درباره کامران قاسم‌پور، ملی‌پوش کشتی آزاد ایران | درخت‌کن

به گزارش یستا;

حمل کنید

هر روز افراد زیادی از میدان کشتی جویبار عبور می کنند. اما در میان آنها، چند نفر هستند که با تماشای این دو جنگجوی سنگی در میانه میدان گم می شوند. نه اینکه کسی با این ورزش غریبه باشد. نه، از قضا مردم جویپار یا کشتی می گیرند یا به کشتی علاقه دارند، اما در بین این همه علاقه مند، حسن یزدانی و کامران قاسم پور چند نفر هستند؟ چند نفر تمام زندگی خود را رها می کنند و متعهد به ورزش می شوند؟

کامران قاسم پور با اینکه در چهره چاق و کنجکاو تصویر ورزشکار حرفه ای را نداشت اما از کودکی وقتی از کنار کشتی رد شد با دستی بسته به گوشه چادر مادرش سرش را بلند کرد. تا اینکه کلاهش از سرش افتاد و به آن دو رقیب خستگی ناپذیر نگاه کرد که در نبردی بی پایان زیر آفتاب تابستان و برف های زمستان رو در رو بودند و با آن سیاه چال آخر در سرش امیدوار است که روزی به یک کشتی گیر معروف و موفق تبدیل شود. . او و حسن یزدانی با هم کشتی را شروع کردند.

سالن کشتی جویبار جایی بود که کامران چندین بار زمین خورد و خسته شد و ناامید شد و رویاهایش را با خودش مرور کرد. این روشی بود که او به دنیا آمد. بعد از هر مصدومیتی، کامران قوی تر ظاهر می شد. و از جای زخمش جوانه های امید می روید و هرگاه در درون خود می اندیشد که دوری از خانواده و هدر دادن جوانی ارزش این همه زحمت و خستگی و تلخی را ندارد، دوباره در دل خود او را صدا می زند. قلب: او ارزش این همه زحمت را دارد. حمل کنید

اولین تورنمنت

او دوران کودکی برادر هفت و هشت ساله اش را به یاد می آورد. علی اصغر با حسرت به بدن ورزیده کامران نگاه می کند. هر بار که با مدال جدیدی به خانه می آمد، اولین نفری بود که به او سلام می کرد. در خانه چندین بار با هم دعوا می کنند و کامران برای چندمین بار آماتور کم وزن می شود و گویی هیچ چیز از این ورزش نمی داند.

علی اصغر می خواهد روزی شبیه کامران شود. انگار برادر بزرگترش مجسمه رینگ کشتی در خانه شان بود. تا جایی که یادش می آمد لباس تمرین، کفش و کوله پشتی اش به بند رخت در حیاط خانه آویزان بود، اما کامران هرگز مطمئن نبود که می خواهد علی اصغر را در این مسیر همراهی کند یا نه. کشتی فراز و نشیب های زیادی داشت. ریه های او باید مانند برخی از ورزشکاران حرفه ای کار می کرد.

ضربان قلب او چندین بار بیش از 200 بود و تمرینات سخت کشتی نیاز به عشق بی پایان برای تحمل فشار داشت، اما او با خود فکر می کند چه کسی می توانست سال ها پیش شور و شوق او را برای ورزش زادگاهش متوقف کند؟ هر قطره ای که از پیشانی او می چکد نهال کوچکش را بارور می کند.

او به دنیا آمد تا روی سکوهای قهرمانی بایستد. هیچ کت و شلواری به ارتفاع چند متر با پرچم سه رنگ کشورش نمی تواند او را گرم نگه دارد. او این شادی وصف ناپذیر را برای اولین بار با ایستادن بر سکوی اول رقابت های کشتی زیر 23 سال جهان در سال 2018 تجربه کرد و پیروزی قدرتمندی بر رقبای خود از آلمان، ترکیه و مغولستان غلبه کرد و آرتور نیفونوف روس را از پای درآورد و قهرمان شد. مدال طلا

در جاده پهلوی

سپس جان در اولین باری که وزن مدال طلا را روی گردن خود احساس کرد، دوباره به سمت پاهای تمرین شده خود دوید. گویی پس از عبور از راهروی هواداران فرودگاه و رسیدن به خانه، با آن شادی در چشمان علی اصغر، تشویق شد که هرگز با مدال طلا کمتر به خانه نرود.

به همین ترتیب، زمانی که سال بعد به بوداپست سفر کرد، در هر مرحله از موانع رقبای خود عبور کرد، گویی شکست برای او معنایی نداشت. وی از رقبای ارمنی، لهستانی و مغولستانی عبور کرد و کشتی گیر ترک را شکست داد و در فینال مسابقات پس از غلبه بر گاجیمورات ماگومد سعیدوف از آذربایجان بار دیگر دویدن دور تشک کشتی حامل پرچم سه رنگ ایران را آغاز کرد. دو سال بعد طلای با همان قدرت با قهرمانی آسیا به میهن بازگشت اما لذت قهرمانی در اوج شهرت و محبوبیت هرگز او را به ورطه افتخار نزدیک نکرد.

