تأثیر عظیم جنگ غزه بر نتایج انتخابات آمریکا

به گزارش روزنامه ایران «یستا»، با کناره گیری جو بایدن از کمپین انتخاباتی 2024، معاون اول او اکنون «کامالا هریس» است که باید با دونالد ترامپ، رهبر تندرو حزب مقابل روبرو شود. انتخابات نهایی ریاست جمهوری آمریکا در 15 نوامبر (جمهوری خواه) قرار می گیرد. در این میان باید دید هریس در دو ماه و چند ماه مانده به انتخابات چه موضعی در قبال فجایع غزه اتخاذ خواهد کرد، زیرا اسرائیل متجاوز در 11 ماه گذشته چه چیزی بر مردم شریف و مظلوم فلسطین تحمیل کرده است. نوار غزه بخش مهمی از روند پس گرفتن آرایی است که مردم آمریکا در روز موعود در پای صندوق های رای خواهند داد.

بایدن از آغاز تهاجم وحشیانه اسرائیل به غزه و کشتار ساکنان این منطقه، بدون تردید و بی شرمانه از متجاوزان حمایت کرده و تا آنجا که می تواند عاملان نسل کشی تل آویو را تقویت و تجهیز سیاسی کرده است. اما هریس پس از مشاهده تلخی ها و عواقب این اتفاق، سطح کشورش را مطرح می کند و انتقادات گسترده مردمی به ویژه در اتحادیه های دانشجویی را وادار می کند تا با احتیاط بیشتری در این زمینه عمل کند.

البته هریس خط کلی و همیشگی سیاست آمریکا را که حمایت همه جانبه از رژیم بدنام تل آویو است، رها نخواهد کرد، اما اگر در این روند تغییراتی ایجاد نکند، حتی اگر تظاهر به ایجاد تغییرات نداشته باشد، در او در این زمینه از ترامپ عقب خواهد ماند. او مخالف اسراییل نیست و از این رژیم که کودکان را می کشد حمایت خواهد کرد، اما می داند که چگونه در این موضوع تعادلی ایجاد کند که کمترین تاثیر را بر آرای او در انتخابات آمریکا داشته باشد.

وقتی هریس در حال فرار بود
بر اساس حقایق ذکر شده، برخی تصور می کردند که هریس با اجرای سیاستی کاملاً متفاوت در مقایسه با بایدن، اسرائیل را مجبور به تغییر نقشه های جنگی خود می کند، اما این فرضیه به هیچ وجه درست نیست. درست است که هریس از پیشنهاد آتش‌بس در جنگ غزه دفاع می‌کرد، اما بایدن نیز در این جنگ 11 ماهه در برخی مقاطع مشابه اقدامی انجام داد تا بتواند معیشت و کمک‌های اولیه پزشکی را به فلسطینی‌های نیازمند ارائه کند. بنابراین، تنها ترجیح هریس بر بایدن در امور فلاکت بار غزه که جان 41 هزار فلسطینی را گرفت و بیش از 92 هزار زخمی برجای گذاشت، این است که بایدن مجری و گوینده این موضوع بود و هریس، به ندرت نماینده او، او مدام با دریافت اتهاماتی به کاخ سفید در مورد مشارکت وی، کاملاً گرفتار نسل کشی جاری در غزه، می گریزد و به دنبال گوشه ای امن می گردد تا در دام عواقب بسیار تلخ این مشارکت ناجوانمردانه نیفتد.


سلاح اصلی هریس
با توجه به اصرار نتانیاهو بر ادامه پاکسازی قومی شرم آور خود در غزه، تا به امروز، هیچ سند یا شاخصی وجود ندارد که سیاستی را که هریس در این زمینه دنبال خواهد کرد، روشن کند. بدتر از همه رفتارهای متناقض این سیاستمدار 59 ساله در سفر اخیر نخست وزیر کودک کش اسرائیل به آمریکا و سخنرانی مشمئز کننده او در کنگره این کشور است. در ابتدا، هریس در طول سخنرانی نتانیاهو از شرکت در کنفرانس خودداری کرد تا وانمود کند که مخالف او و ایده های ضد بشری او است، اما روز بعد با مرگبارترین مرد تاریخ ملاقات کرد و در جریان آن بر حمایت مداوم واشنگتن از هیل تاکید کرد. آویو گفت که آمریکا در هر شرایط بحرانی و جنگی از اسرائیل حمایت کامل می کند.

