فدایی حسین مظلومیت ارث پدریت است به خدا قسم که از عمویم جدا نمی‌شوم نفرین از ته دل امام حسین(ع) بر یزیدیان پس از شهادت فرزند برادرش +بسته عزاداری

گروه فرهنگی جهان نیوز : عبدالله بن الحسن بن علی بن ابی طالب فرزند کوچک امام حسن مجتبی علیه السلام از جوانانی بود که به همراه عموی خود حضرت ابوی به کربلا آمدند. عبدالله الحسین (علیه السلام).

از صبح عاشورا تا غروب آن، ابتدا یاران امام حسین علیه السلام و سپس اهل بیت آن حضرت، یکی یکی یا دسته دسته به میدان رفتند و به شهادت رسیدند. سرانجام روزگاری فرا رسید که امام علیه السلام در میان هزاران دشمن مسلح تنها ماند و گاه فریاد زد: آیا پشتیبانى هست که در راه خدا از حرم رسول خدا دفاع کند؟ ».

شمر بن ذی الجوشان برای تکمیل کار به همراه پیاده نظام به امام مظلوم حمله کردند و اطراف آن حضرت را محاصره کردند و از پشت و جلو به او حمله کردند.

عبدالله که در میان کودکان و زنان در خیمه حضور داشت، طاقت دیدن عمویش را به تنهایی نداشت و ناگهان از خیمه ها خارج شد. امام حسین علیه السلام به خواهرش زینب سلام الله علیها فرمود: زندان یا خواهر; دختر من! او را نگهدار.» زینب (سلام الله علیها) به دنبال او رفت تا از او جلوگیری کند. اما آن کودک از دستگیری امتناع ورزید، به عمه اش گفت: «به خدا قسم، عمویی را ترک نمی کنیم». من عمویم را ترک نمی کنم.» سپس دست خود را از دست عمه رها کرد و به طرف میدان دوید و خود را به امام (علیه السلام) رساند تا با اندام کوچک و ظریف خود از او دفاع کند.

در هرج و مرجی که در اطراف امام پیش آمد، ناگهان یکی از سربازان یزید به نام ابجر بن کعب شمشیر خود را به قصد ضربه زدن به او پایین آورد. عبدالله فریاد زد: ای پسر نجاست! لعنت به تو! آیا می خواهی عمویم را بکشی؟» دستش را پوشاند تا شمشیر به امام اصابت نکند و دست داماد پیامبر را از بدنش جدا کند پوست عبدالله یتیم از درد ناله کرد و به پدرش گفت: و باز کن.

حسین (علیه السلام) او را در آغوش گرفت و بر سینه اش گرفت و گفت: ای برادرزاده من! منتظر چیزی باشید که به شما رسیده است و انتظار داشته باشید که خوب باشد. زیرا خداوند شما را به پدران صالحتان خواهد پیوست.

امام دست خود را به سوی آسمان بلند کرد: پروردگارا! پس قطرات را از آنها دریغ کن و برکات سرزمینت را از آنها دریغ کن. خداوند! اگر آنها را تا زمان مرگ مهلت دادی و به آنها سود دادی، آنها را جدا کن و هر کدام را به راهی جدا کن. هرگز رهبران را با این افراد راضی نکنید. چون صدا زدند تا به ما کمک کنند، سپس به ما روی آوردند و ما را کشتند».

در همین حال تک تیرانداز ارتش دشمن – که گفته می شد «حرمله بن کاهل» بود – گلوی نازک عبدالله را نشانه رفت و او را در آغوش عمویش سلاخی کرد.

در حج عتبات عالیات می گویند: «سلام علی عبدالله بن الحسن بن علی الزکی» و سپس قاتل او به نام «حرمله بن کهل اسدی» ملعون می شود.

 

بیت یستا حسینیه ویژه شب پنجم محرم الحرام / شهادت عبدالله بن الحسن (علیه السلام)
حجت الاسلام دکتر کاویانی/خطبه شب پنجم محرم الحرام


رهبر انقلاب/ شهادت عبدالله بن الحسن (علیه السلام) (مقتل)


حاج میشم مطیع است/ شهادت عبدالله بن الحسن علیه السلام (الروضه)


حاج منصور ارضی/ با پای برهنه کنار سوراخ می دود


حاج محمد رضا طاهری/ ابن الکریم بن شاه بی حرم (مجرد)

تهیه کننده: حسام الزبیراوی