صدقه هرس مال برای برکت و رشد

به گزارش سایت یستا به نقل از کیهان، در فرهنگ قرآنی بر خلاف سایر فرهنگ ها، ابزار رشد و توسعه اقتصادی صرفاً به فعالیت های مادی محدود نمی شود، بلکه ابزارهایی مانند نماز، تقوا، رجعت، توکل و. امثال نه تنها چیزی نیستند که هستند. آنها از عوامل مؤثر و مفید در فعالیت های اقتصادی تلقی می شوند، اما گاهی نقش این ابزارها از عوامل اقتصادی ظاهراً فیزیکی برجسته تر و مؤثرتر است.

عمل از قبیل پرداخت زکات و پنجم یا انفاق و صدقه و قرض صدقه و مانند آن مانند هرس درخت است که در ظاهر درخت را با برداشتن شاخه های بالای آن کم می کند ولی در باطن به افزایش ایمان و تولید و تولید کمک می کند. . کمیت و کیفیت میوه ها را بهبود می بخشد. از این رو، قرآن کریم در قالب احکام واجب و مستحب، هرس درختان ملکی را برای دستیابی به برکت و رشد اقتصادی برای فرد و جامعه فرا می خواند.

از نظر قرآن، انفاق مالی که نشانه صداقت و اخلاص انسان در برخورد با خداست، یکی از مهمترین عوامل برکت و رشد اقتصادی فرد و جامعه است. در فرهنگ قرآنی صدقه چیزی است که انسان از مال خود برای قربت می بخشد. (مفردات لغات القرآن ص 480 «رب»)

البته برخی گفتند: صدقه دادن مطلق در راه خداست; خواه واجب باشد یا مطلوب. (المیزان، ج 2، ص 397) همانطور که معنای صدقه است، در برخی از آیات از جمله آیه 75 سوره توبه زکات پول واجب شده است; برخی نیز «صدقه» را در آیه مذکور به انفاق مطلق اعم از واجب و مستحب تعبیر کرده اند. (التبیان ج 5 ص 262 )

اثرات اقتصادی انفاق بر زندگی فردی و جمعی
کلمه صدقه از ریشه عربی صدق یعنی صداقت و سازگاری کلمات با عقیده و واقعیت گوینده گرفته شده است. اگرچه اینطور نیست. (مفردات القرآن الکریم ص 478 «الصادق») صدوق دوست واقعی است. یکی از بالاترین مقام‌های انسان در قرآن، مقام صالحین است (نساء، آیه 69؛ الحدید، آیه 19).ست: A. در نهایت صداقت است; (لسان العرب ج 7 ص 307 الصادق ). برای الفکه همیشه حقیقت و پیامدهای آن را می شناسد; سی. و هر که دارای عادات و آداب صحیح باشد; D. که بدون تردید دستورات خدا و پیامبران را در عمل تصدیق می کند; (مجمع البیان ج 3-4 ص 110-111). ه. کسی که هرگز دروغ نمی گوید؛ گفتار و کردار او با حقیقت منطبق است و حقایق امور را می بیند. (المیزان، ج 4، ص 408.) صالحان در گفتار و کردار به مرتبه ای از صداقت و مطابقت رسیده اند، به گونه ای که صداقت و راستی نه تنها دارایی آنان، بلکه اساس گوهر و هویت آنان شده است. لذا دارای نور الهی هستند که از طریق آن همه حقایق هستی را می بینند. (الحدید، آیه 19) به همین دلیل خداوند صراط مستقیم را که از برکات خاص الهی از جمله وحی، الهام و درخشندگی تجلی صفات و اسماء الهی بهره مند هستند، یادآوری کرد. (نساء، آیات 68 و 69، فاتحه الکتاب، آیات 6 و 7) اینان نیز به لطف خداوند در روز قیامت از گواهان اعمال امتها خواهند بود و آنان. تحمل خواهد کرد. براشون شهادت بده یعنی در مقامی هستند که باطن اعمال را در دنیا ببینند تا در قیامت به عنوان شاهد بر اعمال حاضر شوند و اعلام کنند که آیا این اعمال از روی اخلاص و ایمان بوده است یا از روی نفاق. و غیره. پس صدقه یکی از ابزارهایی است که انسان را به مقام صالح می رساند. زیرا مهم ترین چیز در کنار نماز، پرداخت زکات است (بقره، آیه 3، قیامت، آیات 31 و 32)، و صدقه یک پرداخت مالی واجب و مستحب است که بیانگر اخلاص بنده در عبادت و اجرای دستورات خداوند است. پس صدقه دهنده با اخلاص کسی است که به خدا و روز قیامت ایمان دارد و در گفتار و کردار خود اخلاص دارد و کارش از هر گونه شرک و ریا به دور است. (بقره، آیه 264)

