به گزارش شهرآرانیوز؛ اینکه خوان لاپورتا، رئیس بارسلونا میتواند دنی اولمو و پائو ویکتور را برای ادامه فصل به خدمت بگیرد، باید در روزهای آینده مشخص شود، اما حتی این نیز آسیبی که به اعتبار باشگاه وارد میشود را جبران نخواهد کرد.
اولمو و ویکتور همچنان می خواهند برای بارسا بازی کنند اما گفته می شود از دست لاپورتا عصبانی هستند، در حالی که رافینیا اذعان کرده است که کل ماجرا در مورد اهداف نقل و انتقالات آینده برای پیوستن به بارسا تردید ایجاد می کند.
بارسا دوست دارد خود را بیشتر از یک باشگاه ببیند، این یک فرهنگ کاتالان است. اما بلوگرانا در دهه گذشته این شعار را به سخره گرفته است. لاپورتا تلاش کرده تا شهرت جوزپ ماریا بارتومئو، سرمربی سابق بلوگرانا را بازگرداند، اما اقدامات او تنها آسیب بیشتری به باشگاه وارد کرده است، بنابراین اکنون به نظر می رسد که جدایی لاپورتا اجتناب ناپذیر است.
وعده های بی اساس لاپورتا
لاپورتا قول داد زمانی که قرار بود برای بار دوم رئیس بارسا شود، باشگاه را به شرایط اولیه خود بازگرداند. او گفت که اصول کلیدی دوره دوم او به عنوان رئیس باشگاه مبتنی بر ارزش های بارسا خواهد بود، اما رهبری لاپورتا در بهترین حالت به طرز شرم آور و در بدترین حالت کلاهبردار به نظر می رسید.
پنج سال پس از آنکه بارتومئو بارسا را به مرز ورشکستگی رساند، باشگاه همچنان در آشفتگی مالی با تصمیمات فاجعه بار و خریدهای کاملاً غیرضروری است.
البته اولمو یک مهاجم خوب و بازیکن همه فن حریف است اما قطعا بارسا به او نیازی نداشت. حفره های دیگری در تیم هانسی فلیک برای پر کردن وجود داشت و بدیهی است که اولویت با نیکو ویلیامز وینگر چپ بود. بنابراین، به نظر می رسید که قرارداد اولمو یک خرید گران قیمت، از روی ناامیدی، تلاشی برای دلجویی از هواداران ناامید باشگاه، بدون توجه به محدودیت های مالی تیم باشد.
لاپورتا قول داده است وضعیت مالی وخیم کاتالان ها را تغییر دهد، اما این روزها همه چیز در نیوکمپ برای فروش است، از جعبه های شرکتی گرفته تا ارزش های اصلی باشگاه، مانند خاطره اسطوره فراموش نشدنی کاتالان، لیونل مسی.
کاتالونیا، شوخی فوتبالی جهان
یکی از اصول دهه های باشکوه بارسلونا تکیه بر استعداد لاماسیا بود، چیزی که در دوره دوم لاپورتا به آن توجه کافی نشد. کاتالان ها تابستان گذشته 100 میلیون یورو بدهی در حساب خود داشتند و با این حال تصمیم گرفتند 55 میلیون یورو دیگر را برای اولمو اختصاص دهند. در چهار سال گذشته، لاپورتا دارایی های استراتژیک بارسلونا را به عنوان یک سرمایه گذاری اهرمی به حراج گذاشته است. او در واقع آینده بارسا را می فروشد تا حفره های مالی فعلی ناشی از مدیریت آشفته اش را پوشش دهد. اگر لاپورتا لاماسیا را اساس یک پروژه جدید قرار می داد، می توانست از وضعیت وخیم فعلی باشگاه جلوگیری کند.
به جای اینکه بارسلونا پولی را که ندارد برای بازیکنانی مانند اولمو، فران تورس و ویتور روکه خرج کند، بهتر است بیشتر به استعدادهای لاماسیا تکیه کند و همانطور که با لامین یامال، یکی دیگر از بازیکنان آکادمی خود را انجام داد پدیده هایی مانند مارک گویو به آنها فرصت دادند و به راحتی آنها را در اختیار سایر باشگاه های اروپایی قرار ندادند.
شاید بهترین توصیف از وضعیت فعلی بارسا توسط خامه ژیرو، دوست مورد اعتماد خوان لاپورتا در مسائل اقتصادی ارائه شده است. ژیرو اخیرا در این زمینه گفته است: بارسا در حال تبدیل شدن به یک شوخی برای همه در فوتبال جهان است، البته اگر این اتفاق نیفتاده باشد. کابوس هر کمدین در مقابل تماشاگران این است که بخواهد بخندد اما او را به گریه وا دارد. اما یک وحشت بدتر وجود دارد، وحشت دراماتیکی که می خواهد اشک بیاورد اما می خندد. بارسا نیز یک باشگاه فوتبال جدی است که به دلیل برنامه ریزی و مدیریت ضعیف به مایه خنده جهان تبدیل شده است.
مطالب مرتبط
زمان واریز یارانه دیماه ۱۴۰۳ مشخص شد
مروری بر آخرین نقاشی دیواری احمد منصوب، هنرمند مشهدی | چهره نگاری بسیجی در قاب حماسه
درباره کاندیداهای انتخابات فدراسیون فوتبال | رقابت ۱+۵ نفر برای نشستن روی صندلی تاج