جراح نخبه باحجاب ایرانی که به وطن بازگشت

به گزارش سایت یستا به نقل از همشهری، همه از فرار مغزها و مهاجرت تلخ پزشکیان می گویند. اما کسانی هم هستند که دوره های عالی آکادمیک را در دانشگاه های معروف بین المللی گذرانده اند یا پرونده کاریشان در بیمارستان های پیشرفته غرب تکمیل شده است، اما لحظه ای از فکر بازگشت به ایران و خدمت به مردم غافل نشده اند. از جمله خانم سهیلا سامی است. او در زمینه جراحی مغز و اعصاب تخصص دارد و دو ویژگی جالب دارد:

او تحصیلات خود را نزد پروفسور سامی، جراح مشهور ایرانی به پایان رساند و با حجابی در آلمان به طبابت پرداخت که زمان مانع از انجام آن نشد. او اکنون به کشور بازگشته است و بیش از یک سال است که برای تجهیز مدرک خود پشت ارزیابی های وزارت بهداشت بوده است. او البته همین چند روز پیش شماره نظام پزشکی خود را گرفت و حالا امیدوار است با صدور مجوز فعالیت بتواند مجهزترین بیمارستان اعصاب و روان در قلب تهران را تاسیس کند. البته در این مدت بیکار نبود و قرآن را حفظ کرد.

وی روز سه شنبه در دومین شب هیئت در دهه اول ماه صفر مهمان رسانه زینبیه بود و مورد تجلیل قرار گرفت. وی در این مراسم به نکته مهمی اشاره کرد و گفت: اگر دختران این سرزمین در خانواده و کشورشان به درستی تربیت شوند به آنها قول می دهم که همه آنها مثل من به ایران بازگردند. دختران نخبه این سرزمین می توانند به ایران برگردند و در رشته و کار خود فعالیت کنند.

این پزشک چند روز پیش در گفت و گو با یکی از هموطنانش به نکات جالبی از زندگی خود اشاره کرد که جراح مغز و اعصاب او را هرگز از ورزش کردن، سینما رفتن، معاشرت با دوستان و حتی خواندن کتاب های مختلف از دست نداد.

خیلی ها فکر می کنند که جراحی مغز و اعصاب مختص آقایان است، چه شد که وارد این رشته شدید؟
از ابتدا فکر می کردم مثل پدرم متخصص قلب و عروق شوم، اما دعوت نامه پروفسور سامی مسیر پزشکی من را تغییر داد. در عین حال فکر می کردم که جراحی مغز و اعصاب بسیار پیچیده است و نباید انجام شود، اما چند پزشک زن خارجی را دیدم که در این زمینه موفق شده بودند. به همین دلیل تصمیم گرفتم در این رشته به تحصیل ادامه دهم. طبیعتا انتخاب برخی رشته ها از جمله علوم اعصاب شرایط جسمی و شخصیتی خاصی را می طلبد که از دوران کودکی داشته ام. من معتقدم اگر فردی شخصیتی شبیه من داشته باشد می تواند وارد این عرصه شود.

این شخصیت چه ویژگی هایی دارد؟
من از بچگی ورزش می کردم و هیچ وقت ضعف جسمانی نداشتم. بیش از 10 تا 14 ساعت در اتاق عمل هستیم. این موضوع برای آقایان راحت تر است اما خانم ها در صورت نداشتن هیکل قوی به دلیل توانایی های بدنی متفاوت با مشکل مواجه می شوند. از نظر شخصیتی اگر روح حساسی داشته باشند نمی توانند در این زمینه موفق شوند. اگر می خواستم به خانم های ایرانی نصیحت کنم، می گویم که خیلی به حرف دیگران اهمیت ندهند، باید با جدیت دنبال چیزی که به آن علاقه دارند بروند و مسیرشان را مطالعه کنند و اگر رشته شان شامل کارآموزی است، به طور جدی یاد بگیرند. اصول آن اینکه فلان رشته با مردان مرتبط است و رشته خاصی برای زنان، نباید در تصمیم گیری آنها تأثیر بگذارد و مستقیماً به سمت هدف خود می روند تا موفق شوند.

چند سال پیش گفتید که قصد دارید در ایران به طبابت ادامه دهید؟ حضور شما در کشور به معنای دستیابی به این تصمیم است؟
من به طور کامل به ایران بازگشته ام اما وزارت بهداشت هنوز گواهی شروع کارم را به من نداده است. این روند ارزیابی برای پزشکانی که از خارج از کشور می آیند بسیار طولانی است و کار آنها را در ایران دشوار می کند. پزشکانی که قصد بازگشت به ایران را دارند می خواهند بیماران خود را دریافت کنند و این تاخیرها که از چندین ماه تا یک سال و گاهی حتی دو سال است قطعا آنها را از تصمیم گیری برای بازگشت منصرف می کند. این ممکن است برای برخی از دانشگاه هایی که مورد تایید وزارت بهداشت نیستند مانند روسیه، اوکراین یا سنگاپور قابل قبول باشد، اما اخذ مدرک از دانشگاه های آلمان یا آمریکا که رشته پزشکی آن ها بسیار قوی است، فرآیند سختی است.

مهمترین دلیل بازگشت شما به ایران چیست؟
از روزی که برای تحصیل به آلمان رفتم، تصمیم گرفتم یک مرکز مغز و اعصاب در تهران تاسیس کنم. بسیاری از تجهیزات و دستگاه های روز دنیا در ایران نیست و اگر در دسترس مردم بود، درمان های مدرن را دریافت می کردند. در واقع این مرکز پتانسیل تبدیل شدن به مرکز خاورمیانه برای جذب گردشگران سلامت در بیماری های عصبی را دارد.