از نظر قرآن، رسیدن به مقام صالح یعنی پرداخت زکات از روی اخلاص. (التوبه، آیه 75؛ منافق، آیه 10)

صدقه نیز گناهان انسان را پاک و می پوشاند (بقره، آیه 271)، روح انسان را پاک و پاکیزه می کند (مجدله، آیه 12) و زمینه رشد معنوی او را فراهم می کند. (همان)

یکی از مهمترین آثار مادی و اقتصادی پرداخت زکات، برکت دادن به مال مردم و در نتیجه افزایش رشد اقتصادی فردی و جمعی است. پس خداوند صدقه را نیکو قرار داده است (بقره، آیات 271 و 280؛ مجادله، آیه 12); زیرا نیکی به نعمتی اطلاق می شود که مناسب و مفید و در افزایش رشد انسان مؤثر باشد. انفاق در ظاهر ضرر و زیان مالی است، اما در باطن منفعت صحیح و نافع از برکت موجود است. از طرفی خداوند می فرماید انسان با صدقه دادن نه تنها با کمبود سرمایه مواجه می شود، بلکه خداوند از نظر کمی و کیفی بر سرمایه انسان می افزاید. همانطور که می گوید: در واقع، حسابرسان و کسانی که از خدا و قرض دهندگان می ترسند، خداوند به آنها قرض الحسنه می دهد و برایشان پاداش بزرگی است.; بلکه کسانى که صدقه مى‏دهند و عمل صالح انجام مى‏دهند و به خدا نیکو مى‏کنند، دو برابر پاداش مى‏گیرند و پاداش نیکو مى‏گیرند. (الحدید، آیه 18)

گرچه در این آیه آمده است که قرض مهمترین و بهترین وسیله افزایش کمیت و کیفیت، رشد و برکت در مال و رفاه است; زیرا قرض الحسنه را به صورت فعل (بخواند) قرار داده است، پس با یک بار انجام آن محقق می شود; اما در خیریه از نام (تأیید کنندگان و احراز هویت زن) برای بیان الزام به تکرار انفاق تا حدی که صدقه جزء هیئت علمی یا ذات آن شده است استفاده می شود. اما قرآن می فرماید که انفاق موجب رشد و برکت اقتصادی می شود به شرطی که تکرار شود.

بر اساس این آیات پیامبر صلی الله علیه و آله بین صدقه و قرض تفاوت قائل شد. صدقه ده، قرض هشتاد و هشت، دعای برادران بیست، و دعای رحمان چهارده و بیست است.; صدقه ده حسنه و قرض هجده حسنه و پیوند با برادران مؤمن بیست حسنه و رحمت بیست و چهار حسنه است. (الکافی الاسلامیه، ج 4، ص 10) نیز می فرماید: «هنگامی که وارد بهشت ​​شدید، از سوره‌های آن سؤال می‌شود: صدقه ده است و قرض هشتاد و صدقه ده و قرض هشتاد و هشت».; وارد بهشت ​​شدم و دیدم بر در آن نوشته شده: صدقه ده برابر و قرض هجده برابر می شود. گفتم: ای جبرئیل چرا صدقه ده و قرض هیجده می دهد؟ فرمود: زیرا صدقه به نیازمندان و فقرا می رسد، در حالی که قرض فقط به نیازمندان می رسد. (نهج الفوشع ص 480 ه 1557)

خداوند نیز در بیان رشد اقتصادی و برکت دادن به اقتصاد خانواده و جامعه با انفاق می فرماید: خداوند از نعمت ربا می کاهد و با صدقه زیاد می کند و خداوند هر گنهکار و ناسپاسی را دوست ندارد. (بقره، آیه 276)

از نظر قرآن آنچه باعث رشد اقتصادی می شود ربا نیست که به نظر می رسد با تأخیر و امثال آن، سرمایه انسان را افزایش می دهد. اما در باطن کاهش و نابودی مبارک اصل سرمایه است; در حالی که صدقه به نظر از دست دادن سرمایه است، مانند ضربه زدن به شاخه های درخت است. اما در داخل باعث افزایش بهره وری و رشد اقتصادی می شود.

