مروری بر تاریخ جشن شب چله از ایران باستان تا به امروز | شب مرگ اهریمن و زایش خورشید

به گزارش یستا; امسال برف پیش از رسیدن زمستان پیراهن ابریشمی سفیدش را روی زمین پهن کرد و سرما تیغه کریستالی برهنه اش را در آخرین روزهای پاییز تیز کرد. با این حال آخرین شب آذرماه همیشه جشن آغاز زمستان است و همه ما ایرانیان هر ساله این سنت زیبا را جشن می گیریم. سنت جشن آغاز زمستان به ایران باستان برمی گردد.

تا آنجا که می دانیم، ایرانیان انقلاب زمستانی را با نام «آذربایجان» جشن می گیرند. بنابر آنچه ابوریحان بیرونی در «عطارالباقیه» نوشته است، «آذرجشن» جشن آتش زدن خانه‌های مردم به مناسبت فرا رسیدن زمستان بوده است. علاوه بر داستان بیرونی، روایت های بسیار دیگری نیز وجود دارد که می گوید مردم ایران در اولین روزهای زمستان در خانه های خود آتش روشن می کنند.

این مراسم با جشن حمد و ثنای خداوند و سپاسگزاری از نعمت های بی شمارش همراه بود. البته قبل از آن شب شاد و فرخنده ای را در کنار هم سپری می کنند. آنها معتقد بودند که آتش زدن سرما و خشکی زمستان را از بین می برد و به کشاورزی آسیب می رساند و معیشت سال بعد را زخمی می کند. خاستگاه این رویداد شادی آور امروزه به «شب یلدا» یا «شب شیله» معروف است.

تاریخ چه می گوید؟

برخی از محققین مفهوم «تولد خورشید» و «خدای مهر» (میترا یا میترا) را می‌دانند و دلیل آن را رواج «پرسش مهر» و آیین‌های آن در سرزمین‌های جهان می‌دانند. روم باستان، و آنها می گویند که دلیل پوشیدن کلاه و لباسی شبیه معبد توسط بابانوئل است. از سوی دیگر برخی از محققین معتقدند که سنت دیرینه ایرانیان شب چاله ریشه رومی دارد! اگرچه دلیل موجهی برای این دو وجود ندارد و هیچ یک را نمی توان به درستی وام گرفتن از دیگری تشخیص داد، اما می توان با اطمینان بیشتری در مورد ارتباط تولد مسیح با این جشن ها صحبت کرد.

در اناجیل متی و لوقا در عهد جدید به تاریخ و زمان سال تولد حضرت عیسی علیه السلام اشاره نشده است. برای اولین بار در سال 204 میلادی، هیپولیتوس (235-170 میلادی)، متکلم برجسته کلیسای کاتولیک رم، با استناد به تقویم، تاریخ میلاد مسیح (علیه السلام) را 25 دسامبر ذکر کرده است. اما در این دوره، رومی ها این روز را به عنوان Sol Invictus جشن می گرفتند. با اشاره به تقویمی که Sosigenes، ستاره شناس یونانی، در سال 46 قبل از میلاد بر اساس تقویم شمسی مصر تهیه کرده بود، به این روز رسید.

این تقویم نیز تا سال 325 میلادی ادامه دارد تا اینکه به دستور امپراتور کنستانتین کنگره جهانی مسیحیت در نزدیکی قسطنطنیه تشکیل شد. در این کنفرانس پیشنهاد می شود که تقویم فعلی چهار روز عقب باشد و به همین دلیل آن را تغییر دادند و 21 مارس را اول بهار نامیدند. بنابراین شروع زمستان نیز از 25 دسامبر تا 21 دسامبر تغییر می کند، اما به دلیل شکل گیری سنت های قدیمی و باورهای مردم، نمی توانند تاریخ کریسمس را تغییر دهند.

حتی ممکن است آنها ترجیح داده باشند که این تغییر را انجام ندهند تا بتوانند ارتباط کریسمس و تعطیلات باستانی را که آن را مخصوص مشرکان می دانستند، قطع کنند. با وجود این تغییر حکومت، مردم همچنان 31 آذر یا اولین روز انقلاب زمستانی را روز میلاد مسیح (علیه السلام) می دانند، هرچند نام شب شله نیز در بین ایرانیان به شب تغییر کرده است. -یلدا.

