از اضطراب دیابت چه می‌دانید؟

به گزارش وب سایت «یستا» به نقل از خبرگزاری «ایسنا»، نتایج این گروه تحقیقاتی در انگلستان و جمهوری چک نشان داد کودکانی که دیابت نوع 1 تشخیص داده می شود در معرض خطر بالای ابتلا به تعدادی از مشکلات سلامت روان هستند. از جمله اختلالات خلقی و اضطرابی. .

این یافته‌ها نیاز مبرم به نظارت بر سلامت روان و حمایت از جوانان مبتلا به دیابت نوع 1 را نشان می‌دهد.

بر اساس گزارش بنیاد تحقیقات دیابت نوجوانان، 8.7 میلیون نفر در سراسر جهان با دیابت نوع 1 زندگی می کنند، از جمله بیش از 400000 نفر در بریتانیا.

دیابت یک بیماری مزمن و تهدید کننده زندگی است که اغلب در دوران کودکی تشخیص داده می شود و تأثیر مادام العمر دارد.

کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 سطوح بالاتری از پریشانی را تجربه می کنند، رفتارهای مشکل ساز بیشتری از خود نشان می دهند و کیفیت زندگی پایین تری را نسبت به همسالان خود گزارش می دهند و والدین کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 سطوح بالاتری از پریشانی و از هم پاشیدگی خانواده را گزارش می دهند.

در حال حاضر، افراد مبتلا به دیابت نوع 1 به آزمایش خون با نوک انگشت و تزریق انسولین متکی هستند، زیرا پانکراس آنها دیگر انسولین تولید نمی کند، اگرچه پیشرفت های اخیر در فناوری پانکراس مصنوعی به تغییر این مراقبت کمک می کند.

یافته های تحقیقات قبلی ارتباط احتمالی بین دیابت نوع 1 دوران کودکی و تعدادی از اختلالات سلامت روان در بزرگسالی را نشان داده است.

با این حال، مشخص نیست که آیا این ارتباط را می‌توان با تأثیرات زندگی با این بیماری و درمان آن بهتر توضیح داد یا اینکه مکانیسم‌های بیولوژیکی مشترکی وجود دارد، مثلاً تأثیر سطوح ناپایدار قند خون بر رشد مغز نوجوانان.

برای کمک به پاسخ به این سوال، تیمی از محققان به داده های بیش از 4500 کودک مبتلا به دیابت نوع 1 در یک ثبت ملی در جمهوری چک و تحقیقات DNA در اروپا در مقیاس بزرگ روی آوردند.

بر اساس داده‌های ثبت ملی، محققان دریافتند کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 بیش از دو برابر بیشتر از کودکان بدون این بیماری در معرض اختلال خلقی و 50 درصد بیشتر احتمال دارد که به اختلال اضطراب مبتلا شوند. همچنین چهار برابر بیشتر احتمال داشت که از سندرم های رفتاری مانند اختلالات خوردن و خواب رنج ببرند.

برعکس، کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 در معرض خطر بسیار کمتر – تقریباً نیمی از خطر – ابتلا به اختلالات روان پریشی مانند اسکیزوفرنی هستند.

نتایج مشاهداتی با نتایج دو مطالعه ثبت ملی دیگر در سوئد و دانمارک مطابقت دارد. ابتدا، مطالعه سوئدی افراد مبتلا به دیابت نوع 1 را قبل از 18 سالگی از نظر جنسیت، سال و کشور محل تولد با افراد بدون سابقه دیابت نوع 1 مطابقت داد و نشان داد که پس از تطبیق برای طیف وسیعی از عوامل مخدوش کننده بالقوه، خطر خلق و خو و اختلالات اضطرابی افزایش یافت.

دوم، یک مطالعه دانمارکی کودکانی را که قبل از سن 18 سالگی مبتلا به دیابت نوع 1 تشخیص داده شده بودند با همسالان بدون سابقه دیابت نوع 1 بر اساس جنسیت و تاریخ تولد مطابقت داد و نشان داد که خطر ابتلا به اختلالات خلقی، اضطراب و خوردن در پسران وجود دارد. و دختران افزایش یافت.