هریس در سخنرانی خود هرگز نقش بزرگی که آمریکا در نسل کشی جاری در غزه ایفا می کند را نپذیرفت و حتی برای آن متاسف نشد. معاون اول بایدن که پس از کناره گیری اجباری این مرد از روند انتخابات امسال (به دلیل ابتلا به عوارض مختلف به ویژه زوال عقل) جانشین وی شد، هرچند در گفتگویی سعی کرد نمونه هایی از حمایت خود از مردم شریف غزه را آشکار کند. با و در عمل نتانیاهو این کار را نکرد و کمابیش همان مسیری را که بایدن سلف خود در ده ماه گذشته دنبال کرد، یعنی چشم پوشی بی شرمانه بر جنایات گسترده دولت آپارتاید در تلفن. آویو و نه. سرزنش کردن او برای ارتکاب بزرگترین جنایات جنگی زمان خود در غزه. به همین دلیل است که بسیاری می گویند هریس نسخه تقریباً خاموش بایدن در رابطه با رویدادهای وحشتناک خاورمیانه است. یک زن سعی می کند با صحبت نکردن آشکار در مورد فجایع جاری در این منطقه مورد قضاوت قرار نگیرد. در واقع تظاهر به صلح طلبی سلاح اصلی اوست، بدون اینکه هرگز ثابت کند از عملیات پشتیبانی می کند یا نه.


تفاوت رهبران دو حزب
بر اساس حقایق و رویدادهای فوق، محافل سیاسی در واشنگتن هریس را یک دموکرات میانه رو و آشتی طلب توصیف کردند که منافع خود را بر اساس اعمال خود، بالاتر از همه چیز و هر کس استوار می کند و در صورتی که با منافع حزبش در تضاد باشد، حاضر به تصویب نیست و اقدام در این زمینه تغییر دهد. حقیقت ماجرا این است که در طول این سال‌های طولانی و در طول تقابل‌های مکرر رهبران احزاب دموکرات و جمهوری‌خواه بر سر تصرف کاخ سفید، هیچ یک از طرفین ماجرا نتوانسته حمایت کامل را به دست آورد. یهودیان، زیرا به خوبی می دانند که بدون لابی صهیونیستی و بدون ثروت هنگفت آنها از جمله جایگاه آنها، پیروزی در انتخابات آمریکا برای آنها غیر ممکن خواهد بود. پول فراوان اسرائیل چرخه های تجاری هر دو حزب اصلی کشور را هدایت می کند و به آنها اجازه می دهد تا برنامه ها و ملزومات مورد نیاز خود را برای پیروزی در انتخابات به دست آورند.

بخش مهمی از این سرمایه‌های بی‌شمار آن چیزی است که موسسات صهیونیستی به حساب‌های بانکی کمپین‌های انتخاباتی هر دو حزب می‌ریزند و آن‌ها را از سرمایه کلانی که برای رسیدن به اهدافشان نیاز دارند، محروم می‌کنند. همانطور که قبلاً اشاره کردیم، حزب جمهوری خواه نیز از منبع مشابهی می آید و رهبران این حزب وابسته به لابی صهیونیستی هستند. اما آنچه رهبر فعلی آنها، دونالد ترامپ، را از هریس و بایدن جدا می کند، محدودیت این سیاستمدار پوپولیست در آنچه از یهودیان ثروتمند به دست می آورد و جلوگیری از افتادن کامل این تاجر برجسته سابق وال استریت در آغوش صهیونیست ها، خودنمایی می کند.

تمام مبارزات متعدد هریس
نگاه عمیق تر به موضوع نیز نشان می دهد که هیچ یک از طرفین چندان به منافع و نیازهای فلسطینی ها اهمیت نمی دهند و آنچه برای آنها مهم است حفظ امنیت و بقای اسرائیل است.

