دکتر انتظاری از انقلاب دفاع کرد دیکتاتورها برکنارش کردند

به گزارش سایت یستا به نقل از کیهان، برنامه تلویزیونی «شویا» چند روز پیش میزبان مناظره دو استاد جامعه شناسی کشور بود. از یک سو تقی آزاد آرامکی از چهره های اصلاح طلب و از سوی دیگر علی اتذری جامعه شناس انقلابی به بیان نظرات خود پرداختند.

در همین حین اظهارنظرهای عجیبی از دکتر ایرامکی دید. از توهین به روحانیون با این جمله که «در کشوری که هیچ روحانی و آخوندی وجود نداشته باشد، چرا این همه روحانی تولید می‌کنید؟!»، دولت را به دخالت در این امر متهم می‌کند. مسمومیت دانش آموزان در مدارس و تیراندازی به تظاهرکنندگان در حوادث 1401 را انقلابی و حاکمیت جمهوری اسلامی توصیف کرد. مارکسیسم، برخی چهره های انقلابی و موارد دیگر با ادب و استدلال هایی که از سطح یک استاد جامعه شناسی دور بود. از سوی دیگر دکتر انتظاری در این برنامه ضمن ارائه پاسخ های مستدل به اظهارات دیگر مهمانان برنامه، نظرات روشنگرانه ای را در پاسخ به شبهات و در دفاع از انقلاب اسلامی و حاکمیت آن ارائه کرد.

اما یکی دو روز پس از پخش این برنامه، خبری مبنی بر اخراج یکی از این دو مهمان برنامه «شوایا» منتشر شد.

شاید در نگاه اول برخی تصور کنند که دکتر ارمکی به دلیل توهین به روحانیت، انقلاب و تهمت زدن به دولت اخراج شد، اما ماجرا کاملا متفاوت بود. خبر منتشر شده این بود: «دکتر انتظیری از ریاست دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی برکنار شد».

این به دلیل استفاده ناخواسته دکتر اطذری از کلمه مربوط به درگذشت مهسا امینی در بخشی از برنامه شویا است.

عطذری در برنامه «الشیوه» گفت: در تظاهرات 1401 انتظار دشمن این بود که وقتی این اتفاق می افتد و جوانان برای کشتن، کشتن یا کشتن یک دختر کرد اهل سنت وارد صحنه می شوند، رژیم مجبور به متوسل شدن شود. خشونت.”

دکتر انتظری سپس با انتشار نامه ای عذرخواهی کرد که در آن نوشت: «بعد از انعکاس صحبتی که در برنامه داشتم، برخی از شهروندان کُرد از کلمه ای که در مورد درگذشت خانم مهسا امینی صحبت کردم گلایه کردند… از همه عذرخواهی کن.» کردستان عزیز من همه مردم کورد را پاره تن خود می دانم و هرگز تحمل غم و اندوه و شکایت آنها را ندارم. هر چند در سخنرانی خود سعی کردم موضوع مرگ را از دید تظاهرکنندگان مطرح کنم، اما باید در انتخاب سخنانم دقت بیشتری می کردم و به آداب و رسوم محلی خود اکتفا نمی کردم…».

هرکس دکتر العزیری را بشناسد اذعان می کند که این جامعه شناس انقلابی با سوابق تحصیلی درخشان، شخصیتی هوشیار و دانشگاهی است که علاوه بر بیان شفاف و مستند مواضع انقلابی خود، هرگز از دایره اخلاق خارج نمی شود ادبیات اگرچه عبارت استفاده شده اشتباه بود، اما به عذرخواهی فروتنانه او نیز منجر شد. اما برکناری وی از ریاست دانشکده علوم اجتماعی به دلیل اظهارات ناخواسته و ناخواسته و بی توجهی به سوابق چشمگیر و خدمات فراوان وی عجیب و تا حدودی ناشی از رفتار دیکتاتوری و شاید تلافی مواضع انقلابی وی است.

چطور ممکن است مهمان دیگر برنامه علیرغم توهین‌ها به روحانیت، انقلاب و اتهام‌های نابه‌جا به دولت مصونیت کامل داشته باشد، اما مهمان دیگر برنامه به دلیل اشتباه ناخواسته اخراج شود. حرف و با وجود آن عذرخواهی و توضیح؟!

