کشف ارتباط چربی شکمی با درد مزمن

در اولین مطالعه در نوع خود، چربی اضافی شکم با درد مزمن مرتبط است، اما خبر خوب این است که کاهش وزن و کاهش اندازه کمر می تواند التهاب اسکلتی را کاهش دهد و به عضلات کمک کند.

محققان دانشگاه تاسمانی، دانشگاه استرالیای غربی و دانشگاه موناش داده‌های بانک زیستی بریتانیا را برای 32409 نفر که اسکن ام‌آر‌آی شکم خود را برای یافتن رسوبات چربی در اطراف اندام‌ها (بافت چربی احشایی) و درست زیر پوست بررسی کردند. بافت چربی زیر جلدی) برای ارزیابی.

در زمان معاینات، از این بیماران در مورد درد در ناحیه پشت، گردن، شانه، لگن، زانو یا در سراسر بدن که به مدت سه ماه یا بیشتر وجود داشته است، سؤال شد.

در این گروه 638 نفری، 2 سال پس از معاینه اولیه، معاینه و آنالیز درد تکرار شد.

آنچه محققان دریافتند این بود که بین چربی شکم و شیوع درد مزمن رابطه وجود دارد و آنها از نسبتی استفاده کردند که ترکیبی از بافت چربی احشایی (VAT)، بافت چربی زیر جلدی (SAT) و درد (VAT به SAT) بود. ). نرخ).

زنانی که 51 درصد شرکت‌کنندگان را تشکیل می‌دادند، درد مزمن با چربی شکمی شایع‌تر بود و این درد مزمن با افزایش چربی احشایی دو برابر شد و با افزایش چربی زیر جلدی 60 درصد افزایش یافت.

در مردان، افزایش درد مزمن با افزایش 34 درصدی چربی احشایی، افزایش 39 درصدی در چربی زیر جلدی و افزایش 13 درصدی در نسبت بین این دو همراه بود.

محققان خاطرنشان کردند که بافت چربی شکم با درد مزمن اسکلتی عضلانی مرتبط است و نشان می دهد که رسوبات چربی اضافی و نابجا ممکن است در دردهای اسکلتی- عضلانی مزمن، چند موضعی و گسترده دخیل باشند. اثرات قوی‌تری که در زنان نسبت به مردان یافت می‌شود، ممکن است منعکس‌کننده تفاوت‌های جنسیتی در توزیع چربی‌ها و هورمون‌ها باشد.

در حالی که یک مطالعه مشاهده ای کوچک با میانگین سنی 55 سال این نتایج را نشان داد، یک مطالعه بزرگتر و طولانی مدت برای ایجاد ارتباط قوی بین چربی شکم و درد مزمن مورد نیاز است.

با این حال، این اولین باری است که درد مزمن با اندازه کمر به جای وزن کلی و چاقی مرتبط است، و نرخ بالاتر درد در زنان دارای رسوبات چربی VAT و SAT و ارتباط احتمالی آنها با هورمون ها و توزیع چربی نیز نیازمند بررسی بیشتر است. . او به این رابطه جنسیتی باز می شود.

پیش از این، ذخایر چربی اضافی شکم با طیف وسیعی از مشکلات سلامتی، از جمله زوال عقل (در مردان بیشتر)، دیابت و حتی خطر بالاتر مرگ زودرس مرتبط بود.
به گفته محققان، خبر خوب در مطالعه کنونی این است که کاهش اندازه دور کمر می تواند به کاهش طیف گسترده ای از مشکلات درد مزمن کمک کند، نه اینکه نیاز به دارو برای هدف قرار دادن نقاط درد داشته باشد.

آنها افزودند: چاقی شکمی باعث ایجاد دردهای مزمن از جمله بافت چربی احشایی و زیر جلدی می شود. بنابراین، کاهش چربی شکم ممکن است به عنوان یک هدف برای مدیریت درد مزمن در نظر گرفته شود، به ویژه در کسانی که درد موضعی و درد منتشر دارند.

این تحقیق در مجله بیهوشی منطقه ای و طب درد منتشر شده است.