حتی در این مورد می توان ریاکاری هر دو طرف را احساس کرد، زیرا وقتی آنها به حفظ امنیت تل آویو فکر می کنند، لزوماً برای اطمینان از سلامت مردمی که در آنجا زندگی می کنند نیست، بلکه برای این است که آنها حجم عظیمی از تل آویو را از دست ندهند. پولی که فقط لابی های صهیونیستی می توانند نگه دارند، در صورت ادامه فعالیت های خود، هریس که امروز با تناقضات دست و پنجه نرم می کند، همان کسی است که به عنوان یکی از اعضای ارشد سنای آمریکا، قطعنامه شورای امنیت را در محکومیت قطعنامه جدید وتو کرد. دور شهرک سازی غیرقانونی اسرائیل در سرزمین های اشغالی در دسامبر 2016، در ماه های پایانی ریاست جمهوری وی. او در آمریکا در مورد محکومیت اقدامات اوباما چیزی نگفت. همچنین این ترامپ است که اگرچه در ماه های گذشته چندین بار خواستار نسل کشی رژیم غیرقانونی تل آویو در غزه شد و از نتانیاهو خواست آتش بس فوری در منطقه برقرار کند و به خود و کل جهان غرب آسیبی نرساند. در ادامه، و در آخرین سفر خود، نخست وزیر قاتل برای دیدار با او به واشنگتن رفت، به او ضمانت هایی داد و به نفع مبارزات انتخاباتی اش ضمانت گرفت.


نمونه های قبلی از رفتار دوگانه
سال‌هاست که محافل سیاسی حتی در غرب متوجه شده‌اند که دموکرات‌ها همواره در قبال اسرائیل و جنایات آن‌ها چه کرده‌اند و از هرگونه جنبش آپارتایدی و اقدامات ضد بشری آن‌ها به بهانه ضرورت حفظ هر ملت و هر کشوری حمایت می‌کنند. جامعه بشری و جلوگیری از سقوط آن با هدف حفظ تعادل و امنیت منطقه! چنین رفتارهای دو رویی و سخنان دو رویی سالهاست که در آمریکا به ویژه در حزب دموکرات این کشور رواج داشته است، نمونه ای از آن در سال 2014 مشاهده شد، زمانی که اوباما رئیس جمهور آمریکا به اسرائیل اجازه حمله موشکی به اسرائیل را داد. نوار غزه اما خاطرنشان کرد که رژیم صهیونیستی حق ندارد نیروی زمینی خود را وارد این منطقه کند و زمانی که اسرائیل این موضوع را نادیده گرفت و تا آنجا که توانست غزه را از زمین و هوا بمباران کرد، اوباما چیزی نگفت اما بلکه گفته بود که گویی چنین تضمینی و درخواستی از اسرائیل ارائه نکرده است.

ترامپ بدتر از او نیست.
او حتی نمی تواند ترامپ را در این زمینه بدتر و حقیرتر از خودش توصیف کند، زیرا این تاجر تبدیل به سیاست اساسا به هیچ یک از طرفین درگیری (اسرائیل و فلسطین) اهمیتی نمی دهد و اگر این کار را نمی کرد، علناً رد می کرد. نتانیاهو در این لحظه، برای اینکه… از دست دادن آرای عظیمی که «سرمایه داران بزرگ» یهودی می توانستند به نام او در انتخابات آمریکا دو ماه بعد بیاورند.

ترامپ به قدری آرمان ستیز و فاقد هر گونه آرمان ارزشمند است که اگر امروز متوجه می شد منابع دیگری در آمریکا وجود دارد که برای حضور موفق او در انتخابات تامین مالی می کند، به اسرائیلی ها پشت کرده و پول خود را از اسرائیل می گیرد. . منابع ثانویه این موضوع بر پیچیدگی کار هریس می افزاید و راه پیش روی او را تا روز انتخابات نهایی آمریکا خطرناک تر و دشوارتر می کند.