سه نسخه از هر خاطره در مغز ذخیره می شود

در تحقیقات جدید روی حافظه، دانشمندان کشف کرده اند که مغز می تواند سه نسخه از هر حافظه را ذخیره کند تا به بهبود دسترسی و حفظ اطلاعات کمک کند.

به گزارش TechNock، محققان دانشگاه بازل بیوزنتروم توانستند با تصویربرداری از مغز موش‌ها مشاهده کنند که هنگام شکل‌گیری یک حافظه جدید چه اتفاقی می‌افتد. این یافته ها می تواند به درک بهتر مکانیسم های عملکرد حافظه و توسعه روش های درمانی برای اختلالات مرتبط با حافظه منجر شود.

آنچه محققان کشف کردند این بود که مغز موش ها، مانند یک سیستم کامپیوتری با افزونگی داخلی، از سه مجموعه نورون مختلف برای ثبت خاطرات فراخوانده است.

اولین سلول از این سلول ها به عنوان سلول های پیش ساز عصبی شناخته می شوند و اولین نورون هایی هستند که با رشد جنین رشد می کنند. در انتهای دیگر نورون های دیررس قرار دارند که در اواخر رشد جنینی ظاهر می شوند. در میان آنها سلول های عصبی هستند که در میانه رشد در رحم تشکیل می شوند.

مطالعه تصویربرداری نشان داد که وقتی یک حافظه جدید در نورون‌های نوزاد ذخیره می‌شود، در ابتدا بازیابی آن دشوار است و با گذشت زمان قوی‌تر می‌شود.

از سوی دیگر، نسخه‌ای از حافظه ذخیره‌شده در نورون‌های متاخر در ابتدا بسیار قوی بود، اما به مرور زمان محو شد تا اینکه در نهایت برای مغز غیرقابل دسترسی بود.

نسخه حافظه متوسط ​​نیز درجه بالاتری از ثبات را نسبت به سایر گروه‌های عصبی نشان داد.

فلاویو دوناتو، رئیس گروه تحقیقاتی، می‌گوید: «چالشی که مغز هنگام ثبت خاطرات با آن مواجه می‌شود بسیار چشمگیر است، از یک سو، مغز باید آنچه را در گذشته اتفاق افتاده به خاطر بیاورد تا به ما در درک دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم کمک کند از سوی دیگر، مغز باید با تغییراتی که در اطراف ما اتفاق می‌افتد وفق دهد و خاطرات ما باید به ما کمک کنند تا انتخاب‌های خوبی برای آینده خود داشته باشیم.

به لطف این بینش جدید، محققان توانستند نگاه عمیق تری به نحوه شکل گیری و دسترسی به خاطرات داشته باشند.

توجه به این نکته ضروری است که اگرچه این مطالعه بر روی موش ها انجام شده است، اما مغز موش اغلب در علوم اعصاب به عنوان جایگزینی برای مغز انسان استفاده می شود، زیرا آنها دارای 75 نوع سلول مختلف در قشر مغز خود هستند و این سلول های مغزی در بدن یافت می شوند. مغز انسان نیز .

محققان احساس می‌کنند که تحقیقات آنها می‌تواند پیامدهایی برای درمان افرادی داشته باشد که تحت تأثیر یک رویداد آسیب‌زا قرار گرفته‌اند و خاطرات بدی دارند. زیرا تحقیقات آنها نشان می دهد که چگونه می توان هر حافظه ای را در مغز تغییر داد.

به عنوان مثال، اگر حافظه جدید باشد، به این معنی است که نورون های دیررس برای ضبط حافظه فعال می شوند و هنوز هم می توانند قبل از انتقال به نورون های میانی و اولیه برای ذخیره سازی، اصلاح شوند. با این حال، هنگامی که نورون های تازه متولد شده فعال می شوند و حافظه در آنجا ذخیره می شود، تغییر آن دشوارتر می شود. در واقع، هر چه یک حافظه بیشتر در مغز ذخیره شود، تغییر آن دشوارتر می شود.

وایلد کویم، نویسنده اول این مطالعه گفت: “چگونه خاطرات به صورت پویا در مغز ذخیره می شوند، گواه انعطاف پذیری مغز است که اساس ظرفیت عظیم آن است.”

درک این انعطاف پذیری با استفاده از تحقیقات انجام شده توسط کویم و تیمش می تواند روزی به دانشمندان کمک کند تا چگونگی کمک به افراد دارای خاطرات آسیب زا را کشف کنند.

این تحقیق در مجله Science منتشر شده است.

منبع: دانشگاه بازل