برگزاری نشست انتقال تجربه با حضور «مجید پتکی» بازیگر سینما و تئاتر در مشهد

به گزارش یستاپاتکی در سال 1353 در شهر رشت به دنیا آمد. شروع فعالیت هنری او به دوران دبستان، راهنمایی و دبیرستان برمی گردد. در سال ۱۳۷۶ در رشته کامپیوتر وارد دانشکده فنی رجایی لاهیجان شد و از همان سال فعالیت نمایشی خود را در آمفی تئاتر همان دانشکده با محوریت نمایش های آیینی و سنتی آغاز کرد.

همزمان با افتتاح شبکه ماهواره ای باران در سال 1377، وی همچنان در مجموعه های تلویزیونی، برنامه ها و فیلم های این شبکه فعال بود و در ده ها اثر تولید شده توسط این شبکه و سایر شبکه های تلویزیونی نیز به عنوان بازیگر فعالیت داشت. سریال ها و فیلم های زیادی از جمله «محکومین»، «زمکاری»، «مارش»، «افرج»، «بازیگر»، «میدان سرخ»، «سیوش»، «هیولا»، «نهنگ آبی» از جمله آثار اوست. قهوه، مورا، سرهنگ ثریا، لیلی عاج، آنتی، لباس شخصی، 23 نفر و ژولز.

با نمایش سیاه سعدی افشار عاشق تئاتر شدم

در ابتدای این نشست درباره انتقال تجربه بازیگری، مجید بتکی به بیان اولین تجربه های هنری و ورودش به عرصه هنر پرداخت و گفت: کار هنری خود را از کلاس پنجم دبستان با اجرای یکی شروع کردم. از متون کتاب مدرسه از آن زمان. با توجه به علاقه ای که به رشته نمایش داشتم این کار را در مقاطع راهنمایی و دبیرستان ادامه دادم و با حداقل امکانات در آموزشگاه تئاتر اجرا کردم.

وی افزود: بعد از پایان دبیرستان به طور اتفاقی کلیپی از اجرای سیاه بازی مرحوم سعدی افشار به دستم رسید و علاقه زیادی به ادامه این کار پیدا کردم. به همراه رئیس حوزه هنری گیلان به همراه چند تن از دوستان علاقمند به هنر به تهران رفتیم و در یکی از اجراهای مرحوم سعدی افشار شرکت کردیم. کار را از نزدیک تماشا کردیم و سپس نمایش سیاه بازی را البته به شیوه مدرن تر و با موضوعات انتقادی اجتماعی و فرهنگی ادامه دادیم.

من افتخار می کنم که در فیلم کوتاه کار می کنم

پتکی در بخشی دیگر از صحبت هایش به تجربیات مختلف بازیگری خود اشاره و خاطرنشان کرد: معتقدم یک بازیگر در هر نقشی باید باور داشته باشد که نقشش در فیلم کمتر از بازیگر نقش اول نیست. چون اگر مهم نبود نویسنده آن نقش را نمی نوشت و هیچکس او را برای آن نقش انتخاب نمی کرد.

وی با اشاره به اینکه بازی در فیلم کوتاه برای او تجربه بسیار لذت بخشی است، گفت: به کار در فیلم کوتاه افتخار می کنم. همراهی کودکان با فیلم های کوتاه که اطلاعات آن اغلب به روز است، این امکان را به من می دهد که از تجربه نسل جوان سینمای کشور بهره ببرم.

ما فیلمنامه ای را بازی می کنیم که در زندگی روزمره با آن سروکار داریم

این بازیگر سینما و تئاتر در بخشی دیگر از سخنان خود گفت: معتقدم بازیگری مرور است. یعنی ما در زندگی روزمره با متنی که نویسنده نوشته است مواجه شده ایم و تجربه ای از آن داشته ایم یا حداقل داستانی درباره آن شنیده ایم. من فکر می کنم اگر خود بازیگر تجربه ای ندارد و می خواهد آن را بازی کند، باید در معرض حرف افرادی باشد که این تجربه را داشته اند تا بتواند این تجربه را بازی کند و حس آن را به مخاطب منتقل کند.