به گفته محققان، این یافته‌ها احتمالاً در کشورهای دیگر نیز اعمال خواهد شد.

اضطراب دیابت و افزایش خطر مشکلات سلامت روان

این گروه از یک روش آماری به نام تصادفی سازی مندلی برای بررسی ارتباط علی بین دیابت نوع 1 و اختلالات روانپزشکی مختلف استفاده کردند، اما شواهد کمی برای حمایت از مکانیسم بیولوژیکی زیربنایی یافتند.

توماس فورمانک، دانشجوی دکترا در دانشگاه کمبریج در انگلستان، که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: «اگرچه ما متوجه افزایش نگران‌کننده خطر مشکلات سلامت روان در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 1 شدیم، تحقیقات ما و یافته‌های دیگران مقدم بر آن هستند. مطالعه. موسسه ملی سلامت روان، کالکانی، جمهوری چک خاطرنشان می کند که بعید است این شرایط نتیجه مکانیسم های بیولوژیکی رایج باشد. این امر بر اهمیت پیشگیری و توجه مستمر به نیازهای بهداشت روانی کودکان و جوانان مبتلا به دیابت نوع 1 تأکید می کند.

محققان می گویند؛ مشکلات سلامت روان در سنین بالاتر ممکن است نتیجه این باشد که کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 مجبور به ایجاد تغییرات اساسی در زندگی خود با تمرکز مداوم بر کنترل مصرف غذا و نیاز به بررسی سطح قند خون و تزریق انسولین می شوند. این اغلب باعث می شود که کودکان احساس کنند از رویدادهای اجتماعی طرد شده اند و با همسالان، معلمان و حتی اعضای خانواده متفاوت رفتار می کنند.

با این حال، این امکان نیز وجود دارد که بین دیابت نوع 1 کودکی و اختلالات روانپزشکی ارتباط بیولوژیکی وجود داشته باشد. در دوران کودکی و نوجوانی، مغز دستخوش تغییرات پویایی می شود که برای رشد سالم نیاز به تحویل مداوم گلوکز دارد.

دیابت نوع 1 در کودکان به طور طولی با تغییرات مداوم در حجم مغز و شناخت ناحیه ای و ناخالص همراه است که تا حدی با رویدادهای هیپوگلیسمی و هیپرگلیسمی توضیح داده می شود.

با توجه به اینکه بیشتر اختلالات روانپزشکی در اواخر نوجوانی به اوج خود می رسد، کنترل قند خون ناپایدار در طول یک دوره بحرانی رشد عصبی می تواند پیامدهای گسترده ای برای خطرات روانپزشکی داشته باشد.

دکتر بنجامین پری، از دپارتمان روانپزشکی دانشگاه کمبریج، گفت: “ما می دانیم که افراد مبتلا به دیابت نوع 1 ممکن است از اضطراب مرتبط با دیابت رنج ببرند. این شرایط می تواند شامل ناامیدی شدید قند خون پایین و احساس انزوا باشد و می تواند منجر به خستگی ذهنی، ناامیدی و احساس خارج شدن از کنترل شود، بنابراین جای تعجب نیست که آنها در معرض خطر بدتر شدن مشکلات سلامت روان هستند که تا بزرگسالی ادامه می یابد.

پروفسور پیتر جونز، از دپارتمان روانپزشکی دانشگاه کمبریج، افزود: یافته های ما نیاز فوری به حمایت از کودکان مبتلا به دیابت نوع 1، توجه به علائم مشکلات روانی و ارائه کمک به موقع و متخصص را تایید می کند. ممکن است بتوان زودتر، قبل از اینکه این مشکلات به طور کامل ایجاد شود، به این کودکان کمک کرد.

نتایج این تحقیق در مجله Nature Mental Health منتشر شد.