سفارش آخر امام مجتبی(ع) از زبان آیت الله مجتبی تهرانی

به گزارش سایت یستا به نقل از مهر، امروز سالروز شهادت امام حسن (علیه السلام) است. آیت الله مجتبی التهرانی از شاگردان امام خمینی (رضوان الله علیه) و از اساتید بزرگ اخلاق و علمای حوزه علمیه تهران بود. عملی امام خمینی شرکت کرد و چندین کتاب دیگر ایشان را منتشر کرد.

آیت الله تهرانی آخرین فرامین و فرمایشات امام حسن مجتبی (علیه السلام) را در کلام و دعای خود بیان کرده و متن و صوت آنها را تقدیم شما می کند.

در آن ساعات آخر عمر امام حسن (علیه السلام) جناده خدمت ایشان آمد و نصیحت و موعظه کرد رنگش زرد شده بود و حالش در حالت افسردگی بود و دیگر شبیه نبود که علی در «بحار الانوار» از کتاب کفائه الاثار فی النصوص علی الاثناء روایت کرده که جنده بن ابی امیه بر زهر چیره شد. گفت: بر حسن بن على بن ابى طالب علیه السلام در همان مرضى که از دنیا رفت وارد شدم و کاسه اى در مقابل او بود که در آن خون استفراغ مى کرد و جگرش مى آمد. تکه تکه شده زهری که معاویه خورد خدا لعنتش کند. گفتم: آقا! چرا خودت را درمان نمی کنی؟ حضرت فرمود: ای عبدالله! چگونه می توانم مرگ را درمان کنم؟ گفتم: نه در شب و غیره به او پناه برد.

سپس رو به او کرد و گفت: ای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به ما امانت داده است که این حکم امام دوازدهم برای من و فاطمه است مسموم یا کشته شده است. سپس طشت را بالا می برد و درود خدا بر او و خاندانش باد.

سپس رو به من کرد و گفت: به خدا سوگند رسول خدا صلی الله علیه و آله با ما عهد بست و سفارش کرد که دوازده امام پس از او از اولاد علی و فاطمه باشند. او مسئول جانشینی عمومی خواهد بود. هیچ یک از ما نیست که مسموم یا کشته نشده باشد.

در این هنگام بشقاب را از او گرفتند و او گریست. گفت: به او گفتم: ای فرزند رسول خدا مرا موعظه کن!

گفت: نه، برای سفر آماده شو و قبل از اینکه گوساله هایت را باز کنی، بچه دار شو. بدان که تو دنیا را طلب خواهی کرد و مرگ تو را طلب خواهد کرد و تو نمی توانی روزی را که روزی که وعده دادی نیاید تحمل کنی. و بدانید که پولی بیش از ظرفیت خود به دست نمی آورید مگر اینکه آن را در گنجینه خود قرار دهید. و بدان که در حلال حساب است و در حرام عذاب است و در مشکوک سرزنش. اگر عالم به سراى مرده نازل شود، اشکالى ندارد، پس او را همان گونه که از مرده گرفتم مى گیرم، و اگر سرزنشى باشد سرزنش آسان است.

گفتم: مرا نصیحت کن و نصیحت کن ای فرزند رسول خدا!

فرمود: آری، خود را برای سفری که پیش رو دارید آماده کنید و قبل از زمان حرکت، توشه این سفر را آماده کنید و آواز عزیمت را بشنوید.

بدان که تو دنیا را می جویی و می خواهی، در حالی که مرگ تو را تعقیب می کند و آن را طلب می کند. روزی را که هنوز نیامده است با غم و اندوه و اندیشه و اندیشه روزی که فرا رسیده است در حالی که در آن هستید حمل نکنید.

و بدان که با نیروی خود هیچ یک از مال دنیا را به دست نمی‌آوری مگر اینکه در آن چیز کوشا و از دیگران محافظت کنی!