اوج کار او در مسابقات جهانی 2021 بود که پس از سال ها پشت سر گذاشتن نابغه ای به نام حسن یزدانی، 86 کیلوگرم وزن کم کرد و به وزنه ای بالاتر رفت و اولین ایرانی شد که جیدن کاکس آمریکایی را شکست داد و به فینال رسید. همچنین در آنجا، ماگومد گوربانوف روسیه را شکست داد و اولین مدال طلای جهانی خود را در کشتی آزاد بزرگسالان به دست آورد. وقتی روی سکوی قهرمانی ایستاد، به خوبی می دانست که این تمام ماجرا نیست. او همچنان چشم اندازهای دورتر و باشکوه تری را برای مسیر قهرمانی خود متصور بود و پس از هر مدال طلا به میدان رقابت حرفه ای تری می اندیشید.

تیرانای خشن

دستاوردهای کامران قاسم پور با شیب ملایمی پیش رفته است. او یک بار دیگر یک مدال طلای زیبا را از مسابقات 2022 به خانه برد، او شاهکار سال قبل خود را تکرار کرد و با ضربات زیر دستی خود جیدن کاکس را شکست داد، اما این بار در فینال مسابقات. همه او را به عنوان ایرانی‌ترین کشتی‌گیر می‌شناختند، در میان همه نام‌هایی که کشتی ایران به آن افتخار می‌کند، صاحب بیشترین اعتبار کشتی ایرانی.

مصدومیت و جراحی در ژوئن 1402 او را از مسابقات جهانی 2023 در بلگراد دور نگه داشت و برای دور انتخابی المپیک 2024 بازگرداند، اما او امسال به مسابقات جهانی راه یافت. نقطه عطف کارنامه درخشان او کجاست؟ او با آمادگی کامل به تیرانا آلبانی سفر کرد تا بار دیگر سرود ملی ایران را از روی سکوی بلند برای حضور در مسابقات جهانی بخواند.

رقابت های وزن 92 کیلوگرم امسال با همه سال ها متفاوت بود از یک سو دیوید تیلور گربه سیاه حسن یزدانی به این وزن رسید و از سوی دیگر عبدالرشید ساعده… ف.روسی که پرافتخارترین کشتی گیر است. جهان و امکان حضور در المپیک را دارد و آن را پیدا نکرد، با وزن کمتری آمد تا در سال 2024 بدون مدال نرود.

دنیا منتظر رویارویی با این سه نفر بود که همگی در یک سمت میز قرعه کشی قرار گرفتند. Saada…F در اولین مسابقه تیلور را شکست داد و در نیمه نهایی به کامران رسید. تا حالا هیچ ایرانی نگرفتش کامران ولی اگه رندی گیرش نمیداد اونو تا 8 ثانیه آخر میبرد. کامران قهرمان روسیه از حضور در فینال مسابقات محروم شد.

حالا باید برای برنز با دیوید تیلور مبارزه کنید. در دوئل یزدانی و تیلور که تیم مدال آور بیشتر به سمت قهرمان آمریکا متمایل شده بود، سال ها بود که مردم منتظر رویارویی کامران با او بودند. خیلی ها مطمئن بودند که کامران با ترفندهایش می تواند نسخه جادوگر را شکست دهد، اما در یک مسابقه طناب کشی، دست دیوید تیلور در نهایت بر او چیره شد و کامران به مقام پنجم بسنده کرد.

ناکامی دردناکی که احتمالاً به وجهه او در نزد علاقمندان به کشتی لطمه ای وارد نکرد، اما احلاک پهلوی که هر بار پرچم کشورش را به اهتزاز در می آورد، او را مجبور به پاسخگویی در فضای مجازی کرد. جوانی که در صفحه مجازی خود چندان فعال نبود و جزو پرحاشیه ترین چهره های این حرفه بود، حالا با این پیام به مردم ایران تعظیم کرد: «طلا» و «مردم» دو کلمه ای هستند که در قلبم محکم نگه داشته ام. . من با آنها به آلبانی سفر کردم، اما علیرغم حوادث و بدبختی هایی که سال گذشته با آنها مواجه شدم و با وجود تلاش های شبانه در سکوت و تنهایی با هزاران رنج و تلخی انجام دادم. برای نشاندن لبخند بر لبان شما برادران و خواهران در سرزمینم، تیرانا در چند ثانیه گذشته دیگر شهر رویاهای من نبوده است، اما از خداوند متعال می خواهم که توانایی مبارزه مجدد در بالاترین سطح را به من عطا فرماید. مبارزه با بهترین رقبا، به نام مردم تو، کشورم، و مادرم، ایران، بالاترین نقطه سکو را بر قلبم فشار بدهم. تا آن روز برای نام ایران و خانواده ام تا پایان عمر به تلاش خواهم پرداخت.»

با این حال او همچنان کامران قاسم پور کشتی ایران است. جوانی پرافتخار، تکلش امضای او در هر مسابقه ای است و وقتی پا به میدان می گذارد با همان صلابت چشمگیر شبیه یکی از کشتی گیران سنگی در رینگ کشتی جویبار می شود. او مظهر کشتی ایرانی در یک پیکر است.

***

توضیح عنوان: این مقاله با نمایش بخشی از فیلم مستند «درختکن» ساخته یاسر خیر نوشته شده است. Treebreaker نام فنی است که در آن کشتی گیر حریف را زیر آرنج خود می گیرد و بلافاصله او را به طور کامل از زمین بلند می کند. این تکنیک استاد کامران قاسم پور است.