المپیک پاریس دم خروسِ استانداردهای دوگانه غربی

به گزارش جهان نیوز ، بازی های المپیک تابستانی 2024 پاریس در حالی از 5 آگوست آغاز می شود که کمپین جهانی علیه حضور رژیم صهیونیستی در بازی های المپیک شکل گرفته است و دولت فرانسه و همچنین دولت فرانسه نیز تحت فشار هستند. ایالات متحده. کمیته بین المللی المپیک صهیونیست ها را از بازی های المپیک که نماد صلح و دوستی جهانی به شمار می رود اخراج کرده است و روز به روز بر این امر افزوده می شود.

مقاومت عجیب ماکرون و روسای کمیته بین المللی المپیک در برابر این کمپین جهانی و دفاع فوق العاده آنها از رژیم صهیونیستی که به کشتار کودکان می پردازد، در حالی که محدودیت هایی برای نمایندگان روسیه و بلاروس در این رویداد در نظر گرفته شده است که بر اساس آن ورزشکاران از این کشورها فقط می توان به عنوان “بی طرف” نام برد و با محروم کردن آنها بسته به ملیت خود می توانند در مسابقات شرکت کنند.

این رویکرد و استانداردهای دوگانه کشورهای غربی حتی در عرصه های ورزشی بار دیگر نادرست بودن ادعای آنها در مورد حقوق بشر و برابری انسانیت در حقوق شهروندی را آشکار کرده و مهمتر از آن پرسش های جدی را در مورد عملکرد نهادهای بین المللی ایجاد کرده است. ساخته شده و تحت کنترل غرب در زمینه های مختلف فکری، ورزش را به ذهن متبادر می کند.
استانداردهای دوگانه ای که غرب در برخورد با مسائل مختلف بین المللی اتخاذ کرد، در درجه اول شعارهای جاه طلبانه و اصول اعلام شده لیبرال دموکراسی غربی را هدف قرار داد.

کشورهای غربی به رهبری آمریکا و قدرت‌های اروپای غربی در سال‌های اخیر گام‌هایی در این مسیر نادرست برداشته‌اند که نقاب همیشگی رفتار دوگانه خود را کنار گذاشته و آشکارا و بی‌ملاحظه روسیه را مسئول درگیری با شهروندان اروپای غربی می‌دانند. او مستحق حداکثر مجازات است، آن رژیم کودک کش صهیونیستی که به اوج جنایات جنگی رسیده و نه تنها او را مقصر دانسته، بلکه با نهایت وقاحت به این قربانی تقدیم کرده است.

این به خوبی نشان می دهد که در قاموس غربی ها، انسان و حقوق بشر تنها در قالب شهروند غربی تعریف شده است و برای شهروندان غربی، ممکن است سایر افراد در سراسر جهان انسان تلقی نشوند.

حمایت کامل غرب از موجودیت صهیونیستی، هر چقدر هم که مذموم و غیراخلاقی باشد، در تمامی معیارها، منطق و دانش از جمله علوم روابط بین الملل و جامعه شناسی سیاسی، غیرعاقلانه تلقی می شود.

در این راستا، این حمایت کامل از صهیونیست ها در میان سیاستمداران غربی، حتی بر اساس معیار و موازنه هزینه و فایده که مبنای انتخاب عقلانی در علم حکومت و اداره است، کاملاً عجیب و غیرعادی به نظر می رسد.

بررسی این معیار در حمایت غرب از صهیونیست ها نشان می دهد که این حمایت همواره برای غرب گران تمام شده و دستاورد خاصی برای آن به دست نیاورده است.

در رابطه دوگانه صهیونیست ها و دولتمردان غربی، کشورهای غربی باید همواره با حمایت از رژیم صهیونیستی، موجودیت آنها را تضمین کنند و نه تنها دستاورد خاصی از این حمایت ها به دست نمی آورند، بلکه خشم جهانی را برانگیخته اند.

شاید دلیل این حمایت ها، منفعت و دستاورد دولت های غربی نبود، بلکه منفعت دولتمردان و سیاستمداران غربی بود.

لابی‌های ثروت و قدرت وابسته یا وفادار به صهیونیسم در غرب، با حمایت مالی و سیاسی خود، ظهور سیاستمداران در غرب را تضمین کردند و بر این اساس، با ایجاد اجماع در فضای سیاسی، آنها را به گرو در دستان خود تبدیل کردند. ساختار کشورهای غربی، دولت های اروپایی و آمریکایی مجبور به حمایت نابخردانه از این نظام هستند.

حضور پررنگ مبلغان (صهیونیزم مسیحی) و لابی آیپک در ساختار سیاسی آمریکا، حمایت یهودیان ثروتمند از سیاستمداران و نقش آنها در رشد افراد در ساختار سیاسی کشورهای غربی، باعث غیرطبیعی و غیر منطقی دولت های غربی شده است. برای پشتیبانی از این سیستم

غرب با حمایت از رژیم صهیونیستی وارد قماری شد که نتایج آن از قبل مشخص است.

دولتمردان غربی به اشتباه بر این باورند که قادر به کنترل همه امور جامعه، کشور و حتی جهان در خصوص اسرائیل هستند و هر صدای آزادیخواهانه را به طرق مختلف سرکوب می کنند، اما تنفر شدید جوامع غربی از رژیم صهیونیستی و همچنین اعتراضات علیه رژیم صهیونیستی وجود دارد. رفتار دوگانه روسای جمهور، نخست وزیران و دیگر حاکمان کشورهای غربی در قلب اروپای غربی و آمریکا نادرست بودن این برداشت و تفکر را به وضوح نشان داده است.

در این میان، چنین حمایت‌ها و برخوردهای مضاعف به‌ویژه در حوزه نهادهای بین‌المللی، تنها باعث خدشه دار شدن اعتبار این نهادها و رشد و استحکام مکانیسم‌های جایگزین می‌شود. غرب باید خودش را نابود کند.