گفت‌وگو با یک قاضی که فرشته نجات شد

به گزارش خبرگزاری جهان به نقل از میزان. سازش در پرونده راهی برای جایگزینی حکم برای حل و فصل یک پرونده است که سیاست دستگاه قضایی در چند سال گذشته همواره دعوت مردم به سازش در جهت جرم زدایی بوده است، زیرا سازش در پرونده ها منجر به عدالت می شود. رنجش از طرفین پرونده و تمایل به انتقام گیری شخصی در بین مردم

و در قرآن در آیه حج می فرماید: «مؤمنان را از عفت نگهدار، دلیل آشکار بیکناهی، تا آن که حلیم از نشانه های ایمان حق بترسد». السطین همیشه توصیه می کرد که اگر بین دو گروه از مؤمنان اختلاف (جنگ) پیش آمد، آنها را به صلح دعوت کنید.

با این تفاسیر می توان گفت که ابتدا باید صلح و سازش در دستور کار قرار گیرد و در صورت عدم تحقق آنها به سراغ احکام دادگاه رفت.

 

قاضی که 6338 پرونده را طی 690 روز به طور مسالمت آمیز حل و فصل کرد

روح الله اکبری رئیس 45 ساله حوزه قضایی ضیاء آباد قزوین در مدت 690 روز حضور خود در این دادگستری به 10 هزار و 338 پرونده رسیدگی کرده که از این تعداد 6 هزار و 338 پرونده مختومه شده و به عبارتی 62 درصد پرونده های رسیدگی شده است. با ضیاء آباد به سازش رسید.

رئیس کل دادگستری ضیاء آباد روزانه به طور متوسط ​​15 پرونده رسیدگی می کرد که از این تعداد 9 پرونده به نتیجه رسید.

لازم به ذکر است که این اتفاق با مشارکت مردم منطقه ضیاء آباد رخ داد و فرهنگ مردم این منطقه به صلح و سازش اعتقاد دارد.

 

با اجرای حکم ممکن است اختلاف در دل طرفین باقی بماند

اکبری، رئیس بخشداری ضیاء آباد استان قزوین در خصوص چگونگی دستیابی به این آمار صلح و سازش گفت: احکام صادره به دو صورت قضاوتی و اصلاحی می تواند باشد. نهایتاً در مواردی به نفع یکی از طرفین حکم صادر می شود ولی اختلاف همچنان وجود دارد.

موضوعی است که حکم آن از نظر اصلاح و حل و فصل صادر می شود و به این ترتیب اختلاف را ریشه ای حل می کند. به عنوان مثال، در صورت تعرض، یکی از طرفین با پرداخت 5 میلیون موافقت کرد و باعث شرمساری و پشیمانی طرف دیگر شد.

وی به نقش سازش و سازش در مجازات متهمان اشاره کرد و افزود: من همیشه قبل از صدور حکم به آنها می گویم شما حق قصاص یا مجازات دارید اما در مقابل توانایی بخشش دارید. شما همیشه حق دارید طرفی را انتخاب کنید، مثلاً در یک مورد، برادر دیگری را به خاطر اختلاف ملکی کشت، من با خانواده طرف مقابل تماس گرفتم و خواهران برادران خیلی گریه کردند. همیشه به من می گفت که ما یکی از برادرانمان را از دست دادیم، نه برادر دیگر ما هم در حال مرگ است، بنابراین به پدر و مادر دیم که مادرش بود، گفتم که شما قبلاً یک فرزند خود را از دست داده اید و با اعدام انتقام گرفته اید. جمله، شما فرزند دیگری را نیز از دست خواهید داد.

 

روشن شدن موضوع موضوع می تواند به رضایت ختم شود

اکبری ادامه داد: با شفاف سازی موضوع برای خانواده شاکی، امکان خرید تاییدیه وجود دارد و مسلم است که خانواده شاکی راضی به جلسه گفتگو نمی شوند و نیاز به زمان بیشتری دارد. به عنوان مثال در یک پرونده دسته جمعی در سال 1396، طی جلسات متعددی با طرفین مذاکره شد و در نهایت با مصالحه، شاکی موافقت کرد و بدین ترتیب با روشن شدن موضوعات، صلح حاصل می شد.

وی در خصوص ضرورت فرهنگ سازش گفت: با توجه به اینکه ایران کشوری اسلامی است فرهنگ سازش باید در جامعه گسترش پیدا کند و وقتی طرف مقابل از حق خود می گذرد احساس خوشایندی به او دست می دهد چرا که گذشت ارزش بیشتری از آن دارد. مردم از قوه قضائیه توقع دارند که حقشان را ثابت کنند و بعد از تشکیل جلسات، دیگر رغبتی به اجرای حکم قصاص ندارند.

اکبری به چگونگی ترویج فرهنگ صلح و سازش در میان مردم اشاره کرد و گفت: برای ترویج آشتی در جامعه باید فرهنگ را معرفی کرد ولو اینکه در یک منطقه ارزش زیادی دارد درست نیست، احترام به حرف بزرگترها دعوا را حل می کند.

مثلاً در درگیری که در شهر تاکستان رخ داد، شخصی باغ خود را 300 میلیون تومان اجاره کرد، اما صلح و سازش نوشته نشد.

وی افزود: برای ترویج فرهنگ صلح و سازش نمی توان نسخه ثابتی صادر کرد، بلکه باید بسته به مورد از روش خاصی استفاده کرد. مثلا در موردی دیگر 5 نفر مادر پیر خود را به دلیل ارث پدری به دادگاه آوردند که به آنها یادآوری کردید که در روز مادر به دادگاه آمدید و آنها بسیار شرمنده شدند و موافقت خود را اعلام کردند.

 

صلح و آشتی لذت بخش تر از اجرای قضاوت است

این قاضی ادامه داد: من همیشه در احکام بر اساس قانون عمل می کنم، اما همیشه سعی کرده ام پرونده ها را به سازش و حل و فصل برسانم، زیرا لذتی که در حل و فصل وجود دارد، در اجرای حکم وجود ندارد حکم صادر می کنم، اما از نظر اخلاقی نیز وظیفه سازش و سازش را در خود می بینم.

نه به عنوان قاضی، بلکه به عنوان یک شهروند خصوصی، در این پرونده ها از طرفین حل و فصل می خواهم.

وی به فرهنگ صلح مردمی اشاره کرد و گفت: بسیاری از مردم مدعی هستند که مردم حاضر به سازش در اجرای حکم نیستند و فقط می خواهند حکم را اجرا کنند، اما اگر مردم متوجه شوند حق با آنهاست، انجام می دهند. بنابراین شما اعتراف خواهید کرد که از ذکر یک حکم کلی در مورد اینکه هیچ راهی برای متقاعد کردن مردم برای سکونت وجود ندارد، زیرا فرهنگ مناطق مختلف با یکدیگر متفاوت است.