هیولای گرسنه در قلب یک کهکشان زیبا

به گزارش ایسنا. تصویر جدیدی که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب گرفته شده است کهکشان نزدیک به نام مسیه 106 را نشان می دهد که یک کهکشان مارپیچی بسیار درخشان است. این کهکشان در فاصله 23 میلیون سال نوری از ما قرار دارد که از نظر استانداردهای کهکشانی نسبتا نزدیک به حساب می آید و به دلیل شلوغی منطقه مرکزی که به آن هسته فعال کهکشانی می گویند، مورد توجه ستاره شناسان است.

به گفته DigitalTrends، سطح بالای فعالیت در این منطقه مرکزی به دلیل هیولایی است که در قلب کهکشان کمین کرده است. مانند بسیاری از کهکشان ها، از جمله کهکشان ما، مسیه 106 دارای یک سیاهچاله عظیم به نام سیاهچاله فوق پرجرم در مرکز خود است. با این حال، سیاه‌چاله بسیار پرجرم در مسیه 106 بسیار فعال است و موادی مانند غبار و گاز را از محیط اطراف خود می‌کشد. در واقع، سیاهچاله آنقدر ماده را می بلعد که قرص گاز در حین چرخش به دور آن می پیچد و جریان هایی از گاز ایجاد می کند که از این ناحیه مرکزی به بیرون پرتاب می شوند.

Astronomers Web توضیح می دهد: این کهکشان ویژگی قابل توجهی دارد. دو بازوی اضافی غیرمعمول را می توان در طول موج های رادیویی و اشعه ایکس مشاهده کرد که در نور مرئی قابل مشاهده نیستند. برخلاف بازوهای معمولی، این بازوها به جای ستاره از گاز داغ ساخته شده اند. اخترشناسان بر این باورند که این بازوهای اضافی ناشی از فعالیت سیاهچاله است، یک اثر بازخوردی که در کهکشان های دیگر دیده می شود. آنها احتمالاً ناشی از پرتاب مواد ناشی از برخورد خشونت آمیز گاز به اطراف سیاهچاله هستند که پدیده ای شبیه به برخورد موج اقیانوس به صخره ای در نزدیکی ساحل ایجاد می کند.

در نسخه کامل تصویر که با وب‌کم مادون قرمز نزدیک (NIRCam) گرفته شده است، می‌توانید هسته فعال کهکشانی را در مرکز به رنگ سفید متمایل به آبی مشاهده کنید که توسط مناطق نارنجی و قرمز احاطه شده است که گاز داغ را نشان می‌دهند. مناطق سبز و زرد بازوهای اضافی کهکشان هستند که در اثر هجوم مقادیر زیادی گاز ایجاد شده اند. همانطور که در نور فروسرخ دیده می شود، مرکز کهکشان به شدت می درخشد زیرا موادی که توسط سیاهچاله خورده می شود باعث می شود گاز به سمت آن مارپیچی شود و اصطکاک ایجاد کند که آن را چنان داغ می کند که می درخشد.

انتهای پیام/