به گزارش یستا; امین حسین پور کارگردانی که خود فیلمنامه «بازنده» را با برداشتی از رمان «همسایه» نوشته است، در قسمت اول داستانش از نقطه بلندی شروع می شود و شخصیت های اصلی اش را به خوبی معرفی می کند. ناپدید شدن فرزند کاوه و ارگوان در حالی که در خانه همسایه‌شان آوا مهمان بودند، نقطه عطف اصلی قسمت اول است که مخاطب را به تماشای ادامه آن ترغیب می‌کند.
همچنین ابتکار کارگردان و نویسنده سریال برای روایت اول شخص در ابتدای هر قسمت از سریال و روایت هر شخصیت به زبان خودش نشان می دهد که مخاطب باید داستان اصلی را از زاویه دید تماشا کند. ارائه آن شخصیت در هر قسمت. همانطور که در قسمت اول داستان سریال به زبان ارگاوان روایت می شد و در قسمت دوم داستان زندگی کاوه، فقر و زندگی سختی که در کودکی سپری کرد را دیدیم و این صحنه در آینده نیز ادامه دارد. قطعات
در واقع باید گفت که فلش بک های قسمت های دو تا پنج هوشمندانه هستند و نقش مهمی در حرکت رو به جلو، ایجاد داستان های فرعی و افشای رازها دارند. به عنوان مثال می توان به ماجرای خودکشی پدر ارغوان در سن 15 سالگی اشاره کرد که او را برای سال ها در مطب روانپزشک فرو برد. همینطور همکلاسی دبیرستانی اش از ارتفاع پرتاب شد و کشته شد که ارغوان ناخواسته مرتکب آن شد. به موازات او، مادر بنفش است که حفره ای عمیق در گذشته خود دارد که در نهایت منجر به قتل شوهرش با همدستی شوهر فعلی اش می شود. به همین ترتیب، خرید یک همکلاسی بنفش به عنوان شاهد قتل، او را به یک شخصیت کاملا خاکستری نزدیک می کند.
«بازنده» مانند اکثر سریال‌های جنایی معروف در پلتفرم‌هایی مانند «پوست شیر» و… آمیزه‌ای از حضور پلیسی و فضای تاریک است، اما اصرار عمدی سازندگان بر نمایش‌های غیرایرانی کاملاً محسوس است. تماشاگران وقتی بازنده را می بینند، فکر می کنند در حال تماشای یک فیلم پلیسی هالیوود هستند که در آن افسران پیش بند انگلیسی می پوشند، یکی یکی قهوه می نوشند و تیم های رهگیری دائماً مجهز و حاضر هستند. از طرفی فضای ابری و بارانی اکشن بدون توجه به فضای ابری بین شخصیت ها شباهت زیادی به مضمون فیلم های جنایی و پلیسی هالیوود دارد. نورپردازی، طراحی صحنه، طراحی لباس و گریم نیز به تشدید این فضا کمک کرد. در چنین فضای خاصی بازی ها به او هم نزدیک شد.
همچنین علی رضا کمالی در نقش بازپرس داستان با درک این نکته و پیشینه شخصیت سرگرد کیانی توانست این نقش را به خوبی ایفا کند. اگر بدانیم او در زمان بازی در نقش ردا بروانه در سریال پوست شیر این سریال را بازی کرده است، با این حال تفاوت این دو نقش بسیار زیاد است.
در نهایت می توان تشخیص داد که سریال «بازنده» با سبکی بدیع و روایت چندلایه، مخاطب را در دنیایی اسرارآمیز و پر از راز فرو می برد و داستانی پر از تعلیق است که توانسته با تمام نوسانات همگام شود. در دنیایش سرعت‌گیری تا اینجا این سوال را ایجاد می‌کند که چه اتفاقی خواهد افتاد و چه کسی مقصر است، داستان چگونه در نهایت به خط پایان می‌رسد و در نهایت چقدر موفق خواهد بود؟
مطالب مرتبط
افغانستان و ایران تفاهم‌نامه اتصال شبکه‌های اینترنت امضا کردند
آیا مدارس اصفهان فردا چهارشنبه (۵ دی ۱۴۰۳) تعطیل است؟
خروج نیرو‌های فرانسوی از جمهوری چاد (یکم دی ۱۴۰۳)