حامد وکیلی: برخلاف فیلم و سریال بزرگسال برای کار کودک هزینه‌ای نمی‌شود

به گزارش یستا حامد وکیلی فعالیت هنری خود را در عرصه تئاتر آغاز کرد و با بازی در بسیاری از مجموعه های تلویزیونی به شخصیتی شناخته شده تبدیل شد. حضور وکیلی در «تهران شماره یک» و «خندوان» بخشی از خاطره انگیزترین بازی های او در سال های اخیر بود. وکیلی با بازی در نقش جهانگیر در سریال لالایی اولین قدم خود را در عرصه کودک و نوجوان برداشت و تجربه خوبی در این زمینه کسب کرد. با این بازیگر خندوانه درباره فعالیت این روزهایش و تجربیاتش در حوزه کودک و نوجوان گفت وگو کرده ایم که در ادامه می خوانید.

شما کار خود را از تئاتر شروع کردید و برخی معتقدند کسانی که از عرصه تئاتر می آیند موفق ترین بازیگران هستند.

به نظر من تئاتر مادر بازیگری است. درست مثل دو و میدانی که مادر همه رشته های ورزشی است. به نظرم کسانی که از تئاتر شروع کردند، بازیگران موفق تری بودند. در عین حال، البته نمی توان با قاطعیت صددرصد گفت کسانی که در تئاتر موفق شدند، در سینما هم موفق بودند و بالعکس. تئاتر به بازیگر کمک می کند خودش را بشناسد و همچنین مدیون همه معلمانی هستم که در تئاتر به من کمک کردند تا در عرصه تصویر هم موفق باشم.

در مورد تفاوت های کار با کودکان و نوجوانان و کار برای بزرگسالان بگویید. کدام یک برای شما جذاب تر است؟

نمی توان مقایسه کرد، زیرا هر کدام جذابیت خاص خود را دارند، اما کار در حوزه کودک و نوجوان بسیار خاص است. راستی من نزدیک به 20 سال در جشنواره تئاتر کودک و نوجوان شرکت کردم و خیلی دوستش داشتم اما در زمینه سریال لالایی اولین کاری بود که برای کودک و نوجوان انجام دادم و تفاوت هایی داشت. برای من جذابیت هایی که کار بزرگسالان نداشت. داشتن طرفداران از یک گروه سنی جوان تر، از شش سالگی بسیار خوب است. با توجه به فطرت پاک کودکان، ابراز احساسات آنها بسیار واقعی و زیبا است و چیزی جایگزین آن نمی شود.

بیشتر کارهایی که بازی کردم کمدی بود. آیا این نوع کارها را بیشتر دوست دارید یا پیشنهادات تجاری شما را به این سمت سوق داد؟

من ژانر کمدی را خیلی دوست دارم، اما نه تنها کمدی کار کردم، بلکه کارهای جدی تئاتر و فیلم هم انجام دادم، اما احتمالاً کار کمدی من موفقیت بیشتری داشت که منجر به نمایش شد. در چند سال گذشته سعی کردم به طور جدی به برنامه های غیر کمدی فکر کنم و بر اساس موقعیت آن ها را انجام دهم، اما کمدی های بیشتری به من پیشنهاد می شود، چون احساس می کنم در این کار بیشتر موفق می شوم. البته یک بازیگر باید بتواند در ژانرهای مختلف بازی کند اما در حال حاضر به قرعه کشی ما کمدی می گویند.

چه عواملی باعث شد با داریوش فضیایی در سریال لعلی همکاری کنید؟

سریال لالایی نقطه عطفی در کارنامه من است و از همکاری با احمد درویش علیپور به عنوان کارگردان بسیار خوشحالم. داریوش فزادی واقعاً یکی از اولین و بهترین ها در اخلاق و هنر است. قبلاً با این تیم آشنایی نداشتم، اما کارهای قبلی آنها را دیده بودم و از طرفی چون احمد درویش علیپور بازی من را قبلا دیده بود، شخصیت «جهانگیر» را برایم در نظر گرفت. در اولین جلسه ای که سر کار رفتم، رابطه خوبی با عزیزانم داشتم و همان شب قرارداد بستیم.