بنابراین با رشد اقتصادی خانواده، جامعه نیز از برکات این رشد برخوردار می شود.

از نظر ارزش و اهمیت صدقه کافی است که انسان پس از مرگ خود دریابد که انفاق در زندگی اخروی او نقش اساسی دارد. از این رو، برای انفاق زندگی اخروی، به مدت کوتاهی نیاز دارند. قرآن می فرماید: و از آنچه روزی شما کرده ایم انفاق کنید پیش از آن که مرگ یکی از شما فرا رسد و بگوید پروردگارا! چرا عمرم را بیشتر به تأخیر نینداختی تا صدقه دهم و از صالحان باشم؟ (منافقان، آیه 10)

از نظر قرآن این پاداش و افزایش رشد کمی و کیفی اقتصادی در همه ابعاد آن خواهد بود. زیرا همان گونه که خداوند سرمایه را دو برابر و مقدار سرمایه را دو برابر می کند; همچنین خداوند به ثواب این کار خیرخواهانه خالصانه اجر سخاوتمندانه ای به او می دهد. بنابراین، سرمایه اقتصادی انسان نیز موجب برکتی می شود که خداوند از آن به عنوان کرامت یاد می کند. این ثواب کریمانه از جانب خداوند متعال به تعبیر قرآن، طبیعتاً به مال و صاحب آن کرامت می بخشد و انسان به مرتبه حق تعالی وارد می شود و در وجود خود از کرامت الهی بهره مند می شود. پس انفاق کننده در مقام کرامت است و چون معیار شأن انسان، کرامت اکتسابی است که با ایمان و عمل نیک به آن می رسد (حجرات، آیه 13)، طبیعی است که نمونه ای از آن باشد کرامت الهی مورد لطف قرار گرفته و خواهد شد. (همان، الحدید، آیه 18)

یکی از کارکردها و آثار انفاق این است که جامعه به توسعه اقتصادی دست یابد. زیرا صدقه به صورت واجب و مستحب باعث می شود که پول به دست عده معدودی نیفتد و سرمایه در جامعه گردش کند. بنابراین همه از رشد و پیشرفت اقتصادی منتفع می شوند و فقرا نیز از ثروت جامعه بهره مند می شوند. (حشر، آیات 7 تا 9) پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در این باره می فرماید: به تو دستور دادم که از آوازهایت صدقه بگیری و به فقرای خود برگردان. من موظف به گرفتن صدقه و زکات از اغنیا و دادن آن به فقیر هستم. (مستدرک الوسائل، ج 7، ص 105)

از دیدگاه اسلام، هرکس از فقر و تنگدستی رنج می‌برد و از تنگنای اقتصادی رنج می‌برد، باید برای رهایی از فقر و افزایش سرمایه‌های مالی از نظر کمی و کیفی صدقه دهد. (الحدید، آیه 18)

صدقه راهی برای رفع فقر در جامعه و موجب رشد و توسعه اقتصادی می شود. چنانکه پیامبر (ص) می فرماید: از طریق صدقه به دنبال رزق و روزی بودند; از طریق خیریه امرار معاش کنید. (الکافی، الاسلامیه، ج 4، ص 3، ح 5؛ تحف العقول، ص 60؛ من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 66، ح 1730).

امام صادق (علیه السلام) به فرزندش محمد فرمود: از نفقه او چقدر عایدش شد؟ فرمود: چهل دینار. امام به فرزندش دستور داد از خانه خارج شود و این مبلغ را صدقه دهد. محمد گفت: در این صورت چیزی باقی نمی ماند; زیرا موجودی فقط چهل دینار است. گفت: صدقه بده، خدا عوضش می کند. سپس فرمود: اما علم تو آغاز صدقه است. آیا نمی دانی که برای هر چیزی کلیدی وجود دارد و کلید آن صدقه است؟ حالا چهل دینار صدقه بده. محمد دستور امام را اجرا کرد. ده روز بیشتر نگذشت که مبلغ چهار هزار دینار به آن آقا رسید. امام صادق (علیه السلام) فرمود: پسرم، ما به خدا چهل دینار دادیم، پس خداوند چهار هزار دینار به ما داد. (الکافی ج 4 ص 10 )