وی افزود: بر این اساس هر فردی یک بازیگر است. اما تنها تعداد محدودی از افراد در یک فضای صنعتی حضور دارند.
پتکه خاطرنشان کرد: از لحظه‌ای که نقشی به من پیشنهاد می‌شود، چه توافقی داشته باشم یا نه، ذهن من درگیر است. در صورت انعقاد قرارداد بازنگری ذهنی نقش ادامه دارد تا بتوانم نقش را در حد توانم اجرا کنم.

بازیگر، کارگردان و نویسنده باید به یک فکر مشترک برسند

وی همچنین گفت: حفظ فیلمنامه توسط بازیگر چندان مهم نیست. او باید با متن زندگی کند و شخصیت را بشناسد. او همچنین باید در محیطی که قرار است داستان فیلم در آن اتفاق بیفتد و در همان صحنه ای که قرار است در آن قرار گیرد، متن را تمرین کند. بازیگر باید هوش خود را تقویت کند. اگر نویسنده به درستی شخصیت را برای کارگردان توضیح داده باشد و آنها به یک نقطه ذهنی مشترک برسند و همین اتفاق برای بازیگر رخ دهد و یک نقطه ذهنی مشترک بین کارگردان و بازیگر ایجاد شود، ارائه متن مورد نظر بازیگر که اجرای آن خیلی مهم نیست و سخت نخواهد بود.

وی افزود: بازیگر علاوه بر توضیحاتی که منشی صحنه می دهد باید منشی صحنه ذهنی خود را نیز فعال کند. اگرچه اصل احساس توسط منشی صحنه منتقل می شود، اما میزان احساس بستگی به منشی ذهنی خود بازیگر دارد. این اتفاق پس از توضیح کارگردان برای بازیگر و پذیرفتن شخصیت توسط بازیگر رخ می دهد.

بازیگر باید به فیلمنامه وفادار باشد

این بازیگر سینما و تئاتر ادامه داد: زمانی که کارگردان فیلمنامه را بازنویسی می کند و به بازیگر ارائه می کند، اگر بازیگر به نتیجه درستی از شخصیت خود رسیده باشد و شخصیت پردازی به درستی انجام شود، نباید در بیان دیالوگ مشکلی داشته باشد. و روی آوردن به بداهه

وی افزود: بازیگر باید به کارگردان اعتماد کند. وقتی کارگردانی بعد از چندین بار بازنویسی به فیلمنامه ای می رسد، بازیگر نباید سلیقه خودش را وارد آن کند و باید به فیلمنامه پایبند باشد.

یک بازیگر باید قدردان بازیگران دیگر باشد

پتکی همچنین خاطرنشان کرد: به نظر من تفاوتی بین نقش ها وجود ندارد و هر نقشی مورد انتظار است. نقش ها با هم کار را می سازند. اگر کار بازیگر نقش اول اینقدر دیده می شود به خاطر کار بازیگران و بازی همه بازیگرانی است که نقش خود را درست بازی کردند.

وی افزود: یک بازیگر ممکن است در شرایط سخت هم کار کند. اما باید بداند که به دلیل تعداد افرادی که به صورت گروهی کار می کنند، انجام کار برای یک بازیگر سخت است. باید قدر کار این افراد را دانست. اگرچه سخت ترین مسئولیت بر عهده بازیگر است، اما او نیز وظیفه دارد از کار همه اعضای تیم قدردانی کند. ممکن است در محل کار آزاردهنده باشد. اما شما نباید ادامه دهید، باید سعی کنید در حل آن پیشگام باشید. یک بازیگر مغرور می تواند کل تجارت را خراب کند. غرور در کار گروهی معنایی ندارد.

این بازیگر سینما و تلویزیون با اشاره به اینکه تجربه و تکنیک می تواند به بازیگر در اجرای درست نقش کمک کند، گفت: بازیگر از یک سو باید آن را درست بشناسد و از سوی دیگر توانایی توضیح دادن به او را داشته باشد. . بازیگر در عین حال به درستی توضیح می دهد، نقد می کند و پیشنهادهای مناسبی را به او ارائه می دهد. بازیگر باید توانایی تغییر داشته باشد و پر از تکنیک باشد.