تاریخ می گوید که اولین جشن کریسمس در سال 366 پس از میلاد برگزار شد. در یکی از متون عهد ساسانی (از 224 تا 651 میلادی) عبارت «یلدا دی میشا» آمده است که به معنای میلاد مسیح یا میلاد مسیح (علیه السلام) است. علاوه بر این در کتاب اطهارالباقیه ابوریحان بیرونی روز میلاد مسیح (علیه السلام) را میلاد اکبر نامیده اند و اشاره شده است که ایرانیان این روز را با نام یلدا جشن می گرفتند. .

Sol Invictus: خدای خورشید که به مسیحیت کمک کرد تا امپراتوری روم را فتح کند.

کتیبه ای به زبان سول از رومی Lugdunum در قرن دوم تا سوم پس از میلاد.
لوگدونوم امروز شهر لیون در فرانسه است.

ما یک شب بیرون داریم

در خراسان هرگز از کلمه یلدا استفاده نمی شد و در تمام دوره های تاریخی تا آنجا که اسناد مکتوب موجود است از چیلهانسی استفاده می شد. کلمه «شیلی» به معنای شب سیاه و سرد چهل روز قبل از جشن صد سالگی است. چهل روز زمستان آغاز آن اول جدی هفتم دی و بیست و دوم دی ماه و پایان آن شانزدهم بهمن و سی ام دی است که آن را بزرگ گویند. زمستان در ایران مرکزی انقلاب بزرگ زمستانی از اول زمستان که معادل اوایل دی ماه است شروع می شود و مدت آن چهل روز است و انقلاب کوچک زمستانی از شب دهم تا پایان بهمن ماه ادامه دارد و ادامه دارد. به مدت 20 روز

غذا طولانی ترین شب سال در مشهد

عصرانه شب یلدا همان غذای مزدا است که از میوه های تازه و خشک و آجیل یا به قول زرتشتیان مزدا تشکیل شده است. دکتر ابراهیم شکورزاده بلوری روانشناس در کتاب «باورها و آداب و رسوم مردم خراسان» می گوید: «از گذشته، این شب طولانی ترین شب سال است و نه تنها زود خوابیدن جایز نیست. اما گذراندن چنین شبی بدون تنقلات نیز جایز نیست و قدیمی ترین رسم در خانواده های ایرانی این است که در این شب انواع میوه ها و تنقلات را تهیه می کنند و در خانه برند و دورهمی برای گفتگوی خانوادگی جمع می شوند و یک غذا می خورند. مقدار کمی از هر نوع میوه از خواص و خواص آن بهره مند شود [به دلیل فرارسیدن زمستان]با آنها خداحافظی کن.”

مردم مشهد مانند دیگر مردم خراسان از قدیم بر این باور بوده اند که خوردن هر میوه ای در شب یلدا خواص خاص خود را دارد و هرکس در این شب میوه ای بخورد خواص و آثار آن میوه در بدنش باقی می ماند تا اینکه روز قیامت شب بعد یلدا در مورد اینکه چگونه خواص میوه تا سال بعد باقی می ماند و از بدن خارج نمی شود، البته این یک راز است و پرداختن به آن جز از بین بردن لذت شام هیچ فایده و اثری ندارد. بر همین اساس، مردم مشهد به عنوان بخشی از جامعه فرهنگی ایران معتقدند هندوانه باعث گرمازدگی مغز و سوختگی کبد می شود و به قول معروف با کاهش ضربان قلب، تشنگی را کاهش می دهد. دمای بدن.

دکتر شکورزاده بلوری در این زمینه می نویسد:[مشهدی‌ها معتقدند که اگر شخصی هندوانه بخورد و]اگر روده او کرم خورده باشد، کرم روده از او دفع می شود. بر اساس این ملاحظات و نظریات می گویند انسان در شب شیله هندوانه بخورد و پوست آن را بر بام همسایه بریزد تا اگر هندوانه ای نتواند بخرد پوست آن را بتراشد، بخورد. و او نیز به نوبه خود پوست تراشیده شده را بر بام همسایه می اندازد و همین طور تا هفت همسایه از آن پوست استفاده کنند.

یکی دیگر از سنت‌ها و غذای قدیمی شیلیایی‌ها خوردن هویج، گلابی، انار و چند عدد زیتون در صورت وجود است. با خوردن این اقلام طبق اعتقاد بزرگان مشهدی تا سال بعد از عقرب گزیدگی در امان بودند. به خصوص که خوردن هویج ایرانی یا همان زردک معروف بسیار مهم است.