پشه آئدس از این بوها خوشش نمی آید

به گزارش سایت جهان نیوز به نقل از همشهری آنلاین، تب دنگی یک بیماری ویروسی است که توسط پشه ایدز منتقل می شود. نوعی پشه که توقع زیادی ندارد و می تواند حتی در کوچکترین حجم های آبی هم تخم بگذارد و تولید مثل کند.

تب دنگی مستقیماً از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.

بلکه از طریق نیش پشه Aedes آلوده منتقل می شود. به این ترتیب ابتدا فرد مبتلا را نیش زده یا گاز می گیرد و سپس ویروس را به فرد دیگری منتقل می کند.

پشه آئدس در سال 2018 در ایران شناسایی شد، اما چون این پشه به ویروس آلوده نبود، هرگز عامل تب دنگی نبود. اما امسال از ابتدای اردیبهشت تاکنون 138 نفر در کشور به بیماری تب دنگی مبتلا شده اند که از این تعداد 3 نفر جان خود را از دست داده اند.

شیوع این ویروس به حدی افزایش یافته است که چند روز پیش وزارت بهداشت اعلام کرد در شهریور و مهر سال جاری شاهد اپیدمی این بیماری خواهیم بود.

به گفته متخصصان، این بیماری در 75 درصد بیماران علامتی نشان نمی دهد، در 25 درصد بیماران علامت دار می شود و 5 درصد بیماران به شکل شدید این بیماری تشخیص داده می شوند.

 

تب دنگی چقدر خطرناک است؟

دکتر آمیتیس رمضانی دبیر جامعه متخصصین عفونی

دنگی ویروسی است که بیشتر مردم مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری را درگیر می کند، اما اکنون اخبار حاکی از آن است که ممکن است به تهران و سایر مناطق غیر گرمسیری سرایت کند.

دکتر آمیتیس رمضانی، متخصص بیماری های عفونی و گرمسیری و دبیر انجمن متخصصان عفونی ایران در این خصوص می گوید: پشه های آئدس در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری زندگی می کنند، اما تغییرات آب و هوایی باعث شده است که در مناطق معتدل نیز زندگی کنند. . به عنوان مثال این پشه هم اکنون در استان گیلان وجود دارد و احتمال سرایت آن به تهران کم نیست.

رمضانی درباره پشه آئدس و ارتباط آن با تب دنگی توضیح بیشتری می دهد و می گوید: تب دنگی یک بیماری ویروسی است که توسط پشه آئدس منتقل می شود و طیف وسیعی از علائم را ایجاد می کند. یعنی از یک بیماری بدون علامت تا یک بیماری تب دار همراه با سردرد، بدن درد و سایر علائم و همچنین طیف بسیار شدیدی از بیماری که منجر به بستری شدن بیمار در بیمارستان می شود.

به گفته این متخصص بیماری های عفونی، این بیماری در 75 درصد افراد علامتی ندارد و 25 درصد مبتلایان علائم را نشان می دهند و تنها 5 درصد مبتلایان به نوع خطرناک و شدید این بیماری مبتلا می شوند که در صورت تبدیل شدن اگر به موقع ارجاع نشوند، عفونی شده اند، درمان مناسب انجام نخواهد شد و عدم تشخیص سریع وضعیت ممکن است کشنده باشد.

بنابراین تمام مشکل ما بیماری شدید دنگی یا نوع خونریزی یا نوعی است که فرد را دچار شوک می کند.

این بدان معنی است که همه موارد جدی نیستند و همه افراد مبتلا نمی میرند.

 

تب دنگی شدید فقط در این افراد رخ می دهد

اما شکل شدید دنگی در چه افرادی رخ می دهد و چه کسانی می تواند کشنده باشد؟ رمضانی می گوید: ویروس دنگی 4 نوع دارد. اگر فردی به یک نوع از این ویروس مبتلا شود و بعداً به نوع دیگری مبتلا شود، ایمنی قبلی کمکی به تضعیف بیماری در بار دوم نمی کند. به هر حال، این بیماری خود را جدی تر نشان می دهد.

