکن است برای ارسال کتاب از ناشر و نویسنده پول بگیرند و باز هم نقد داشته باشند، زیرا این حوزه اساساً شوخی نیست و اگر فردی از اثری کم محتوا تعریف کند، اعتبارش خدشه دار می شود. در نهایت، وبلاگ نویس کتاب در چنین شرایطی ممکن است انتقاد تندی نداشته باشد.