بهره‌برداری سیاسی ماکرون از ورزش

به گزارش سایت یستا به نقل از خبرگزاری مهر، بازی های المپیک 2024 پاریس امروز شنبه 31 مرداد به پایان می رسد و فرانسه باید پارالمپیک را تا دو هفته آینده (16 شهریور) برگزار کند.

پایگاه خبری گاردین در گزارشی به وضعیت سیاسی فرانسه در جریان بازی های المپیک و نحوه برخورد امانوئل مکرون با این بازی ها و قهرمانان ورزشی فرانسه پرداخت. گاردین مدعی شده است که امانوئل مکرون قهرمان فرانسه را طوری در آغوش گرفته که انگار از پایان المپیک می ترسد. موفقیت در کسب مدال به رئیس جمهور این فرصت را داد تا از فضای متشنج سیاسی کشورش فاصله بگیرد. اما با بازگشت ورزشکاران به خانه چه اتفاقی می افتد؟

به گزارش گاردین، امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، در جریان بازی های المپیک پاریس، به روش خود تلاش می کند تا از موفقیت های ورزشی برای تقویت موقعیت سیاسی خود استفاده کند. ماکرون که به احساسات شدیدش نسبت به ورزشکاران کشورش معروف است، در جریان بازی های المپیک با در آغوش گرفتن قهرمانان ملی و ابراز علاقه به آنها سعی در جلب توجه افکار عمومی داشت.

مکرون در کنار تشک جودو، تدی راینر، قهرمان محبوب فرانسه را به گرمی در آغوش گرفت و از او تشکر کرد. رومن دکو، دارنده مدال برنز جودو نیز تحت تأثیر ابراز محبت رئیس جمهور قرار نگرفت. ماکرون در سایر رشته ها حضور پررنگی داشت، از جمله در مسابقات راگبی و شنا که ورزشکاران فرانسوی مدال طلا گرفتند.

اما این رویکرد ماکرون با انتقاد جدی مخالفان سیاسی خود مواجه شد. آنها حضور رئیس جمهور در این رویدادها را “ناخوشایند” توصیف می کنند و او را متهم می کنند که از فضای مثبت المپیک برای افزایش محبوبیت خود سوء استفاده می کند. نظرسنجی های اخیر نشان می دهد که محبوبیت ماکرون تنها اندکی افزایش یافته و به 27 درصد رسیده است.

المپیک پاریس و همبستگی سیاسی

مکرون سعی کرد بازی های المپیک را نمونه ای از همکاری بین احزاب مختلف سیاسی معرفی کند. این بازی ها با همکاری رهبران چپ محلی و همچنین سیاستمداران دست راستی مانند والری باکرز، رئیس منطقه ایل دو فرانس، سازماندهی شد. مکرون از این فرصت استفاده کرد تا نشان دهد که سیاستمداران فرانسوی توانایی همکاری با یکدیگر را دارند.

با این حال، دیدیم که بسیاری از رهبران چپ افراطی تمایلی به حضور در المپیک نداشتند. زیرا معتقدند مکرون از المپیک به عنوان ابزاری برای افزایش محبوبیت خود استفاده می کند و اگر از المپیک حمایت کنند به افزایش محبوبیت او کمک کرده اند.

اما چپ گرایان افراطی فرانسه به جای حمایت از ورزشکاران این کشور، سعی کردند به موضوع حضور کاروان ورزشی رژیم صهیونیستی در بازی های المپیک بپردازند و کمپین هایی را برای تحریم این رژیم و در عین حال حمایت از مردم فلسطین تدارک ببینند. . مردم

در مقایسه با جام جهانی 1998
ماکرون سعی کرد موفقیت المپیک پاریس را با روحیه ملی پس از قهرمانی فرانسه در جام جهانی 1998 مقایسه کند، زمانی که ژاک شیراک رئیس جمهور وقت آمریکا شاهد افزایش محبوبیت خود بود. ماکرون امیدوار است که المپیک پاریس نیز همین تاثیر را داشته باشد.

تاثیر کوتاه مدت رویدادهای ورزشی بر سیاست
در این گزارش اشاره شده است که رویدادهای ورزشی همیشه تاثیر بلندمدت بر سیاست ندارند. به عنوان مثال، در پی پیروزی فرانسه در جام جهانی فوتبال 2018، اعتراضات بزرگ جلیقه زردها به دنبال افزایش مالیات بر سوخت، نشان دهنده نوسانات تأثیر موفقیت ورزشی بر رضایت عمومی بود.

برنامه های ماکرون بعد از المپیک
پس از پایان بازی های المپیک و قبل از شروع بازی های پارالمپیک، مکرون برای انتخاب نخست وزیر جدید تحت فشار قرار می گیرد. این موضوع با توجه به نتایج انتخابات زودهنگام پارلمانی که منجر به کسب اکثریت نسبی برای احزاب چپ و میانه شد، اهمیت ویژه ای پیدا می کند.

آتش بس المپیک
مکرون سیاست داخلی را در جریان المپیک به حالت تعلیق درآورد و آنها را “آتش بس المپیک” نامید. در این دوره، کشور توسط دولت موقت اداره می شد که قبلاً استعفا داده بود.

قبل از المپیک، مکرون با برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی در مواجهه با نفوذ فزاینده جناح راست افراطی دست به یک قمار سیاسی بزرگ زد. اگرچه احزاب چپ و میانه در نهایت توانستند اکثریت نسبی کرسی های پارلمان را به دست آورند، اما نتوانستند اکثریت مطلق را به دست آورند. ماکرون اکنون برای تعیین نخست وزیر جدید قبل از آغاز بازی های پارالمپیک در 28 اوت تحت فشار است.

با پایان بازی های المپیک و بازگشت ماکرون به سیاست داخلی، چالش های بزرگ تری در انتظار اوست. او امیدوار است جو مثبت ایجاد شده توسط المپیک به او کمک کند تا بحران های محلی را بهتر مدیریت کند، اما تجربه گذشته نشان می دهد که تأثیر طولانی مدت چنین موفقیت هایی می تواند به سرعت محو شود.