چون خبر ولادت عباس به امیرالمؤمنین (علیه السلام) رسید، به خانه اش شتافت و او را در آغوش گرفت و بر او بوسه زد و برایش مراسم مذهبی به جا آورد. در گوش راستش اذان خواند و در گوش چپش اقامه گفت. اولین کلامش ندای باشکوه توحید بود که پدرش پیشگام ایمان و تقوای روی زمین آن را شنید و سرود جاودانه اسلام در روحش نواخت: ((الله اکبر… لا اله الا الله). )). این سخنان که عصاره پیام انبیا و نغمه صالحین است، در جان عباس رشد کرد و با روح او آمیخت و به درخت پرثمر ایمان تبدیل شد تا اینکه از دنیا رفت و خونش به پای او ریخته شد. . در روز هفتم کریسمس بنابر سنت اسلامی، معظم له سر طفل را تراشید و همان سنگی که موی او از طلا (یا نقره) بود به فقرا داد و گوسفندی را ذبح کرد، همانطور که در آن روز انجام داده بود. الحسین (علیه السلام).
روایتی از شهادت حضرت عباس علیه السلام توسط رهبر معظم انقلاب
سال تولد
برخی از محققین بر این باورند که حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام در چهارمین ماه شعبان سال 26 هجری قمری متولد شد.
نامگذاری
امیرالمؤمنین (علیه السلام) از پشت صحنه جنگ غیبی کودک و شجاعت او را در جبهه ها دید و دانست که او یکی از قهرمانان اسلام خواهد بود، از این رو نام او را عباس گذاشت زیرا در برابر بدی ها. و باطل خشمگین و خشمگین بود و در برابر نیکی خندان و روی باز بود. همانطور که پدرش پذیرایی می کرد، پسرش در جبهه ها تیپ ها و دلیران لشکر کفر را در هم می کوبید و جنگ هایی که توسط دشمنان اهل بیت علیهم السلام ایجاد می شد، او را به وحشت انداخت. مرگ. شاعر درباره او می گوید:
((ترس از مرگ چهره دشمن را مخدوش کرد اما عباس در این میان لبخند می زد)).
ابوالفضل:
چون نام پدرش ((الفضل)) بود، او را ((ابو الفضل)) می گفتند. یکی از شاعران در مرثیه خود می گوید: (یا ابوالفضل! ای بانی فضیلت و خویشتن داری! ((فضیلت) پدری جز تو را نپذیرفته است)).
این کنایه منطبق بر این است که پیامبر اکرم وجود داشته است و اگر فرزندی به نام الفضل نداشته است، در واقع ابوالفضل (منبع فضیلت) است و منشأ همه فضیلت ها محسوب می شود. زیرا در زندگی با تمام وجود از فضایل و ارزش ها دفاع کرد و خون پاک خود را در راه خدا نثار کرد.
حضرت پس از شهادت، پناهگاه دردمندان شد و هر که او را با وجدان آسوده به دست خداوند شفیع سپرد، خداوند غم و اندوه او را برطرف کرد.
رمانی از ابن مالک اشتر درباره حضرت عباس در فیلم مختارنما
بخش نیازها:
یکی از معروف ترین کنیه های ابوالفضل (علیه السلام) در بین مردم (باب الحوائج) است.
ابوالفضل نفخه رحمت خدا و باب رحمت و یکی از درها و یکی از وسایل آن است و نزد خداوند مقام والایی دارد. این وضعیت حاصل جهاد خالصانه در راه خدا و دفاع از آرمان ها و اعتقادات اسلامی و حمایت از سید و سالار شهیدان در سخت ترین شرایط است. دفاع از ریحانه رسول خدا تا آخرین مرحله و ماندن در راه اهداف مقدس او. اینها برخی از صفات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است که حکایت از شخصیت والا و اخلاق شریف و شریف ایشان دارد.
چرا شهدا به مقام عباس علیه السلام غبطه می خورند؟
امام صادق (علیه السلام) فرمود: (ابو الفضل) ایمانی قوی و استوار داشت… و بصیرت عمیقی داشت. در حج عتبات عالیات آمده است: شهادت می دهم که تو لطف خدا و رسول او و برادرت بودی. امام سجاد (علیه السلام) فرمود: خداوند عباس (علیه السلام) را رحمت کند! به خدا قسم میخورم! از خود گذشتگی کرد و شجاعت خود را در جنگ نشان داد و به قلب لشکر حمله کرد و لشکر او را محاصره کردند و او را شکنجه کردند و او جان خود را فدای برادرش کرد. تا اینکه دستانش قطع شد. خدای متعال به جای این دست ها دو بال به او داد تا با فرشتگان در آسمان پرواز کند. همان گونه که به جعفر بن ابی طالب و یقیناً برای عباس (علیه السلام) عنایت کرد، نزد خداوند متعال مقام و منزلتی خواهد داشت که در روز قیامت همه شهدا به آن غبطه می خورند».
