به نام مادر | مروری بر مشهورترین مادر‌های سینمای پس از انقلاب اسلامی

به گزارش یستا; در نظام اجتماعی سنتی مانند جامعه ایران که نهاد خانواده در مرکز قرار دارد و از اهمیت بالایی برخوردار است، رکن بی بدیل خانواده مادر است. در سال های اخیر حضور مادران ایرانی در سینمای ایران نیز پررنگ شده و گاه تصاویری بهشتی از مادران جلوی دوربین می رود.

مروری بر بهترین بازنمایی های مادران ایرانی در سینما نشان می دهد که سینماگران ایرانی در دو دهه اخیر به اهمیت نقش مادر پی برده اند و تصویری واقعی و در عین حال تاثیرگذار از مادر ایرانی در آثار خود ارائه کرده اند. تصویر فرشته‌وارترین موجود جهان که به خاطر شخصیت فداکارش شناخته می‌شود، وقتی دراماتیک می‌شود و در صفحه نقره‌ای نمایش داده می‌شود، می‌تواند دل عاشقان سینما را آب کند. به مناسبت روز مادر مروری داریم بر مهمترین مادران فیلم های ایرانی که بسیاری از آنها در ذهن مردم مانده است.

مادر علی حاتمی

اشتباه نیست اگر شاهکار مرحوم علی حاتمی در ستایش مادر را بهترین نمونه فیلم های ایرانی در این زمینه بدانیم. فیلم شاعرانه حاتمی، بخشی از داستان یک مادر، با بازی مرحوم رقیه سحر آزاد، داستان زندگی او در آخرین روزهای زندگی اش را روایت می کند که فرزندانش را صدا می کند و دنیای متفاوت این کودکان را زیر چتر عشقش گرد هم می آورد. روایت احساسی حاتمی از واکنش یک مادر به درگیری های فرزندانش که مانند طناب است، ایرانی موثر و قابل باور است. اما صحبت از این فیلم فوق العاده بدون اشاره به بازی فوق العاده اکبر عبدی در نقش غلامرضا کام لطفی کامل نمی شود.

بوسیدن روی ماه همایون اسدیان

همایون اسعدیان پس از فیلم موفق «طلا و مس» اثری متفاوت با محوریت مادران شهدا ارائه کرد. «بوسه ای روی ماه» روایتی از داستان دو مادر به نام های تشت سادات و فروغ بود که در کنار هم زندگی می کردند و وجه اشتراک آنها این بود که منتظر رفتن فرزندانشان به ماه بودند. جلو. تعامل این دو ملت نقطه قوت «بوسه ای بر ماه» شد و بازی متواضع شیرین یزدان بخش و ربیع المندری فضای این اثر را از آثار مشابه متمایز کرد. صبر در برابر فرزند و رضایت به رضای خداوند از بارزترین خصوصیات این دو ملت بود که مورد توجه حضار قرار گرفت.

میمی مانند مادر رسول ملکیپور است

یکی از ماندگارترین نقش های مادرانه تاریخ سینمای ایران را رسول ملچی پور در فیلمی شاخص بازی کرد که مضمون آن هنوز در ذهن مردم وجود دارد و تماشاگران سینما در دهه 80 زمزمه می کنند. فداکاری در داستان تاروبد «میم مثل مادر» تنیده شده است. از شجاعت او به عنوان یک پرستار در سردشت تا ایستادن برای به دنیا آوردن فرزندش و سپس مراقبت از او. با وجود اینکه هر دو بازیگر اصلی این فیلم بازی های فوق العاده ای از خود به نمایش گذاشتند، اما بارزترین ویژگی «میم مثل مادر» نقشه های هنری مرحوم رسول ملکی پور است که در تیتراژ بسیاری از برنامه های سینمایی قرار گرفت.

شیار 143 | نرگس آبیار

مارلا زارعی بازیگری است که بیش از ده نقش مادری را در کارنامه کاری خود ثبت کرده است. اما بازی انفرادی او در نقش الفت در فیلم «شیار 143» بدون شک یکی از بهترین بازی های این بازیگر است. داستان این فیلم درباره مادری است که فرزندش به جبهه رفته و منتظر بازگشت اوست. نوع وسواس روحی امید و هرگز تسلیم نشدن که در بازی ماریلا زارعی به خوبی خود را نشان می دهد، طبیعتا محصول همکاری فوق العاده این بازیگر و نرگس آبیار است. ماریلا زارعی برای ایفای این نقش ماندگار برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن از سی و دومین جشنواره فیلم فجر شد.

به همین سادگی رضا میرکریمی

رضا میرکریمی یکی از کارگردانان ماهر سینمای ایران است که در بطن فرهنگ بومی جامعه خود کار می کند و روابط خانوادگی ایرانی یکی از علایق اوست.

«به همین سادگی» نام اثر دست کم گرفته شده رضا میرکریمی است که یک روز از زندگی یک مادر ایرانی و مبارزه او با انواع مشکلات را به تصویر می کشد. نگاه انسان گرایانه میرکریمی به جایگاه مادر در این فیلم با بازی درخشان هنجیم قاضیانی همراه بود و تصویر ملموس و باورپذیر مادر ایرانی را جاودانه کرد. “به سادگی” در آخرین سکانس سعی دارد به همه ما هشدار دهد که گاهی اوقات ما قدردان زحمات مادرانمان نیستیم. این بدون شک درخشان ترین ایده فیلم است.