جالب است که این روزها شاهد بازگشت برخی از اساتید زاویه دار و نفوذی در دانشگاه هستیم که در اغتشاشات سال 1401 مشغول شعله ور کردن آتش اختلاف و تحریک جوانان دانشگاهی بودند، مانند «شریف زرشی» که سمت و سو اقدامات در طول آن رویدادها در روزهایی بود که عمومی و در دسترس بودند.

جالب تر از همه این است که همین فرد و گروه مدافعان، اصحاب رسانه و چهره های اصلاح طلب با توهین به شعار وحدت ملی، خواستار بازگشت به کار یک استاد تجربی و پرحاشیه دانشکده حقوق و سیاست هستند. . علوم دانشگاه تهران به ویژه «محسن برهانی» که علاوه بر طرح برخی مسائل حقوقی در دفاع و تبرئه قاتلان جوانان بسیجی در اغتشاشات سال 1401 (که مورد انتقاد و انتقاد بسیاری از اساتید حقوق کشور قرار گرفت. ) سابقه توهین به یک شهید شناخته شده با استفاده از همان کلمه «داوطلبانه» را دارد.

البرهانی که عبارت رضی الله عنه را خطاب به برخی قاتلان از جمله قاتلان شهید عجمیان در مورد شهید حسود «حمیدرضا الداغی» جوان سبزه پوستی که خطر می کرد به کار برد. زندگی او در دفاع از دخترانی که مورد تعرض قرار گرفتند. او را با چاقو زدند و به شهادت رساندند. وی نوشته است: «دفاع در صورت خطر دارای احکام پیچیده فقهی است که بخش مهمی از آن – بر خلاف قانون – به عنصر روانی مدافع مربوط می شود که اگر به این موازین پایبند باشد و جان خود را از دست بدهد، به آن درجه می رسد شهادت است و فقط خود را نجس کرده است و شایسته ستایش نیست.

تضاد عجیب امروز خواستاران وحدت ملی این است که استاد دانشگاه و محققی را به خاطر استفاده از یک کلمه مستحق اخراج می دانند و استاد تجربی دیگری را که مستحق بازگشت به دانشگاه است!

البته ماجرای اخراج البرهانی از دانشگاه تهران با وجود همه هجمه های رسانه ای و فضاسازی های خودش هیچ ربطی به این اظهارنظرها ندارد و بر اساس یک گردش کار اداری است چرا که عضویت البرهانی در دانشکده دانشگاه تهران تجربی بود. نه به دلیل درخواست رسمی او، با نصاب و معدل لازم موافقت نشد و از دانشگاه اخراج شد که در سال 1376 اتفاق افتاد و چند سال بعد اجرایی شد.
همه این موارد نشان می دهد که برخی به دنبال بالا بردن هزینه دفاع از انقلاب برای اساتید و شخصیت های انقلابی هستند. در غیر این صورت، چرا با وجود سال ها خدمت و دفاع از انقلاب، با شخصیتی دانشگاهی مانند دکتر الانتباهی به دلیل یک اظهارنظر ناخواسته، این گونه رفتار متناقض می شود؟

منتظر پاسخ رئیس جمهور هستیم
جالب اینجاست که دیروز رئیس جمهور محترم دکتر مدزیکیان در نشست مشترک اعضای هیئت دولت و اعضای شورای عالی قضایی اظهار داشت: از اعضای دولت خواسته ام که اگر به اشتباهی برخورد کردند، آن را اصلاح کنند و اگر اشتباه می بینند، دنبال مقصر نباشند، اما در عین حال به او یادآوری می کنند که راهش را اصلاح کند: «اگر غفلت و گناه قابل بخشش را رها نکنیم، خود را در پیشگاه خداوند قرار داده ایم».

حال باید این سوال را از آقای رئیس جمهور بپرسیم: آیا این دیدار ناخوشایند با استادی با سابقه و انقلابی مانند دکتر العزیری را در راستای اعتقادشان به غلبه بر قصور می دانند؟!