لازم به ذکر است که شفق قطبی ناشی از تابش اتم های اکسیژن برانگیخته در جو بسیار نازک بالای زمین است. در ارتفاعات بین 100 تا 250 کیلومتر، نور سبز از اتم های اکسیژن غالب است، در حالی که نور قرمز می تواند تا 500 کیلومتر طول بکشد.این پدیده ها معمولاً در نواحی نزدیک به قطب های زمین رخ می دهند و با زیبایی و رنگ های متمایز خود متمایز می شوند.
علاوه بر درخشش این نورهای جنوبی، این تصویر از مدار پایین زمین، آسمان پرستاره را از منظر نیمکره جنوبی نشان می دهد. ستارگان کمربند شکارچی و سحابی جبار در نزدیکی لبه زمین و کمی سمت چپ مرکز تصویر قرار دارند.
ستاره سیریوس که درخشان ترین ستاره در آسمان شب زمین است نیز در سمت راست و بالای تصویر دیده می شود.
شفق قطبی نه تنها یک پدیده طبیعی زیبا است، بلکه نشانه ای از فعل و انفعالات بین باد خورشیدی و جو زمین است.
این پدیده ها به ما یادآوری می کنند که زمین در منطقه وسیعی پر از شگفتی ها قرار دارد و ما تنها بخشی از یک جهان وسیع هستیم. دیدن این شفق های قطبی از ایستگاه فضایی تجربه ای بی نظیر است که زیبایی طبیعت و نجوم را به نمایش می گذارد.
parseek به نقل از یستا
مطالب مرتبط
افغانستان و ایران تفاهم‌نامه اتصال شبکه‌های اینترنت امضا کردند
آیا مدارس اصفهان فردا چهارشنبه (۵ دی ۱۴۰۳) تعطیل است؟
خروج نیرو‌های فرانسوی از جمهوری چاد (یکم دی ۱۴۰۳)