حجت الاسلام والمسلمین سید احمد الحسینی کارشناس و پژوهشگر دینی گفت: در زیارت اربعین، قمر بنی هاشم (علیه السلام) ملقب به ابوالقاسم شد. در جای دیگر او را ابوالقربه یعنی صاحب آب مشک می دانستند و در جای دیگر به ابوالفرجا معروف بود. از القاب معروف آنها می توان به باب الحواج و السقا اشاره کرد. در برخی منابع از شهید یاد شده است. در تولد او تفاوت زیادی وجود دارد. تاریخ درباره ولادت پیامبر روایت دقیق و گویا ندارد، اما مشهورترین داستان این است که آن حضرت در سال 26 هجری قمری در خانه امیرالمومنین (علیه السلام) به دنیا آمد. مؤلف کتاب (ویژگی های العباسیه) ذکر کرده است که وقتی امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرزندش عباس را در آغوش گرفت، اذان گفتند و در گوش خود ماندند و گریستند. مادر بچه ها علت گریه را جویا شد و پیامبر (ص) فرمود: این آغوش فرزندم عباس (ع) در راه فرزندم حسین (ع) از هم جدا می شود و خداوند دو بال به او می دهد. در بهشت. آخرت به خاطر همین دست هاست.
داستان نامه جلاد به عباس علیه السلام/ حجت الاسلام مؤمنی است
این عالم دینی درباره کمبود اسناد تاریخی از زندگی حضرت ابوالفضل (علیه السلام) گفت: متأسفانه در تاریخ فقط به چند مورد از زندگی کنیزان کربلا اشاره شده است. مثلاً حضور ایشان در جنگ صفین ذکر شد ولی نوع حضور ایشان ذکر نشد. سال گردآوری منابع سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برای زمان های دور نیست. امام صادق (علیه السلام) در برخی از احادیث می فرماید: آمنه العباس بصیر و استوار در ایمان بود با اباعبدالله علیه السلام جنگید، پس با نیکی جنگید و از دنیا رفت. شهید «علاوه بر صفات عالی که داشت، اهل بصیرت بود، یکی از بهترین صفات حضرت عباس علیه السلام اخلاص بود، وقتی علم را به ابن زیاد عرضه کردند، فرمود: این علم وفاداری است. او از عالم کربلا آموخت که همه اجزای این علم به جز دسته آن تصویر شده است.
مقام خاص ایشان موضوعی است که شهدا را نسبت به مقام ایشان غبطه می خورند.
شهدا وقتی می خواهند وارد بهشت شوند، سرشان را بلند می کنند و به مقام ابوالفضل (علیه السلام) غبطه می خورند. مردم به شهدا غبطه می خورند و شهدا به عباس علیه السلام غبطه می خورند.
وی در پایان افزود: خارج از همه اینها هیچ تعبیری مانند تعبیر امام حسین علیه السلام از برادرش وجود ندارد. تعبیری که به ندرت در سریال های جوامع روایی یافت می شود. به ندرت پیش می آید که یک فرد بی گناه به یک فرد بی گناه بگوید: “زندگی من مال توست.” وقتی امام حسین علیه السلام از کنار جنازه برادرش که در واقعه کربلا مجروح شده بود عبور کرد و دید کاری از دستش برنمی آید، با خود گفتند عنات: یعنی جانم را می دهم. شما.
آیت الله مجتبی تهرانی: می خواهم دعای امام زمان(عج) را بخوانم.
یک سال آیت الله تهرانی در ابتدای خطبه عصر آبان فرمودند: امشب می خواهم برای فلانی دعا کنم. وسط صحبت چند بار این جمله را تکرار کرد. وقتی مصیبت را ذکر کرد، گفت: اکنون می خواهم برای امام عباس علیه السلام دعا کنم.
یک سال آیت الله تهرانی در ابتدای خطبه عصر آبان فرمودند: امشب می خواهم برای فلانی دعا کنم. وسط صحبت چند بار این جمله را تکرار کرد. وقتی مصیبت را ذکر کرد، گفت: اکنون می خواهم برای امام زمان (عج) دعا کنم و ماجرا شروع شد. شورا حرم حضرت ابی الفضل (علیه السلام) را در مدرسه خیابان نور ایران به عنوان زیارتگاه ویژه قرار داده بود.
آیت الله تهرانی در سال 1370 فوت کرد. آن سال محرم فقط یکی دو شب می توانست به مجلس بیاید. فیلم زیر مربوط به شب تاسوعای سال 1392 یعنی آخرین شب تاسوعا است که آیت الله تهرانی بر سر قبر حضرت عباس علیه السلام قرائت می کند.
حرم حضرت عباس – حاج سلیم مزین زاده
حسین فخری/ چگونه بدون عباس به خیمه خدا بروم؟
مشام مطیعی از منظره فوق العاده چادر طلوع آفتاب در بنی هاشم لذت می برد
تهیه کننده: حسام الزبیراوی
jahannews به نقل از یستا
مطالب مرتبط
افغانستان و ایران تفاهمنامه اتصال شبکههای اینترنت امضا کردند
آیا مدارس اصفهان فردا چهارشنبه (۵ دی ۱۴۰۳) تعطیل است؟
خروج نیروهای فرانسوی از جمهوری چاد (یکم دی ۱۴۰۳)