کاوشگر ناسا ممکن است ۵۰ سال پیش به طور تصادفی حیات در مریخ را از بین برده باشد

به گزارش شهرران نیوز؛ مریخ نوردهای وایکینگ با این فرض که حیات در سیاره سرخ مانند زمین رفتار می کند، آزمایش هایی را شامل آب و مواد مغذی روی مریخ انجام دادند، اما نتایج بعداً مثبت کاذب تلقی شد.

شولزه ماکوچ پیشنهاد می‌کند که حیات در مریخ ممکن است برای بقا به ذخایر نمک بستگی داشته باشد، این باور سنتی را که آب مایع برای حیات ضروری است به چالش می‌کشد و رویکرد جدیدی را برای جستجوی حیات میکروبی در سیاره سرخ پیشنهاد می‌کند.

در ماموریت وایکینگ 1 ناسا (1976)، دو فضاپیما بر روی سطح سیاره سرخ فرود آمدند و آزمایشی را انجام دادند که شامل مخلوط کردن آب و مواد مغذی با نمونه های جمع آوری شده خاک بود. در آن زمان، فرض بر این بود که حیات در مریخ مانند روی زمین رفتار می کند و برای زنده ماندن به آب مایع متکی است.

همانطور که Space.com گزارش داد، محققان در ابتدا فکر می کردند که ممکن است حیات در سیاره سرخ وجود داشته باشد، اما پس از دهه ها بحث، تا حد زیادی به این نتیجه رسیدند که خوانش های آنها مثبت کاذب است.

با این حال، شولز-ماکوچ این بحث را یک قدم جلوتر می‌برد و نشان می‌دهد که مریخ‌نوردان وایکینگ ممکن است واقعاً در مریخ حیات پیدا کرده باشند، اما به طور تصادفی آن را با آزمایش‌های جستجوی حیات مبتنی بر آب از بین برده‌اند.

او استدلال می‌کند که زندگی در مریخ ممکن است به رسوبات نمک بستگی داشته باشد، درست مانند موجوداتی که در مکان‌های خشک‌تر روی زمین زندگی می‌کنند، از جمله میکروب‌های صحرای آتاکامای شیلی.

شولتز ماکوچ در تفسیری برای مجله نیچر نوشت: «در محیط‌های بسیار خشک، زندگی می‌تواند از طریق نمک‌هایی که رطوبت را از جو می‌گیرند، آب به دست آورد». بنابراین، این نمک ها باید کانون جستجوی حیات در مریخ باشند.

او اضافه کرد که آزمایش‌های انجام‌شده توسط فرودگرهای وایکینگ ناسا ممکن است به‌طور تصادفی با استفاده از آب زیاد، حیات مریخی را از بین ببرد.

این اختر زیست شناس فرضیه دانشمندان ناسا در دهه 1970 مبنی بر اینکه حیات برای ادامه حیات به آب مایع نیاز دارد را رد می کند.

اگر این نتیجه‌گیری‌ها درباره موجوداتی که در شرایط بسیار خشک روی مریخ زندگی می‌کنند درست باشد، به‌جای «تعقیب آب» که مدت‌ها استراتژی ناسا در جستجوی حیات در سیاره سرخ بوده است، باید به دنبال ترکیبات مرطوب و مرطوب باشیم. -نمک ها

در مصاحبه ای با Space.com، محقق پیشنهاد کرد که ایده استفاده از نمک خوراکی برای ایجاد آب شور تقریباً می تواند برای زندگی در مریخ به کار رود. باکتری های خاصی در این آب رشد می کنند.

او به این نشریه گفت: «به نظر می رسد نمک اصلی در مریخ کلرید سدیم باشد، بنابراین این ایده می تواند کارساز باشد.

شولزه ماکوچ مطالعه‌ای را ذکر می‌کند که نشان می‌دهد باران‌های شدید ۷۰ تا ۸۰ درصد از باکتری‌های بومی منطقه صحرای آتاکاما را از بین می‌برند، زیرا نمی‌توانند ناگهانی آب زیادی را تحمل کنند. به همین ترتیب، وسایل نقلیه وایکینگ ممکن است به طور ناخواسته هر نشانه ای از حیات را در طول آزمایش های خود از بین برده باشند.

شولز ماکوچ در تفسیر خود نوشت: «پس از نزدیک به 50 سال آزمایش بیولوژیکی وایکینگ ها، و اکنون که درک بسیار بهتری از محیط مریخ داریم، زمان انجام یک ماموریت دیگر برای شناسایی حیات فرا رسیده است.

شولتز ماکوچ به Space.com گفت: «برای کوتاه کردن یک داستان طولانی، ما می‌خواهیم چندین نوع مختلف از روش‌های تشخیص حیات داشته باشیم که مستقل از یکدیگر باشند و از آنجا بتوانیم داده‌های قانع‌کننده‌تری به دست آوریم.