درباره اخبار غم‌انگیزی که از خشک شدن تالاب انزلی به گوش می‌رسد | کسی از نیلوفر‌های انزلی خبر دارد؟

برای اطلاع رسانی شهرآرانیوز; تالاب انزلی که یکی از گنجینه های طبیعی کمیاب ایران است، امروز به حد فاجعه رسیده است. کاهش عمق آب، نفوذ فاضلاب، تجمع رسوبات و رشد بیش از حد گیاهان مهاجم تنها بخشی از مشکلاتی است که این تالاب را تهدید می کند. اما این بحران فقط یک موضوع زیست محیطی نیست. بلکه تاثیر عمیقی بر زندگی مردم، اقتصاد و حتی آینده گردشگری ایران دارد.

وارد بخش کمیاب شوید

تالاب انزلی که در برخی از سطوح 10 متر تا 20 سانتی متر عمق دارد، دیگر منطقه آبی قابل اعتمادی در شمال کشور برای پرندگان مهاجر نیست. ورود فاضلاب های صنعتی و خانگی کیفیت آب تالاب را به شدت کاهش داده و حیات گونه های مختلف جانوری و گیاهی را به خطر انداخته است.

این تالاب که زیستگاه امن گونه های زیستی و بخش مهمی از چرخه طبیعی و اقلیمی کشور محسوب می شود، قرن هاست که وظیفه تنظیم اکوسیستم آبی منطقه را بر عهده داشته و همواره در پایداری اکولوژیک نقش اساسی داشته است. از شمال ایران اما با کاهش عمق دریاچه، اکوسیستم منطقه در خطر است و بحرانی مشابه حادثه دریاچه ارومیه در پیش است.

روند سفر

خشک شدن تدریجی دریاچه انزلی علاوه بر بلایی که برای محیط زیست به همراه دارد، آینده صنعت گردشگری این منطقه از شمال ایران را نیز تهدید می کند. این باتلاق که یکی از جالب ترین نقاط گردشگری طبیعی کشور بود تقریباً در طول سال میزبان هزاران گردشگر داخلی و خارجی است و محلی برای افتخار ما ایرانیان به مکان جالب و رنگارنگ خود است. با این روند اما به زودی با کاهش سطح آب، تخریب مناظر طبیعی و از بین رفتن تنوع زیستی، انزلی دیگر جذابیتی برای گردشگران نخواهد داشت و تاریخ محیط زیست ما را به عنوان ملتی که گوهرهای خود را در آب می ریزد به یاد خواهد آورد. خوب با دستانت

در یک قدمی جهنم

خشک شدن تالاب ها و دریاچه ها که در کشور ما امری عادی شده است، پیامدهای بسیار گسترده تری از آنچه تصور می کنید دارد. نتایج هولناکی که می تواند بهشت ​​چهار فصل ما را در دراز مدت به یک جهنم کامل تبدیل کند. با خشک شدن دریاچه انزلی، تغییرات اقلیمی منطقه وارد فاز جدیدی می شود و چرخه آب و هوا از روند طبیعی خارج می شود.

افزایش ریزگردها و کاهش رطوبت در این منطقه سلامت میلیون ها نفر را تهدید می کند. علاوه بر این، از بین رفتن معیشت مرتبط با تالاب ها فشار اقتصادی بیشتری را بر مردم وارد می کند. طبیعت بیش از آن بی رحم است که نمی توان آن را با تبلیغات به تعویق انداخت. انتخاب طبیعی حکم می کند که اگر ایران را که از مادر طبیعت گرفته ایم، با بی احتیاطی تعدادی از مسئولان و سیاست های غلط اقلیمی به لبه پرتگاه ببریم، ممکن است محکوم به تباهی شویم.

ما یاد نمی گیریم

مدیریت ناکارآمد و نگاه مدیریتی کوتاه مدت برخی مسئولان که فقط پای جلوی خود را می بینند، فاجعه ای در حوزه محیط زیست به وجود آورده است. فاجعه دریاچه ارومیه چیزی است که شاید به عنوان یک شکست ابدی در تاریخ ثبت شود و هرگز لکه آن از پیشانی کسانی که این جاذبه طبیعی را نابود کردند پاک نخواهد شد. خشک شدن ارومیه که روزگاری بزرگترین دریاچه داخلی ایران بود زندگی بخش بزرگی از مردم غرب و شمال غرب این کشور را تحت تاثیر قرار داده است و با روند کاهشی آن احتمالا شاهد فاجعه انسانی در این کشور خواهیم بود. این کشور نیمه غربی ایران

حالا مدت هاست که مدیران محیط زیست در این فکر هستند که چه باید بکنند و نمی دانند چگونه مشکل خشک شدن دریاچه ارومیه را حل کنند. در حالی که اگر این مجموعه با نگاه وسیع تری اداره می شد، نتیجه متفاوت می شد. اقدامات تند و دیرهنگام مسئولین نه تنها ارومیه را نجات نداد بلکه باعث تشدید بحران شد و متأسفانه امروز همان تفکر ناکارآمد همان اشتباهات را برای تالاب انزلی تکرار می کند.

تصمیمات مخرب

علاوه بر پیامدهای تصمیمات نادرست که منجر به خشک شدن منابع آبی و تالاب ها و دریاچه های مناطق آبی کشور شد، در دهه های اخیر، صدور مجوزهای غیر کارشناسی برای پروژه های صنعتی در حوزه استان های کم آب از جمله یزد و خراسان رضوی از جمله احداث بنگاه های صنعتی مانند فولاد که نیاز شدید به آب دارند، تنها چند نمونه است که نشان می دهد برخی مسئولان اهمیت محیط زیست را درک نمی کنند. فعالان برجسته محیط زیست بر این باورند که سوء مدیریت در این حوزه محصول یک تفکر توسعه نادرست است که محیط زیست را نادیده می گیرد.

در حالی که بارزترین ویژگی توسعه پایدار در جهان امروز، تاکید بر حفاظت از منابع طبیعی است. اما… نقش رانت و رشوه در صدور مجوزهای غیرحرفه ای را نباید فراموش کرد. عدم هماهنگی نهادهای مختلف و عدم شفافیت در سیاست‌ها، بحران زیست‌محیطی را عمیق‌تر کرده است و صدور مجوز برای پروژه‌های عمرانی در دریاچه انزلی یکی از مصادیق بارز این ناکارآمدی است که منجر به تخریب محیط‌زیست شده است. . با شعار توسعه

راه ها و امیدها

در دنیای امروز مفهوم توسعه با حفاظت از محیط زیست عجین شده است و هیچ مدل توسعه ای در دنیا وجود ندارد که از تخریب منابع طبیعی جلوگیری کند. هیچ کشوری بدون مراقبت از منابع طبیعی و اکوسیستم خود نمی تواند به توسعه پایدار دست یابد. اما در ایران منفعت گرایی و تخصص گرایی کوتاه مدت، محیط زیست را قربانی توسعه ناپایدار و موقتی کرده است. علاوه بر این، زندگی بدون محیط زیست سالم نه تنها مانع توسعه می شود، بلکه زندگی انسان را نیز به خطر می اندازد. تالاب انزلی را می توان با همه بحران ها نجات داد به شرطی که مسئولان از خواب غفلت بیدار شوند.