ابتدا اجازه دهید در مورد سطح رقابت در این دوره از مسابقات پارالمپیک صحبت کنیم.
همانطور که می دانید المپیک و پارالمپیک بالاترین سطح رقابت را دارند. تمام ستاره های هر رشته در این مسابقات شرکت می کنند. تیراندازی نیز از این قاعده مستثنی نبود و بهترین ها در این دوره حضور داشتند. سطح مسابقات در این مسابقات بسیار بالاتر بود و همه در آمادگی بالایی شرکت کردند. خوشحالم که توانستم نتیجه تلاشم را هم در مرحله مقدماتی و هم در فینال ببینم و در مرحله مقدماتی مقام اول و در پایان مدال طلا را کسب کنم.
چند بار از حریف خود عقب افتاده اید اما در نهایت موفق به کسب مدال طلا شده اید؟
تیراندازی مانند شمشیربازی است که در آن باید هوشیار و صبور باشید. شما باید از موقعیت هایی که پیش می آید بهترین نتیجه را بگیرید. معتقدم با صبر، تاکتیک و تکنیک هایم توانستم در دیدار مقابل حریف پیروز شوم و مدال طلا را کسب کنم. خوشحالم که این اتفاق افتاد.
وقتی مدال اهدا شد و سرود کشورمان خوانده شد، اشک جاری شد. در آن لحظه به چه چیزی فکر می کردید؟
سوال اول سخت است. فکر می کنم برای همه ورزشکاران پیش می آید که در اوج خوشحالی، تمام سختی هایی که برای رسیدن به المپیک 3-4 سال باید تحمل کنند، مثل یک فیلم از جلوی چشمشان می گذرد. او همچنین تمام سختی هایی را که در چند سال گذشته متحمل شده بود به یاد آورد. به این فکر می کردم که شاید این آخرین باری باشد که پرچم کشورم را با مدال طلا در اهتزاز می بینم و برایم منظره شگفت انگیز و غم انگیزی بود. خیلی دوست دارم دوباره این صحنه را ببینم، اما فکر می کنم این آخرین پارالمپیک من باشد.
سارا جوانمردی هرگز بدون مدال از پارالمپیک برنگشت و این چهارمین مدال طلای شما بود. یکی از ورزشکارانی که همه روی مدال هایش حساب می کنند. فکر می کنید دلیل موفقیت شما چیست؟
خدا را شکر بله! او در 4 بازی المپیک شرکت کرد و 4 طلا و 1 برنز کسب کرد. خوشحالم که جزو ورزشکارانی هستم که پای ثابت مدال آوران ایران و همیشه روی مدال هایم حساب می کنند. معتقدم هیچ چیز دیگری جز توکل به خدا و خواست و لطف خدا نمی تواند دلیل موفقیت من باشد. تلاش و تمرینی است که یک ورزشکار در مدت زمانی که برای این مسابقات آماده می شود می تواند انجام دهد و البته در پشت صحنه کارمندان زیادی هم هستند که تلاش می کنند تا همه شرایط را برای رسیدن ورزشکار به مدال فراهم کنند. ممنون از کسانی که کمک کردند و تشکر از کسانی که سنگ گذاشتند تا مدال طلا به دست نیاید!
بسیاری از ورزشکاران پارالمپیک که با آنها صحبت کردیم در مورد تمایز بین ورزشکاران المپیک و پارالمپیک صحبت کردند. می گویند آنقدر که از ورزشکاران المپیکی قدردانی می کنند به ما اهمیت نمی دهند. نظر شما چیست؟
این تبعیض ها همیشه وجود داشته و امیدوارم دیگر شاهد آنها نباشیم. این همیشه توسط ورزشکاران ذکر می شود، اما هیچ اتفاق خوبی رخ نداده است. ما نسبت به ورزشکاران المپیک در مورد همه چیز روشن فکر هستیم، که واقعاً ناراحت کننده است. امیدوارم در آینده ای نه چندان دور به بچه های پارالمپیک توجه بیشتری شود و بچه ها آنقدر خوب دیده شوند که دیگر شاهد تبعیض و سازش نباشیم. بچه های ما خیلی آشفته اند.
