از کجا بدانیم که امام زمان(عج) وجود دارد؟

به گزارش سایت یستا ، نزدیک شدن به عصر غیبت امام زمان (عج) به عنوان آخرین منجی بشریت در عصر امام حسن عسکری (علیه السلام) بود. ناخودآگاه خاندان وحی و شیعیان را تهدید کرد. از جمله این تهدیدات، فشار و خفه شدن دولت عباسی از یک سو و حضور فرقه های انحرافی و مدعیان دروغین یهودیت از سوی دیگر بود.

در نمونه ای از دشمنی حکومت عباسی می خوانیم: ابوهاشم جعفری می گوید: ما در حبس مهتدی بن واثق به امام حسن عسکری (علیه السلام) اعتماد کردیم. حضرت به من فرمود: «این جنایتکار قصد داشت امشب با خواست خدا بازی کند (کنایه از این که می خواست مرا بکشد و از تولد فرزندم جلوگیری کند، اما عمرش کفایت نمی کند و من به زودی فرزندی به دنیا می آورم). ” شب بعد ترکان به او حمله کردند و او را کشتند و خداوند ما را حفظ کند.»

فرقه های انحرافی مهدوی افرادی هستند که یا خود را جانشین امام حسن عسکری (علیه السلام) می دانستند یا از امام عسکری (علیه السلام) به عنوان منجی نهایی پیروی نمی کردند و از این طریق افرادی مانند جعفر باطل هستند. پس از شهادت امام، ادعای امامت کرد. عسگری (علیه السلام) و با نفی فرزند به عنوان یگانه وارث، مدعی ارث آن حضرت شد. از جمله کسانی که در امامت امام حسن عسکری (ع) متوقف شدند عبارتند از: «من او را نمی شناسم» و کسانی که خود را متهم به «جهل» کردند. آنها فکر می کردند امام از دنیا رفته است، اما نمی دانستند که جانشین امام کیست. پسر یا برادرش. از این رو نزد امام عسکری (علیه السلام) رفتند تا موضوع را برایشان توضیح دهند.

در چنین فضایی، تبیین معارف مهدوی یا تشکیل نظام حقوقی امام حسن عسگری، عملاً شیعیان را برای عصر غیبت آماده کرد که باید به نمایندگان و فقها مراجعه کنند. به عنوان مثال یکی از روایات امام حسن عسکری علیه السلام در مورد معارف مهدوی را مرور می کنیم.

حسن بن محمد بن صالح بزاز گوید: از امام حسن عسکری (علیه السلام) شنیدم که می فرمود: پسرم خلیفه پس از من است و او حامل نشانه هاست. انبیا، یعنی زنده خواهد ماند. طولانی زندگی کنید و برای مدت طولانی دور بمانید. به سبب غیبت طولانی او، دلها سخت می شود و هیچ کس در راه ایمان به او ثابت نمی ماند، مگر کسانی که خداوند بر دل هایشان مهر ایمان زده و او را با غیب حمایت کرده است. از حسن بن علی شنیدم که می گفت «من فرزند حوا قائم از بدیع هستم و او پیرو سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با تصحیح و غیبت تا سخت شدن دلهاست و اوست که از سنت پیامبر صلی الله علیه و آله پیروی می کند. کمک می کند و این بیان جز از کتاب خدای متعال در قلب ایمان تأیید نمی شود و با روح من آن را پشتیبانی می کند.

از سوی دیگر، این رمان را می توان به سه بخش تقسیم کرد که در این مقاله به بخشی از آن می پردازیم:

در امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دو حدیث درباره انبیاء آمده است: عمر طولانی و غیبت.
بر اساس این فراز از کلام امام عسکری می توان وجود امام زمان (علیه السلام) را اثبات کرد. زیرا بر اساس آیات قرآن و روایات تفسیری پیامبری مانند نوح (علیه السلام)، عمر او طولانی است; آنجا که خداوند فرمود: «و ما نوح را به سوی قومش فرستادیم و او هزار سال منهای پنجاه سال (یعنی 950 سال) در میان آنها ماند، سپس طوفان آنها را فرا گرفت در حالی که ستمگر بودند. و نوح را به سوی قومی فرستادیم و او هزار سال منهای پنجاه سال ماند، پس طوفان آنها را گرفت در حالی که ستمگر بودند.

در مورد غیبت انبیا (علیه السلام) می توان به غیبت 40 روزه حضرت موسی (علیه السلام) از قوم خود و غیبت حضرت عیسی (علیه السلام) از مردم تا امروز اشاره کرد. غیبت حضرت موسی علیه السلام از قومش را در آیه 51 سوره بقره می خوانیم: «و به موسی چهل شب وعده دادیم، اما تو بر آنها شتاب کردی و ستمکار بودی». و هنگامی که با موسی چهل شب قرار دادیم. پس در غیاب او تو گوساله ای [به پرستش‏] تو آن را گرفتی در حالی که ظلم کردی. غیبت حضرت عیسی علیه السلام را در آیات 157 و 158 سوره نساء می خوانیم.و گفتند: همانا ما عیسی بن مریم رسول خدا را کشتیم و او را به صلیب کشیدیم (157) بلکه خداوند او را به سوی خود برانگیخت و خداوند بخشنده است مهربانترین حکیم (158). و گفت که:

«وَ قَتَلْنَا الْمَیْسَهُ عَیْسَهِ بَنْ مریمَهُ الْنَّبْرِهِ» و با اینکه او را نکشتند و به دار آویختند، این موضوع برایشان مشکوک شد. «و کسانی که در آن اختلاف کردند، در آن شک داشتند و هیچ علم نداشتند، جز این که از گمان پیروی کردند و او را نکشتند، ولی خدا او را به سوی خود برانگیخت و خداوند توانا و حکیم است».

منبع: تسنیم