از ازل دست خدا را زینب کبری گرفت

به گزارش سایت جهان نیوز به نقل از تسنیم از جمعی از شاعران کشور، همزمان با ماه محرم الحرام، ماه عزای حسینی و ایام سوگواری سرور و سالار شهیدان. شهدا، اباعبدالله العلی. حسین علیه السلام آخرین اشعار خود را به حضرت سیدالشهدا علیه السلام تقدیم کرد. تعدادی از این نوحه ها را در زیر می خوانید:

احمد بابایی وی با انتشار مطلبی از ایام سوگواری اباعبدالله الحسین (علیه السلام) نوشت: می گویند صدیق و پاک (علیه السلام) پیراهن خون آلود حضرت ذبیح را می گیرد. تشنه (سلام الله علیها) بر سرش در این شبهای عرش… بوی پیراهن خونی، بدبختی بزرگی به مشامش می رساند.

ذوالفقار انعکاس چشمان توست
چشمان خدا خیس است…دنیا خرابه چشمان توست
ریشه هر چیزی که می سازید در آب چشمان شماست
تا زمانی که ریشه ها در آب کاشته نشوند هیچ ترسی از پاییز وجود ندارد
خاک این مسجد حاصلخیز نیست
کعبه در حالی که طواف می کند، آرد در دست است
اگر کوه به رز برسد، آبشار آرد می آورد
ما به مظاهر پروردگار آرد در دست کافر شدیم
من در جستجوی حکمت بودم و شراب خانگی فراخوان من شد
من عزت خواستم و این دیوانگی شد
بال های ذهن بسمل از جنون برخاست
آنقدر که عین الحق ظاهر زهرا را به خود گرفت
از قدیم الایام زینب کبری دست خدا را گرفت
از غبار آینه مست می شوم
تشنه ساحل هستم، دریا را می پرستم
مرا تشنه کردی و ابر بهاری خواستی
من غزل را به صد زبان اجرا کرده ام… و رازداری خواسته ام
“تو” مرا به چاله کشاند… من طلب بخشش کردم
مثل من از چنگال بگذر! چون صحبت از گل
صد هزار شغل اینجا غیر قابل تحمل می شود
***

افشین علا:
ای کفن نام تو بر کفن آفرینش است
اگر پادشاهی بر تخت بنشیند، غلام توست
منبع تداوم دین در سرزمین های پست
از بلندی گلوی تشنه توست
هر جا که مسیر و سفر و مقصدی هست
شرمنده از شرم سفر ناتمام شما
“زخم ستارگان روی پوستت” و آسمان
او با سیل اشک به دنبال شفای شماست
چگونه آتش از سوزاندن شرم ندارد؟
وقتی خاندان پیامبر در پناه تو باشند
قبر شما شش گوشه دارد چون دستان
درود از هر طرف
مشک برادرت بی آب است
این اشک ها شروع انتقام توست…

عارفه دهقانی:
کم کم حال و هوای محرم فرا رسید
برای محرم الحرام آماده می شویم
پیراهن عزا، تمیز و اتو شده!
«مثل سینه های سوخته در محرم».
قولت حسین! تمام علایق من!
فدای همه چیز!
وقتی اسمت میاد، اینس و جان
باید در احرام به پای زائر توجه کنند
با این بالهای اشک و بصیرت، فروتن
پایه را به پایه بلند کنید احترام