برای بازی در نقش «جهانگیر» با چه چالش هایی مواجه شدید؟

روز اول کارگردان «لاله ای» به من گفت نقش شاه کار را که شخصیت منفی و بدی است به تو می دهم. خیلی به این شخصیت فکر کردم و با توصیه هایی که از دوستان داشتم متوجه شدم که اگر خیلی منفی باف باشم بچه ها از من متنفر می شوند، بنابراین سعی کردم زیبا و مهربان بازی کنم. بچه ها با دیدن شخصیت شرور در اسباب بازی های شخصیت لبخند خواهند زد. باید بگویم که شخصیت را خیلی راحت با کمک دوستان پیدا کردم.

نویسنده و کارگردان تا چه اندازه دست شما را باز گذاشته و در اجرای نقش همراهی می کنید؟

خالق اثر وقتی شخصیت «جهانگیر» را نوشت نمی دانست چه کسی نقش او را بازی می کند، اما کلمات شیرین و مهربانی مانند «جارو را جارو می کنم» را به کار برد و شخصیتی جذاب را در کل داستان خلق کرد. روزهای اول با حساسیت پیش رفتیم و کارگردان با نگرانی و احتیاط زیاد نظر من را زیر نظر داشت. من هم در کارم وسواس داشتم و هر وقت صحبتی می شد گاهی از خلاقیت و بداهه گویی استفاده می کردم. از زمانی که نقش را بیشتر یاد گرفتم و آن را بدست آوردم، دوستانم دستانم را برای بازی در این شخصیت باز کردند و به من انرژی دادند تا بداهه‌های متفاوتی برای بهتر شدن کارم ارائه کنم.

لالایی چه ویژگی های متفاوتی برای جذب مخاطب امروزی دارد و با چه ابزاری سعی کرده جای خود را در دل مخاطب باز کند؟

مهمترین ویژگی سریال لالایی این است که کودکان و نوجوانان را هدف گرفته است. این اثر از محیط زیست که یکی از دغدغه های مهم دنیاست صحبت می کند و لزوم آگاهی از محیط زیست را از سنین پایین به کودکان یادآوری می کند. در این مجموعه مخاطبان شاهد اجرای اشعار غنی با اجرای داریوش وادزیایی، آموزش هایی شامل کار گروهی و… در واقع در هر قسمت به مخاطب یادآوری می شود که حضور کودکان تا چه اندازه در زندگی همه افراد موثر و جذاب است. .

کودکان و نوجوانان امروزی به دلیل حضور پررنگ رسانه‌های مختلف در زندگی‌شان، دائماً در معرض کالاهای فرهنگی هستند که ممکن است مناسب آن‌ها نباشد و در نهایت به نتیجه‌ای ضدفرهنگی منجر شود. برای جلوگیری از این اتفاق چه باید کرد؟

متاسفانه الان این مشکل وجود دارد و دسترسی بچه ها به اینترنت، ماهواره و همه چیز رایگان و فراوان است، از طرفی نمی توان بچه ها را از این فضا دور نگه داشت، اما کار فرهنگی می تواند در این زمینه کمک کند صنعت مثل لالایی است که بچه ها آن را دوست دارند. سال هاست که در تریبون های تلویزیونی و برنامه های خانگی شاهد کار کودک در این شرایط و به این شکل و شکل نبوده ایم، اگر بچه ها به این گونه کارها علاقه نشان دهند، می توانیم فرهنگ صحیح را به کودکان آموزش دهیم. تنها راه مقابله با آن تولید و پرداخت آثار جذابی است که علاوه بر تصویر، تئاتر و موسیقی را نیز به ویژه برای کودکان در بر می گیرد. متأسفانه اکنون کار بزرگسالان هزینه زیادی دارد، اما کار کودکان نه، و این خیلی بد است. امیدوارم مسئولان و مدیران مربوطه به این موضوع توجه کنند.

تاکنون چه بازخوردی از مخاطبان دریافت کرده اید؟

بازخوردی که از گروه های مختلف در فضاهای مختلف می بینم به نوعی کار را تعریف می کند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید عده ای این سریال را برای بچه هایشان تماشا می کردند اما بعد از چند قسمت بیشتر اشتیاق پیدا کردند که خودشان آن را ببینند، چون کاری شریف و درست برآمده از یک کار بزرگ است. تلاش گروهی

منبع: یستا