لوئیس جاکوبز، دیرینه شناس در دانشگاه متدیست جنوبی در تگزاس و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: ردپاها از نظر سن، شکل و موقعیت زمین شناسی مشابه هستند.
وی افزود: یکی از جدیدترین و باریک‌ترین خطوط ارتباط زمین‌شناسی بین آفریقا و آمریکای جنوبی، منطقه شمال شرقی برزیل بود که در سواحل کامرون امروزی در امتداد خلیج گینه قرار داشت: «این دو قاره به هم متصل بودند یک جاده، بنابراین حیوانات از هر دو طرف احتمالاً در امتداد آن حرکت می کردند.
ردپایی در لایه نازکی از شن های سنگی در دشت های سیلابی منطقه پوربورما برزیل و در خاک رس فسیل شده در حوضه کومو در کامرون پیدا شده است.
با محاسبه طول، محدوده سرعت و جرم بدن هر نوع ردپا، دیرینه شناسان به این نتیجه رسیدند که گونه های دایناسور در دو قاره مشابه هستند و بیشتر آنها دایناسورهای “تروپود” هستند که به داشتن سه چنگال و استخوان های توخالی معروف هستند.
برخی فسیل‌های دیگر احتمالاً توسط «ساروپودهای» یا «اورنیتیشی‌ها» چهار گردن و دم بلند با ساختار لگنی پرنده‌مانند ایجاد شده‌اند.
رد پای دایناسور در حوضه شوش، برزیل
همراه با این ردپاها، محققان حوضه های نیمه تراوا (ساختارهای زمین شناسی که هنگام جدا شدن پوسته زمین شکل می گیرند) را نیز کشف کردند.
دیرینه شناسان می گویند که رسوبات رودخانه ها و دریاچه ها در حوضه های حاوی گرده فسیلی شاید 120 میلیون سال قدمت داشته باشند.
ابرقاره گندوانا که حدود 180 میلیون سال پیش به دلیل فعل و انفعالات زمین شناسی از ابرقاره عظیم پانگه آ جدا شد، شامل چندین توده خشکی از جمله قاره های آمریکای جنوبی، آفریقا، استرالیا و قطب جنوب بود.
حدود 140 میلیون سال پیش، آفریقا و آمریکای جنوبی شروع به جدایی کردند. این جدایی باعث ایجاد شکاف هایی در پوسته زمین در امتداد نقاط شکست شد. بعدها، اقیانوس اطلس جنوبی فضای بین دو قاره تازه تشکیل شده را پر کرد.
دانشمندان می گویند این آثار نشان می دهد که چگونه حرکت عظیم پوسته زمین شرایط ایده آلی را برای دایناسورها قبل از تقسیم ابرقاره ها به هفت قاره ای که امروز می شناسیم ایجاد کرد.
parseek به نقل از یستا
مطالب مرتبط
افغانستان و ایران تفاهم‌نامه اتصال شبکه‌های اینترنت امضا کردند
آیا مدارس اصفهان فردا چهارشنبه (۵ دی ۱۴۰۳) تعطیل است؟
خروج نیرو‌های فرانسوی از جمهوری چاد (یکم دی ۱۴۰۳)