وحدت حوزه و دانشگاه، لازمه پیشرفت جامعه اسلامی است

دکتر عباس جواهرکیان در گفت و گو با یستاوی در خصوص وحدت حوزه و دانشگاه گفت: گاهی منظور از وحدت، اتحاد و یکی شدن دو گروه در یک تشکل و تشکیلات است، قطعا کسانی که مبلغان وحدت حوزه و دانشگاه بودند، این قصد را نداشتند به معنای وحدت و معنای دیگر وحدت که دو طرف از یکدیگر الگو می گیرند تا نقاط قوت و جوانب مثبت هر موسسه در حوزه و دانشگاه مورد قبول و نمایندگی طرفین قرار گیرد. معنای دیگر وحدت می تواند همکاری حوزه و دانشگاه با یکدیگر در زمینه آموزش و یادگیری باشد.

وی حوزه‌هایی را که می‌تواند تحت تأثیر حوزه و دانشگاه قرار گیرد، عنوان کرد و افزود: از جمله حوزه‌هایی که می‌تواند در معرض الگوسازی، تعامل و تبادلات حوزه و دانشگاه قرار گیرد، یکی حوزه سازمان و ساختارهای آموزشی است و دیگری حوزه سازمان و ساختار آموزشی. حوزه سیاست ها و راهبردهای اساسی آموزشی و پژوهشی است و بر اهداف مشترک تمرکز دارد. ارزش‌های حاکم بر تعاملات علمی در حوزه و دانشگاه می‌تواند عرصه بسیار مهم و پر رنگی برای روابط و الگوسازی باشد، به‌ویژه که امروزه دانشگاه‌های ما به ارزش‌های حاکم در این زمینه نیاز مبرم دارند.

این استاد حوزه و دانشگاه در این باره توضیح داد: ارزش هایی مانند «زی طلابجی» یعنی چگونه در حوزه علمی زیست کنیم. زندگی با زهد، ساده زیستی و خویشتن داری طبیعی. خلوص و معنویت موجود در این حوزه در درجه اول ناشی از نیات و انگیزه های معنوی دانش آموزان و معلمان است. اگر این ارزش‌ها در دانشگاه‌ها تدوین شود، قطعاً در تحول دانشگاه مؤثر خواهد بود. دانشجویی که وارد این رشته می شود، انگیزه زیادی برای تحصیل علوم دینی دارد و در دانشگاه به ندرت چنین چیزی پیدا می شود. وقتی نیت و انگیزه مقدس و بزرگ باشد، بر همه چیز چیره می شود و با در نظر گرفتن حریم و قداست، به فضای آموزش و یادگیری منجر می شود. اینها امتیازات حوزه است.

جوارچیکیان گفت: سبک و سیاق آموزش در این زمینه و ارتباط پر رنگ استاد و دانشجو نیز از جمله مواردی است که می تواند الگوهای ارزشمندی برای دانشگاه ها و دانشگاهیان باشد. حوزه دیگری که در آن روابط حوزه و دانشگاه می تواند بسیار پر رنگ باشد، حوزه دانش و فناوری است، هم از نظر انتقال دانش به یکدیگر و هم از نظر تولید دانش و تولید محتوای درسی. ساده ترین آنها تبادل اساتید و اساتید حوزه و دانشگاه است که همواره بستری آماده برای روابط دو نهاد بوده و به نظر من یکی از برجسته ترین مظاهر وحدت حوزه و جامعه است. دانشگاه دانشگاه در جمهوری اسلامی ایران.

وی افزود: با توجه به واقعیت میدانی می توان گفت از ابتدای انقلاب تا به امروز گام های بزرگ و موثری در راستای تحقق وحدت منطقه و دانشگاه برداشته شده است. البته در این زمینه باید تشخیص داد که این رشته پیشگام بود. امروزه بسیاری از سازمان ها و نهادها هستند که با حفظ هویت حوزوی خود، از شکل سنتی حوزه جدا شده و سبک دانشگاهی پیدا کرده اند.

این استاد حوزه و دانشگاه گفت: ما اکنون در کشور موسسات آموزشی و پژوهشی زیادی داریم که دارای ساختار و تشکیلات دانشگاهی هستند، اما همگی حوزه علمیه هستند، مانند پژوهشکده امام خمینی (ره) که توسط مرحوم علامه مصباح تأسیس شد و یزدی، پژوهشکده حوزه و دانشگاه و پژوهشکده فرهنگ و اندیشه اسلامی، دانشگاه باقرالعلوم و ده ها مؤسسه مهم آموزشی و پژوهشی که تولید علم بزرگی کرده اند می توان نام برد. در سطوح عالی علوم انسانی اسلامی فعالیت و فعالیت می کند. از جمله ویژگی ها، الزامات خوبی در حوزه های علمیه و دانشگاه ها نیز دارند.

وی افزود: امروزه تعداد زیادی از شاگردان فاضل حوزوی در آموزش عالی به ویژه در رشته های علوم انسانی مشغول هستند. از سوی دیگر، تعداد کمی از دانشجویان هستند که در پایان یا در اواسط تحصیل در این رشته تحصیلی را انتخاب می کنند. دانشکده های الهیات سراسر کشور به ویژه دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد از نظر داشتن اساتید دانشگاهی و مؤسسات علمی و اشتغال به تحصیل طلاب ممتاز در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری، نمونه بارز آن است. واحد حوزه و دانشگاه.