اموال مجهول المالک و مباح چیست؟

به گزارش خبرگزاری جهان به نقل از میزان. مردم نسبت به اموال خود حق مالکیت دارند. حقوق مالکیت در مورد اشیا و انواع اموال صدق می کند. معمولاً قانون به اموری می پردازد که مشمول حقوق مالکیت مردم است

البته در دنیای بیرون املاکی وجود دارد که متعلق به هیچکس نیست و نمی توان صاحب آن را شناسایی کرد. به عنوان مثال، املاک مجهول مالکیت یا اراضی ترجیحی.

قانون تعیین تکلیف این املاک را ایجاب می کند، زیرا برخی از این املاک بدون مالک به مرور زمان و در شرایط خاصی می توانند به مالکیت مردم درآیند.

املاک فاقد مالکیت طبق قانون به سه دسته تقسیم می شوند.

مشاعات عمومی

مشاعات عمومی اموالی بدون مالک هستند که توسط دولت و نهادهای عمومی برای حمایت از حقوق عمومی اداره می شوند. در واقع دولت مالک املاک مختلفی است و از آنها برای انجام خدمات عمومی و انجام وظایف خود استفاده می کند.

انواع مشاعات عمومی از جمله راه های عمومی و املاک مورد استفاده عموم مانند پل ها، مساجد، اماکن عمومی، بستر رودخانه ها و جنگل ها را می توان نام برد.

لاف زدن

دعوا در ماده 27 قانون مدنی تعریف شده است. بر اساس این ماده: «املاکی که در اختیار اشخاص حقیقی و حقوقی نباشد، طبق مقررات مندرج در این قانون و قوانین خاص مربوط به هر یک از اقسام آن، اموال مباح نامیده می شود: مانند اراضی مساعد» یعنی اراضی متروکه شده و در آن آبادانی و زراعت وجود ندارد.» پس زمین به عنوان ملک بدون مالک دارای دو ویژگی است: 1- نبود مالک، 2- امکان تملک. و یا به موجب قانون از آن بهره مند می شوند.

مالکیت مالک ناشناس

ملکی که مالک دارد ولی به هر دلیلی پیدا نمی شود ملک مجهول مالک نامیده می شود. این املاک گروهی از املاک بدون مالک محسوب می شوند. قانونگذار در ماده 28 قانون مدنی این اموال را جزء اموال عمومی دانسته و گفته است که اموال مجهولات باید مورد استفاده فقرا قرار گیرد.

ملاک تعیین فقرا عرفی است و معمولاً به کسانی گفته می شود که درآمدشان جوابگوی نیازهای اولیه آنها نیست.