شما یک عصب شناس هستید و شاید بهتر بتوانید به این سوال پاسخ دهید، آیا همه می توانند نخبه شوند و ذهن باهوشی داشته باشند؟
من نمی توانم به این سوال پاسخ دهم زیرا برای من هیچ چیز در زندگی سخت نیست و تقریباً هر کاری را که می خواستم انجام داده ام. درست است که افراد موفق از هوش بالایی برخوردارند، اما من افراد زیادی با هوش بالاتر از حد متوسط ​​را نیز دیده ام که با پشتکار و اشتیاق به موفقیت های بزرگی دست یافته اند.

آیا یادگیری محدودیت سنی دارد؟
یادگیری در سنین پایین آسان تر است، اما سطحی تر است و اگر ادامه پیدا نکند فراموش می شود. اما در بزرگسالی، یادگیری دشوارتر و دائمی می شود. تشخیص محدودیت سنی برای افراد مسن دشوار است. آموزش موسیقی به یک فرد 50 ساله بسیار دشوارتر از یک فرد 20 ساله است. زیرا ذهن کند می شود و تمرکز کاهش می یابد. اما حتی در این سنین بالا، هر چه فعالیت مغز بیشتر حفظ شود، بیشتر از زوال آن جلوگیری می شود. به افراد مسن توصیه می کنم که بازی های فکری، شطرنج و مجسمه سازی انجام دهند.

آیا زندگی مدرن مغز را تغییر داده است؟
در چند سال گذشته، سرعت زندگی به حدی افزایش یافته است که هیچ چیز در تمام دنیا مثل قبل نیست. ما دیگر مانند گذشته کتاب نمی خوانیم و شماره تلفن را حفظ نمی کنیم. زیرا همه چیز در گوشی های همراه است. این مسائل باعث می شود که ذهن امروزی مانند گذشته پویایی کمتری داشته باشد. به خصوص در مورد کودکانی که از سنین پایین با وسایل الکترونیکی سروکار دارند، این امر منجر به اختلالات یادگیری و عدم تمرکز شده است. در گذشته، کودکان فقط اسباب بازی ها و کتاب های فیزیکی برای خواندن داشتند. حتی زمان تماشای تلویزیون آنها ممکن است به دو ساعت هم نرسد، اما بخش عمده ای از زندگی آنها در حال حاضر تلفن های همراه و تبلت ها است. یکی از آسیب های جدی این شرایط این است که مغز کودکان بیشتر فعال می شود. من نمونه های عینی این وضعیت را در بسیاری از کودکان دیده ام.

به نظر می رسد از این تجهیزات و فضای مجازی زیاد استفاده می کنید؟
در گذشته تعداد بیماران کمتر بود و چون در ایران نبودم بیشتر به سوالات آنها پاسخ می دادم اما اکنون روزانه 100 تا 200 اسکن ام آر آی و سی تی اسکن می گیرم و فرصت پاسخگویی به همه آنها را ندارم. آنها برخی از آنها را خودم پاسخ می دهم و برخی دیگر را به سایر دوستان دکترم ارجاع می دهم.

من به عنوان یک پزشک محجبه ایرانی بسیار معروف شدم. آیا این شرایط شما را به چالش کشید یا واکنش منفی را تجربه کردید؟
به نظر من میزان پوشش بستگی به خود فرد دارد و من در ایران به اندازه آلمان پوشش دارم. در زمینه جراحی، حجاب هیچ محدودیتی برای من ایجاد نمی کرد. مردم و دولت آلمان نیز مانند ایران برای پزشکیان احترام خاصی قائل هستند و تا کنون چنین چیزی وجود نداشته است. در آنجا به پزشکیان حق انتخاب داده می شود که آیا پزشک برای اتاق عمل لباس آستین بلند بپوشد یا کوتاه یا یقه بسته یا باز. شما در کشوری مثل فرانسه این مشکل را نخواهید دید و نمی توانید با حجاب کار کنید.

در نهایت، آیا توصیه ای برای ایجاد یک زندگی ذهن دوستانه دارید؟
خوردن غذای نامناسب، پرخوری، استعمال دخانیات، کنترل نکردن استرس، مصرف داروها، ادامه ندادن درمان های ضروری مانند فشار خون و … منجر به آسیب شدید به مغز و عروق مغز می شود. این مشکل فقط در ایران نیست، حتی در کشوری مثل آمریکا هم افرادی هستند که اضافه وزن بسیار بالایی دارند و سبک زندگی نامناسبی دارند که آنها را با بیماری های مغزی تهدید می کند.

مغز به چه مراقبت هایی نیاز دارد؟
برخی موارد کلی شامل رژیم غذایی، سبک زندگی و کاهش اضطراب و استرس است که برای پیشگیری از همه بیماری ها توصیه می شود. اما نکته مهم این است که هر چه فکر و ذهن بیشتر استفاده شود، مغز پویاتر باقی می ماند. مثلاً اگر فردی در مطالعه یا مطالعه کتاب استراحت کند، با شروع مجدد و در اولین ساعات مطالعه، احساس خواب آلودگی می کند. اما اگر ادامه پیدا کند بعد از چند روز دیگر خستگی وجود ندارد. استفاده مکرر از مغز رشد هوش را افزایش می دهد و این شامل همه افراد می شود.