ما قانون کار نداریم و حقوق ما یک سوم حقوق بازیکنان المپیک است. جوایز ما نیز بسیار ناعادلانه است و فقط 1/3 پرداخت می شود. نمی توانم بگویم الان گله دارم، چون واقعا گله نیست، این یک واقعیت غیرقابل انکار است. امیدوارم ما به خواست خدا قانونی تصویب کنیم که بچه های پارالمپیک را از این همه تبعیض و دیدگاه های ضعیف دور کند.
برای کسب این مدال باید چندین روز را در اردو یا تمرین گذرانده باشید. حتما دوری از کوچولوتون براتون سخت بوده؟
دو سال پیش درگیر مادر شدن بودم و در شرایط بحرانی که هنوز فرزندم به دنیا نیامده بود تصمیم گرفتم به عنوان پرچمدار به مسابقات قهرمانی آسیا بروم و به من پیشنهاد شد که حالا که به این سمت می آیم. به این ترتیب من هم در مسابقات شرکت می کردم که فشار روانی و باری مضاعف بر روی مادر باردار که اولین تجربه او بود وارد می کرد. سپس شرکت در مسابقات آسیایی با یک نوزاد 3 ماهه و کسب مدال نقره با تمام تمریناتی که انجام دادم شرایط را برایم سخت تر کرد. بعد از این تورنمنت، تصمیم گیری برای شرکت در مسابقات تدارکاتی یا پارالمپیک با فرزند خردسالی که باید به تنهایی او را باید بزرگ کنم، سخت بود. خیلی سخت بود. اضطراب و مشغله زیادی وجود داشت. برای من که برای اولین بار مادر بودم، در عین حال علاوه بر وظیفه همسری و مادری، وظیفه قهرمانی هم داشتم. در مسیر بچه دار شدن مشکلاتی داشتم و این روزهای سختی را برایم رقم زد. شرایط وحشتناک و بسیار سختی داشتم.
این خواست خدا و نظر خودش بود که تونستم همه این شرایط سخت رو تحمل کنم. اما حالا که به آن فکر می کنم، می بینم که احتمالاً هیچ ورزشکاری تا به حال در شرایط سختی که من پشت سر گذاشته ام قرار نگرفته است. خدا را شکر که نتیجه تمام صبر و اعتمادم را به پاریس گرفتم. فقط آرزو دارم زودتر به پسرم برگردم و چقدر دلم برایش تنگ شده است. چقدر سخت است برای مادران ورزشکار دوری از فرزندانشان که با این همه استرسی که در مسابقات دارند با این مشکل کنار بیایند.
خوشایند شما در سخنرانی خود گفتید که این آخرین حضور شماست. پس به پارالمپیک بعدی فکر نمی کنید؟
با توجه به اینکه تیراندازی محدودیت سنی ندارد، در خودم می بینم که می توانم حداقل در دو پارالمپیک دیگر شرکت کنم اما چنین قصدی ندارم. این آخرین پارالمپیک من است و از مسابقات جهانی خداحافظی می کنم. جوانانی هستند که انشاالله روی آنها سرمایه گذاری می شود و در این راه موفق می شوند و امیدوارم سال های آینده نیز مانند دوره های گذشته سکوی قهرمانی تیراندازی پارالمپیک برای ما باقی بماند.
jahannews به نقل از یستا
مطالب مرتبط
آیا مدارس اصفهان فردا چهارشنبه (۵ دی ۱۴۰۳) تعطیل است؟
خروج نیرو‌های فرانسوی از جمهوری چاد (یکم دی ۱۴۰۳)
آیت‌الله علم‌الهدی: خدمت به مجاوران باید تشکیلاتی و مستمر باشد