و بدان که برای آنچه از مال دنیا به دست آورده ای حساب حلال و حرام ثواب و برای آنچه مشکوک است سرزنش و سرزنش و گوشه گیری است.

بر اساس این اصل، دنیا را گنج و انباری بدان که در مواقع نیاز به اندازه نیاز از آن می گیری. اگر آنچه به دست آوردی جایز بود، در این امر زهد و قناعت می کردی و مسئولیت کمتری بر دوش می کشید. و اگر آنچه از دنیا برمی داری حرام باشد، دیگر مشمول عواقب و عواقبی نیستی، زیرا به قدر ضرورت از مردگان گرفتی و نه بیش از آن; اگر در توبیخ شکی هست، کمتر توبیخ کن!».

چنان برای دنیا کار کن که گویا جاودانه خواهی ماند و برای آخرتت چنان کار کن که انگار فردا خواهی مرد. اگر من می خواستم متاسفانه بلا قبیله و هیبت بدون اختیار از من بیرون بیا تحقیر نافرمانی خدایا الی لوئیز اطاعت خدایا عز و گالا و اگر شوخی های شما الی همراهی مردان نیاز دارم، همراه من اگر گفتگو زناک، و اگر بنده میان وعده، و اگر من می خواستم سلطنتی کمک کننده است آناک و او – او کلت حرف شما درست است و او – او نمک شدت رفتار شما، و او – او دوره اضافی با لطف مداح و او – او بد درباره شما یک کلمه موانع، و او – او نظر راسو خوب انجام دادم شمردمش و او – او سرفه آتاک، دبلیو او – او سکوت من معرفی، و او – او دارای شجره نامه یکی پارامترها به او شوکه شده بود نه الهیات سلطنتی البیاء، و نه از بین رفتن یخ الک سلطنتی جاده ها، و نه یخ سرد و حقایق، و او – او تانزاتوما به طور جداگانه تاثیر

برای زندگیت طوری کار کن که انگار برای همیشه در این دنیا زندگی میکنی و برای آخرتت طوری کار کن که انگار فردا خواهی مرد!

اگر می خواهی بدون خانواده و همنشین محبوب شوی و بدون قدرت و قدرت از تو بترسند، پس برای رسیدن به این هدف، از ذلت و ناکامی در نافرمانی خدا خارج شده و در تعالی و تسبیح طاعت درآی. خداوند متعال.

اگر حاجت تو را وادار به اختلاط با مردم کرد، برای خود همنشینی انتخاب کن تا این مصاحبت برایت عزت و احترام به ارمغان آورد، اگر به او خدمت کنی، تو را حفظ کند و اگر از او کمک خواستی، از او کمک بخواه. تو و اگر حرفی بزنی حرف تو را تأیید می کند و آن را درست می کند و اگر بخواهی با کسی مخالفت کنی و سخت رفتار کنی آرامشت را تقویت می کند و اگر می خواهی دستت را با فضل و لطف دراز کنی. در این امر کمک می کند و اگر روزنه ای در شما بیابد، فوراً آن را می بندد و اگر خیری در شما می بیند، آن را به حساب می آورد و فراموش نمی کند. اگر از او چیزی بخواهید به شما عطا می کند و اگر در مواقع ضروری و حاجت از درخواست خودداری کنید، اول می دهد و خواسته ها و نیازهای شما را بدون درخواست برآورده می کند و اگر حوادث و بلاهایی به او می رسد، سطح دوستی شما با او، چیزی باشد که باعث رنج و نگرانی شما شود. 1. بگذارید آن دوست رفیق کسی باشد که برای شما مشکل یا مشکلی ایجاد نکند و راه های زندگی برای شما تغییر کند و چه زمانی. به حقایق و حقایق بیایید تنها می مانید و شما را ذلیل نمی گذارد و اگر در موردی که باید بین شما تقسیم شود اختلاف شود و در هنگام تفرقه بین شما بحث و مجادله شود. تو را پیش او بگذار