به گفته این متخصص بیماری‌های عفونی، افراد با سابقه یک عفونت، زنان باردار، افرادی که بیماری زمینه‌ای مانند دیابت، بیماری کلیوی و هر نوع بیماری زمینه‌ای مزمن دارند که فرد را مستعد ابتلا به طیف شدیدتر می‌کند. این بیماری، کاندیدای بیماری تب دنگی هستند. این بیماری در کودکان نسبتاً جدی تر است.

Aedes گونه های مختلفی دارد و رایج ترین نوع آن نوع “مصری” نام دارد که در مناطق گرمسیری زندگی می کند. دلیل این نام گذاری این است که این گونه برای اولین بار در مصر مشاهده شد. نوع دیگری به نام “Albopictus” وجود دارد که کمتر رایج است.

آئدس در ایران در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری مانند استان های جنوبی زندگی می کند، اما تغییرات آب و هوایی امکان زندگی در مناطق معتدل مانند استان گیلان را فراهم کرده است. البته بیشتر گونه های آلبوپیکتوس در مناطق معتدل زندگی می کنند.

به گفته کارشناسان، پشه های Aedes شمالی و جنوبی تفاوت های رفتاری دارند. به عنوان مثال، پشه Aedes aegypti می تواند 50 نفر را در روز نیش بزند، اما پشه Albopictus اینطور نیست.

دکتر رمضانی می گوید: در کشور ما در استان های سیستان، بلوچستان، بوشهر و هرمزگان پشه مصری عامل بیماری است در حالی که در گیلان پشه سفید ناقل بیماری است.

دبیر جامعه متخصصان عفونی ایران درباره دلایل آن می گوید: سفرهای متعدد به شمال و جنوب کشور می تواند منجر به افزایش شیوع این بیماری شود. کشورهای همسایه ما نیز از این بیماری رنج می برند. یعنی پشه های آنها آلوده هستند و راه اصلی انتقال از طریق پشه های آلوده است.

 

پشه هایی که آلوده نبودند اما آلوده بودند

پشه‌های آئدس چند سالی است که در استان‌های جنوبی ایران زندگی می‌کنند، اما هرگز ناقل تب دنگی نبوده‌اند. چون هنوز آلوده نشده اند. این را دکتر رمضانی می گوید و ادامه می دهد: سفر به خارج از کشور یکی از عوامل گسترش آن است.

مثلا یک فرد مبتلا از امارات وارد کشور می شود و نمی داند که بیمار است. زیرا علائمی از خود نشان نمی دهد، اما ویروس در خون او وجود دارد. برای نیش زدن پشه آئدس کافی است. اکنون پشه آئدس آلوده را داریم که تا پایان عمرش یعنی یک ماهگی آلوده می ماند و ویروس را به بچه هایش منتقل می کند.

در نتیجه این چرخه حفظ می شود. فقط پشه های ماده آئدس تب دنگی را منتقل می کنند. پشه های معمولی این بیماری را منتقل نمی کنند.

دبیر انجمن متخصصان عفونی ایران می گوید: تب دنگی قبلا در کشور ما وجود نداشت. افغانستان، عراق و کشورهای همسایه شرقی مانند پاکستان به این بیماری مبتلا شدند. کشورهای عربی خلیج فارس مانند امارات به این بیماری مبتلا نشدند، اما بارندگی های اخیر، آب انبارها، تغییرات آب و هوایی، گرمی هوا و افزایش سفرها باعث ظهور آن در کشورهایی مانند امارات، عمان و قطر شده است. در ایران این پشه ها را در استان های محدودی مثل بوشهر، هرمزگان و … داشتیم. اما اکنون این پشه ها نقل مکان کرده و به استان های دیگر رفته اند.

به گفته این کارشناس، کشورهای همسایه اغلب به تب دنگی مبتلا می شوند. ترکیه نیز این پشه را دارد اما پشه های این کشور هنوز به ویروس دنگی مبتلا نشده اند.