مهمان مادرم داریوش مهرجویی است

گروهی از اعضای خانواده که هر کدام در کشوری جداگانه زندگی می کنند، ناگهان با وضعیت خاص ورود یک مهمان ناخوانده مواجه می شوند. این وضعیتی است که آنها برای آن آمادگی ندارند. البته بیننده ایرانی آنقدر باهوش است که بداند مشکل فیلم «مهمان مادر» به هیچ وجه تأمین امکانات پذیرایی مناسب برای میزبانی از این مهمان نیست، بلکه ایجاد اتحاد و انسجام خانوادگی در فضایی صمیمی و بر اساس آن است. نوعی همدردی که… این خود ایده ای انسانی و شگفت انگیز است

در این صورت چه کسی بهتر از مادر اعضای خانواده را همراهی می کند تا یک کار ساده را با عزت به پایان برسانند. بازی گلاب آدینا در این نقش شاید بهترین بازی دوران حرفه ای او باشد.

شب ماه کامل نرگس آبیار

فیلم بسیار تحسین شده نرگس آبیار که با وجود درخشش الناز شاکردوست و هوتن شکیبا و دریافت سیمرغ فجر به این دو بازیگر، فیلمی تمام عیار به حساب می آمد، توجه مردم و منتقدان را به خود جلب کرد، اما فیلمی که نقاط قوت انکار ناپذیر آن وجود دو ملت در دو شبنم مقدم و فرشتا صددراوایی نقش های داستان را بر عهده داشتند. المقدمی در صحنه تماشای ذبح پسرش نمایش شگفت انگیزی ارائه کرد و صدروایی زیر آن گریم سنگین با چشمان نافذ خود نشان داد که حتی اگر مادر باشی باز هم باید کوهی از درد را بر دوش خود حمل کنی. . نزن

سرهنگ ثریا لیلی آگ

ژاله صامتی که روزگاری در نقش یک مادر در فیلم «شب اول هجده سالگی» جلوی دوربین رفته بود، توانست با فیلم «سرهنگ ثریا» یکی از نقش‌های برجسته کارنامه هنری خود را از آن خود کند. با الهام از شخصیت یک مادر واقعی «سرهنگ ثریا» اگرچه ماهیت سیاسی مرتبط با سازمان مجاهدین خلق و حضورش در پادگان اشرف داشت، اما توانست جنبه عاطفی و انسانی احساسات مادران ایرانی را نسبت به فرزندانشان به تصویر بکشد. اصرار بر رسیدن به هدف و امید به عواطف مادر و فرزند تا آخرین لحظه از بارزترین ویژگی های شرح این اثر بود.

بی تن، مرتضی علیزاده

ملودرام محبوب کارگردان جوان سینمای ایران با الهام از یک پرونده واقعی و تبدیل به فیلم به عنوان یکی از پرفروش ترین و تاثیرگذارترین آثار نیمه اول امسال انتخاب شده است. با توجه به داستان پر التهاب و مخاطب پسندش، بازی فوق العاده الناز شاکردوست در نقش مادر داغ و البته بازی چشم نواز گلاری عباسی در نقش مادر ناامیدی که برای نجات فرزندش دست از سر هیچ نمی گذارد، ترانه « Be Boden» توجه مردم را به خود جلب کرد. روایت ریتمیک و کامل این فیلم که چاشنی آهنگ جاودانه محسن چاووشی به همین نام است، تجربه ای متمایز از عشق مادرانه را در دل تماشاگران «بی بادی» برانگیخت و به حرکت درآورد. بینندگان

کاخ هلو رضا میرکریمی

اگر اندکی نگاهمان را عوض کنیم و از هیاهوی فضای سینمای نورانی فاصله بگیریم، شاید یکی از شگفتی های سینمای ایران در دهه اخیر مربوط به ساخت فیلمی در ستایش مقام مادر باشد. که مادر را نشان نمی دهد. رضا میرکریمی در یکی از مهم ترین کارهایش «کاخ شیرین» را با خط درجه یک محسن قرایی و محمد داودی ساخت که هیچ نمائی از شیرین (مادر خانواده) در آن نبود؛ اما در این میان، «کاخ شیرین» را با خط طراز اول محسن قرایی و محمد داودی ساخت. اما تأثیر حضور این مادر فداکار را در تربیت فرزندان به خوبی می توان دید; زنی که تصویر صاحب کاخ را از شوهر بی مسئولیتش به فرزندانش کشید و تا آخرین نفس سپری شد در برابر تمام بدبختی های دنیا.

گیلان | رخشان بنی اعتماد و محسن عبدالوهاب

تصویری متفاوت از مادر شمالی که علاوه بر مشکلات دخترش، با نهایت عشق و فداکاری از پسری به نام رحمان که در سنین پایین به جنگ رفته و از ناحیه ستون فقرات آسیب دیده، نگهداری می کند.

«ژیلانا» فیلمی با محوریت مادری است که برای فرزندانش به معنای دقیق کلمه مانند کوه است و بدون اینکه از اتفاقی که برایش افتاده شکایت کند سعی می کند روحیه آنها را بالا ببرد. محافظت از پسر جانبازش

فاطمه معتمد آریا برای ایفای نقش سیلان تلاش قابل ستایشی از خود نشان داده و عزمی منحصربفرد دارد. از گویش و ارتباط با این حال و هوای خاص گرفته تا حالات چهره و حتی تطبیق راه رفتنش با مختصات زن روستایی.