فیلم کوتاه «یک دو سه» اثری برای شکستن بایکوت خبری درباره کودکان غزه

شکیبا افخمی راد یستا; از سال گذشته و پس از طوفان الاقصی، موج جدیدی از تولید آثار تجسمی با محوریت غزه و فلسطین در کشورمان آغاز شد، آثاری که از هر جهت تلاش می کنند جنایات و جنایات رژیم صهیونیستی را به تصویر بکشند. مقاومت و سرکوب مردم غزه. یکی از جدیدترین فیلم‌های کوتاه تولید شده در مشهد بر اساس این موضوع «یک دو سه» نام دارد. فیلمی به کارگردانی امیرحسین کشمیری هنرمند جوان شهرمان و از تولیدات باشگاه فیلم رویش می باشد.

این فیلم تاکنون توانسته در دو رویداد مهم چهل و دومین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران و سی و ششمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان راه پیدا کند و جایزه بهترین کارگردانی بخش کودک و نوجوان غزه را نیز از آن خود کند. جشنواره به همین دلیل با امیرحسین کشمیری درباره اولین کارش گفت وگویی انجام دادیم که در ادامه می خوانید.

ثبت نام یک روزه

داستان «یک دو سه» حول محور دختر پنج ساله ای به نام حنانه است که با دیدن تصاویر کودک آزاری در غزه متاثر شده و با اورژانس اجتماعی تماس می گیرد تا یک مورد کودک آزاری را گزارش کند. داستانی که به دلیل ارتباط میان طوفان الاقصی و تبلیغ اورژانس اجتماعی در ذهن کشمیری شکل می گیرد.

وی در این خصوص می گوید: وضعیت اضطراری اجتماعی توسط آمریکا، کشور ناقض حقوق کودکان با همکاری اسرائیل و حادثه غزه و همچنین تحریم اخبار حمله به کودکان فلسطینی، راه اندازی شد. در واقع این نقض عجیب قوانین توسط خالق اورژانس اجتماعی بود که در ساخت فیلم یک دو سه توجه من را به خود جلب کرد.

این کارگردان یکی از ویژگی های مهم فیلم خود را استفاده از یک کودک پنج ساله به عنوان بازیگر اصلی می داند. کودک با چهره معصومش فضای فیلم را لطیف می کند و همه را با خود همذات پنداری می کند. الکشمیری جهانی بودن فیلم «یک دو سه» و دوری از شعار را از دیگر ویژگی‌های مهم کار خود عنوان می‌کند و در ادامه صحبت‌های خود می‌گوید: من و گروهم جزو اولین افرادی بودیم که تصمیم گرفتیم اثری را با هم ارائه کنیم. ما که بر بی عدالتی که مردم غزه در معرض آن هستند تمرکز کردیم.

ما در واقع می خواستیم کمی تحریم خبری را بشکنیم و با یک فیلم کوتاه چهار دقیقه ای که به راحتی در ایران و جهان پخش می شود، صدای مظلوم باشیم. او همچنین از چالش هایی که در کارگردانی یک دو سه با آن روبه رو بود، می گوید: یک دو سه باید در یک روز ضبط می شد، بنابراین باید حدود دوازده ساعت با بازیگر کودک فیلمبرداری می کردیم تا بتوانیم با فیلمبرداری جلو برویم. در واقع اگر حتی یک درصد از او گریه می کردند و می گفتند نمی خواهم ادامه بدهم، کار ما تعطیل می شد.

ضعیف در ارائه اکانت مستقیم از فلسطین

الکشمیری که معتقد است تاکنون آثار کمی درباره فلسطین در کشورمان تولید شده است، درباره چالش های ساخت فیلم هایی با این مضامین می گوید: یکی از مهم ترین مسائلی که کارگردانی را برای فیلمسازان ما سخت می کند. روایت در مورد فلسطین و فلسطین. غزه متفاوت است. چون فقط باید دنبال بازیگرانی بگردند که عربی بلد باشند. از سوی دیگر، یافتن مکانی شبیه غزه و خانه های ویران شده آن نیز چالش های خاص خود را دارد.

وی ادامه می دهد: هیچ کدام از ما تجربه حضور و زندگی در غزه را نداریم، بنابراین نمی توانیم یک داستان کاملا واقعی را به تصویر بکشیم. در حالی که آثار خود فلسطینی ها با وجود کیفیت هنری پایین، درهای جدیدی را به روی عموم باز می کنند.
کشمیری ارائه یک روایت مستقیم از غزه را کار سختی برای سینماگران کشورمان می داند و خاطرنشان می کند: نمایش فیلم کوتاه در کشورمان جشنواره فیلم کوتاه تهران است که همه آثار این بخش را تماشا کرده ام نسبت به سال گذشته رشد قابل توجهی داشته است، اما هنوز فاصله زیادی بین آن و فیلم هایی که در دنیا تولید می شود وجود دارد.

این کارگردان معتقد است فیلم هایی که به طور غیرمستقیم به فلسطین و ظلم و ستم مردم آن می پردازند و به زبان فارسی تولید می شوند، کیفیت بهتری دارند. آثاری که گریز از وقایع غزه را در داستان خود دارند و روایت های مختلفی را به تصویر می کشند.

برای کودکان مناسب نیست

کشمیری برنده جایزه بهترین کارگردانی بخش غزه از جشنواره فیلم کودک و نوجوان درباره خلق آثاری با این محوریت برای مخاطبان کودک می گوید: خلق آثار کودک و نوجوان منطق، داستان و درام خاص خود را می خواهد، ساده و روان. منطقی که کودک می تواند آن را درک کند، اما از آنجایی که اکثر فیلمسازان آثاری را برای منتقدان و داوران ارائه می کنند، سعی می کنند آثار خود را علاوه بر جشنواره کودک و نوجوان در جشنواره های مختلف ارائه دهند و سعی می کنند درام داستان فیلم خود را غیرقابل پیش بینی جلوه دهند و معنای عمیقی ایجاد کنند.

به گفته وی، اکثر فیلم های کوتاه نمایش داده شده در جشنواره کودک و نوجوان نیز به موضوعات عمیقی پرداخته اند که درک آن برای کودکان دشوار است. این کارگردان با اشاره به ضعف های موجود در حوزه فیلمسازی کودک خاطرنشان می کند: آثار زیادی در دنیا با محوریت آزار و اذیت کودکان در غزه تولید شده است که در این آثار با وجود اینکه از حضور کودکان استفاده کرده اند، آثار زیادی را به تصویر می کشند خشونت و کشتار آنها برای کودکان مناسب نیست.

کشمیری راه حل این مشکل را دور شدن از مسیر ساخت فیلم برای جشنواره ها می داند و افزایش کمی و کیفی آثار کودک را پیشنهاد می کند: به نظر من نهادها و سازمان های فعال در زمینه تولید آثار تجسمی باید فیلمساز تربیت کنند. در این روش های مراقبت از دنیا و سرمایه گذاری بر روی جوانانی که تنها گام های ابتدایی کار در حوزه کودک و نوجوان را آموخته اند. بدون شک زمانی که این فیلمسازان مهارت های لازم را کسب کنند، می دانند که چگونه برای مخاطبان جوان و بزرگتر در رابطه با مسئله غزه فیلم بسازند.

وی تاکید می کند: سازمان هایی که روی سینماگران سرمایه گذاری می کنند نباید به دستاوردها نگاه کنند و باید بدانند که آثار کودک و نوجوان تنها در جشنواره های محدود به نمایش در می آید و قرار نیست در رویدادهای بزرگسالان شرکت کنند و جایزه بگیرند.

مزایای حضور در جشنواره ها

الکشمیری که قصد دارد فیلم «یک دو سه» را برای حضور در جشنواره های عمار، قوام، اشراق و غیره بفرستد، در بخشی دیگر از صحبت های خود درباره اهمیت حضور فیلمسازان در رویدادهای مختلف می گوید: جشنواره ها هستند. بستری برای تماشای بیشتر آنها که آثاری هستند و شرایطی را فراهم می کنند که مخاطبان عادی و کارشناسان با هم فیلم ببینند.

از طرفی فیلمسازان با حضور در این رویدادها می توانند نظرات مختلف را تبادل کرده و با همکاران خود شبکه سازی کنند. اتفاقی که بدون شک می تواند باعث رشد کارگردان شود. او همچنین معتقد است ورود این فیلم به جشنواره ها باعث ایجاد جریان رسانه ای پیرامون آن می شود. به این ترتیب افراد بیشتری نام فیلم را می شنوند و به تماشای آن تشویق می شوند.

کشمیری به حضور پررنگ سینماگران مشهدی در جشنواره فیلم کوتاه تهران و کسب دو جایزه مهم نیز اشاره می کند و می گوید: در پنج، شش سال گذشته شاهد حضور اندک آثاری در فیلم کوتاه تهران بوده ایم جشنواره فیلم، آثاری که معمولاً در بخش اصلی حضور نداشتند و بودند… فقط در بخش‌های فرعی نمایش داده می‌شدند، اما امسال فقط چهار نماینده در بخش اصلی و چند نماینده در بخش‌های فرعی داشتیم که بسیار بزرگ است. رشد نسبت به گذشته چند سال. البته این هنوز کافی نیست و باید در سال های آینده اتفاقات بهتری برای صحنه بیفتد.